Τα κροκοδείλια δάκρυα του Μητσοτάκη

Τα κροκοδείλια δάκρυα του Μητσοτάκη

Το να δακρύζεις τηλεοπτικά είναι εύκολο. Το να κρύβεις τις ευθύνες σου πίσω από την κήρυξη εθνικού πένθους είναι ακόμα ευκολότερο. Και το να πολιτεύεσαι σαν τον χαμαιλέοντα αλλάζοντας «χρώματα» και εκφράσεις, ανάλογα με τις οδηγίες των επικοινωνιολόγων ήταν και παραμένει απαράδεκτο.

Σε κάθε περίπτωση, όπως έχει ήδη πει ο ποιητής,  «το θέμα είναι τώρα τι λες». Και το τώρα δεν είναι ποτέ το τηλεοπτικό και γενικότερα το μιντιακό «τώρα», η στιγμή που σε ρωτά σε κάποιο κανάλι μια Τατιάνα ή μια ινφλουνέσερ το ίδιο κακόψυχη όπως εσύ.

Το «τώρα» για τις πολιτικές είναι η στιγμή που χαράζονται, η στιγμή που παρεμβαίνεις για τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής πολιτικής, η πολιτική που επιλέγεις τις αξίες της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης ή που τις θάβεις κανονικότατα, η στιγμή που υποστηρίζεις τον Ορμπάν και τον Σαλβίνι ή διαχωρίζεις καθαρά τη θέση σου από αυτούς.

Όταν λοιπόν έπρεπε, ο Μητσοτάκης επέλεξε. Και επέλεξε να ενταχθεί στη μαύρη πλευρά της Ευρώπης, στην πλευρά των τειχών, των «απωθήσεων» και των επαναπροωθήσεων, στην πλευρά του Ορμπάν και της απανθρωπιάς. Τώρα λοιπόν δεν έχει καμιά σημασία να δηλώνει ότι είναι συγκλονισμένος, να εκφράζει τη θλίψη του και να μας λέει –για να ξεχάσουμε την  απανθρωπιά του- ότι «είναι στιγμές ανθρωπιάς και αλληλεγγύης».

Γιατί τις μέρες που έπρεπε να δείξει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη του γιατί είχε τη διακυβέρνηση της χώρας, γιατί του έλαχε να είναι αυτός που θα συνέβαλε στη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής για τους μετανάστες, έκανε ό,τι μπορούσε για φτάσουμε σε τραγωδίες σαν τη σημερινή.

Γιατί δεν έχει τώρα σημασία να δηλώνει «Το νέο περιστατικό, ωστόσο, αναδεικνύει με τρόπο δραματικό ότι το Μεταναστευτικό παραμένει πρόβλημα το οποίο απαιτεί συνεκτική ευρωπαϊκή πολιτική». Γιατί όταν διαμορφωνόταν η πολιτική που μας οδήγησε εδώ ο Μητσοτάκης δήλωνε «Αναχαιτίζουμε ανθρώπους στη θάλασσα. Είμαι απόλυτα συνειδητοποιημένος ως προς αυτό και είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι αυτό συνάδει με το νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Απλά πράγματα λοιπόν. Η τραγωδία ανοιχτά της Πύλου δεν είναι απλά ένα δυστύχημα. Είναι προαναγγελθέν έγκλημα. Και ο Μητσοτάκης με τους Σκέρτσους και τους Βορίδηδες έχει τεράστιες ευθύνες που δεν αποσιωπώνται, δεν λησμονούνται και δεν παραγράφονται.

Documento Newsletter