Προεκλογικά ο πρωθυπουργός καλλιεργούσε το προφίλ του ανένδοτου διώκτη της κομματικής επέλασης στο κράτος. Μετεκλογικά η εικόνα του σταυροφόρου της αποκομματικοποίησης του κρατικού μηχανισμού ξεθώριασε απότομα.
Μπροστά στην ανάγκη τήρησης εσωκομματικών ισορροπιών η δημόσια διοίκηση μετατράπηκε σε λάφυρο των «γαλάζιων» βαρόνων. Νευραλγικοί φορείς και οργανισμοί του δημοσίου άνοιξαν τις πόρτες τους για να υποδεχτούν αποτυχημένους πολιτευτές, «αποστρατευμένους» υπουργούς, συμβούλους και κομματικά στελέχη.
«Η κατάσταση στη δημόσια διοίκηση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο» περιέγραφε τον Δεκέμβριο του 2018 ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μαγνητοσκοπημένη δήλωσή του για τις προσλήψεις στο δημόσιο, συμπληρώνοντας με νόημα: «Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να πάρει τα κλειδιά του κράτους στην Κουμουνδούρου». Εντέλει σε μόλις τρεις μήνες «επιτελικής» διακυβέρνησης τα κλειδιά δεκατριών φορέων του στενού ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα κατέληξαν στην Πειραιώς.
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
