Και εκεί που είσαι έτοιμος να πιστώσεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη χρόνο για να αποδείξει τι είναι το «επιτελικό κράτος» που έχει εξαγγείλει, ανακοινώνεται ότι η Αννα Παναγιωταρέα, εκπρόσωπος Τύπου γενικώς και τύπος γνωστός από το παρελθόν, αναστήθηκε από τον τάφο (του οποίου υπήρξε εκπρόσωπος, για να μην παρεξηγηθώ) και θα εκφράσει με το σύνολο των ικανοτήτων της το κατά Κυριάκο κράτος.
Ο υπουργός κ. Γεραπετρίτης σε δηλώσεις του αφήνει να εννοηθεί ότι το επιτελικό τους κράτος είναι μια κάποια αντιγραφή του γερμανικού μοντέλου της καγκελαρίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως καγκελάριος του Μαξίμου, πρώην καγκελάριος Πειραιώς, οργανώνει τον δικό του εκσυγχρονισμό, αφού αυτοί του Σημίτη, του Καραμανλή και του Σαμαρά άφησαν πίσω τους πολλούς ζωντανούς ακόμη.
Οπως συμβαίνει αρκετά συχνά, πίσω από τον λούστρο των εύηχων λέξεων και των εντυπωσιακών νεοπαγών όρων κρύβεται μια σκληρή αλήθεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν οργανώνει κανένα σύγχρονο κράτος. Χτίζει την παράγκα και το κράτος της φαμίλιας του δημιουργώντας αλλεπάλληλους κύκλους ελέγχου, οικονομικού και πολιτικού, με πυρήνα αυτόν και τα πολύ κοντινά (συγγενικά του λένε) πρόσωπα.
Οι «άλλοι» που θα προστρέξουν ως στυλοβάτες αυτού του κράτους είναι υψηλόβαθμα στελέχη επιχειρήσεων που μεταπήδησαν στο κέντρο της κυβερνητικής εξουσίας για να υλοποιήσουν τη μετεξέλιξη σε ένα κράτος χωρίς κοινωνικές πρόνοιες και ευαισθησίες. Το μοτίβο είναι ότι το κράτος είναι κακό ενώ οι επιχειρηματίες γνώστες και αξιωματικά καλοί που θα παλέψουν για το καλό μας. Αν ζούσε ο Παύλος Ψωμιάδης της Ασπίς Πρόνοια ή ήταν σε καλύτερη κατάσταση ο Φλώρος, ίσως τους βλέπαμε σε ρόλο αναμορφωτή στο μητσοτακικό κράτος.
Με τον γενικό χαρακτηρισμό του «τεχνοκράτη», τα καλύτερα βιογραφικά του Μητσοτάκη, φορώντας τα καλύτερα μαύρα κοστούμια, αντίγραφα των στελεχών της Goldman Sachs, θα κόβουν και θα ξεπουλάνε ό,τι αξίζει ακόμη στην ταλαίπωρη χώρα.
Η τακτική αυτή δεν έχει τίποτε το εκσυγχρονιστικό. Το ίδιο επιχείρησαν να κάνουν αρκετοί, όπως και ο πατέρας Μητσοτάκης, με διαφορετικούς συμβούλους, που τότε είχαν αδυναμία σε μπλε κοστούμια αλλά την ίδια προσήλωση στην εκποίηση, η οποία δεν ήταν (όπως έχουν ομολογήσει αρκετοί) πάντα ιδεολογική και μόνο.
Οι πρώτοι που πληρώνουν το τίμημα της εγκαθίδρυσης του κράτους αλά Κυριάκος είναι οι υπουργοί. Το υπουργικό συμβούλιο έχει μετατραπεί σε σύνολο φιλόδοξων του αξιώματος που είναι υποχρεωμένοι να υλοποιούν όσα αποφασίζουν οι εκλεκτοί και μετακλητοί με τα μαύρα κοστούμια. Αποφάσεις παίρνουν οι «άνθρωποι με τα μαύρα», οι οποίοι έχουν εγγυηθεί στον Μητσοτάκη όχι την πρόοδο, αλλά ότι όλα θα είναι υπό έλεγχο και οι δουλειές (τους) εξασφαλισμένες.
Κάτω από το βερνίκι που επιμένει ότι έχει ως συστατικά την αριστεία, τα διπλώματα των μεγάλων πανεπιστημίων και τη διορατική επιχειρηματικότητα το έπιπλο είναι σαρακοφαγωμένο και φτιαγμένο από τα παλιά υλικά.
Σημειώστε λοιπόν ως σήμερα:
Τα περίπου πεντακόσια άτομα που διορίζονται στην υπερ-προεδρία της κυβέρνησης, παρά τις αναφορές στην αριστεία, δεν είναι απαραίτητο να έχουν πτυχίο πανεπιστημίου.
Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Τουρισμού Κώστας Λούλης ήταν υμνητής της χούντας. Η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου βρίσκει ψυχικά διαταραγμένους τους αντικαθεστωτικούς επί χούντας. Ο υφυπουργός Εξωτερικών και εκδότης του «Εθνικού Κήρυκα», με σχέσεις δεκαετιών με την οικογένεια Μητσοτάκη, διαφήμιζε τη χούντα από την εφημερίδα του. Ο υπουργός Γεωργίας Μάκης Βορίδης ήταν επικεφαλής της νεολαίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνης Γεωργιάδης πούλαγε νανοβιονικά γιλέκα, καθαριστές νικοτίνης για τα τσιγάρα των ιθαγενών και φυσικά τα αντισημιτικά βιβλία του Πλεύρη. Ο επικεφαλής της ΕΥΠ Παναγιώτης Κοντολέων ήταν υπάλληλος σε εταιρεία security προτού αναλάβει να εγγυηθεί την ασφάλεια της χώρας. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, που εγγυάται την ασφάλειά μας, ήταν ο μοναδικός υπουργός Δημόσιας Τάξης στη χώρα που του ανατίναξαν το υπουργικό γραφείο και φυσικά ήταν αυτός που ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη κρέμασε πολίτες οροθετικούς στα μανταλάκια. Η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κάλεσε ιεροδιδασκάλους να πάνε στα σχολεία αλλά όχι καθηγητές ειδικής αγωγής. Πλήθος υπουργών μεταπήδησαν από τα γραφεία συγκεκριμένων επιχειρηματιών απευθείας στην κυβέρνηση.
Το ύφος και το ήθος της κυβέρνησης το προσδιορίζει πρωτίστως ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αφού συγκέντρωσε στα χέρια του εξουσίες επί της δημόσιας τηλεόρασης, της ΕΥΠ, του εθνικού πρακτορείου ειδήσεων, ακόμη και επί του εθνικού πιεστηρίου, τοποθέτησε ως ουσιαστικό επικεφαλής του νέου συστήματος τον ανιψιό του Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος υπήρξε δικηγόρος ειδικών καθηκόντων της Energa, φίλος του Φλώρου και μέλος διοικήσεων των εταιρειών της οικογένειας. Ως αρχηγός των μαύρων κοστουμιών, ο Δημητριάδης μέσα σε μόλις μερικές μέρες έχει συγκεντρώσει τα πυρά του κομματικού μηχανισμού και των υπουργών, που τον αντιλαμβάνονται ως γενικό ελεγκτή και κουμανταδόρο ενός ιδιόμορφου συστήματος εξουσίας μέσα στην κυβερνητική εξουσία.
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης επιλέγει να κινείται από υπουργείο σε υπουργείο με συνοδεία καμερών και δεκάδων σωματοφυλάκων, δίνοντας την εντύπωση ότι τον ενδιαφέρει να επιβεβαιώνει τον ρόλο του αρχηγού παρά το έργο. Προς επίρρωση αυτού του συμπεράσματος, πολλοί αναφέρουν την απόφαση να παραγγείλει ταμπέλα με τη λέξη «πρωθυπουργός» η οποία τοποθετείται μπροστά του στο τραπέζι των συσκέψεων. «Κανένας πρωθυπουργός ως σήμερα δεν είχε ανάγκη ταμπελίτσας που να δείχνει ότι είναι πρωθυπουργός, γιατί απλώς ήταν αυτονόητο ότι είναι» σχολίαζε πρόσφατα άσπονδος φίλος του στο κόμμα.
Ο Μητσοτάκης έχει επιλέξει επίσης να θέτει τα εν οίκω σε δημόσια θέα δημιουργώντας μια περίεργη σύνθεση περί πολιτικής. Αυτός που συνήθιζε να λέει ότι χτυπάνε άνανδρα τη γυναίκα του την εμπλέκει (ή εμπλέκεται;) με παρεξηγήσιμο τρόπο στην πολιτική καθημερινότητα. Την ώρα που ως σύζυγος πρωθυπουργού θα έπρεπε να είναι προσεκτική, φροντίζει να είναι στο προσκήνιο με φόντο την επιχειρηματική της δραστηριότητα και τη φίρμα της. Ακόμη και η ΕΡΤ κάνει αφιερώματα στην επιχειρηματικότητα της κ. Μητσοτάκη και αυτή το δέχεται. Στελέχη του κόμματος και κυρίες αμφίβολου γούστου αλλά γνωστές για την προσκόλληση στους ισχυρούς εφάπτονται στον πρωθυπουργό με διαβατήριο μια πουκαμίσα σχεδιασμένη από τη Μαρέβα. Η σύζυγος του πρωθυπουργού έχει αναχθεί σε εθνική μοδίστρα. Καμιά σύζυγος πρωθυπουργού και κυρίως η μητέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν επέτρεπε στον εαυτό της να γίνει το «αυγοτάραχο», όπως θα έλεγε και η Μαρίκα, της πολιτικής καθημερινότητας. Εξαίρεση ίσως αποτελούσε η σύζυγος του Γεωργίου Ράλλη, η οποία είχε κατηγορηθεί ότι χρησιμοποιούσε τον πολιτικό ρόλο του συζύγου της για να εξυπηρετήσει τη φίρμα Lacoste που εκπροσωπούσε στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί μια παλιά συντηρητική και επιθετική συνταγή απέναντι σε οτιδήποτε κοινωνικό. Απλώς έχει επιλέξει ως προκάλυμμα τα κοστούμια. Αντε και τις πουκαμίσες της συζύγου.
