Όσο πιο συχνά χρησιμοποιεί κανείς το GPS στο κινητό, στο «τάμπλετ» ή σε όποια άλλη ηλεκτρονική συσκευή, τόσο το εσωτερικό GPS του εγκεφάλου του απενεργοποιείται, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Με άλλα λόγια, αυτό που υποψιάζονταν ή φοβούνταν όσοι έχουν μετατρέψει το «έξυπνο» κινητό τους στον δεύτερο εγκέφαλό τους, επιβεβαιώνεται από τους επιστήμονες!
Η συχνή χρήση της δορυφορικής πλοήγησης, για να βρει κανείς τον δρόμο του, έχει ως συνέπεια να αδρανούν περιοχές του εγκεφάλου που χρησιμοποιούνται για τον προσανατολισμό και τη νοητική επεξεργασία των εναλλακτικών διαδρομών. Έτσι, όσο περνάνε τα χρόνια, οι άνθρωποι θα γίνονται όλο και ανίκανοι να βρίσκουν μόνοι τους το δρόμο.
To εσωτερικό GPS θεωρείται ένα από τα πολλά θαύματα του εγκεφάλου και η ανακάλυψη των σχετικών εξειδικευμένων νευρικών κυττάρων στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου του ποντικιού οδήγησε στην απονομή του Νόμπελ Ιατρικής/Φυσιολογίας το 2014.
Οι ερευνητές του University College του Λονδίνου (UCL), με επικεφαλής τον δρα Ούγκο Σπίερς του Τμήματος Πειραματικής Ψυχολογίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Communications”, μελέτησαν στο εργαστήριο 24 εθελοντές, που κλήθηκαν να πραγματοποιήσουν εικονικές διαδρομές σε μια προσομοίωση του Σόχο στο κέντρο του Λονδίνου, ενώ ταυτόχρονα ο εγκέφαλός τους μελετάτο με τεχνικές απεικόνισης.
Η έρευνα εστιάσθηκε στην εγκεφαλική δραστηριότητα του ιππόκαμπου (που εμπλέκεται στη μνήμη και στον προσανατολισμό) και του προμετωπιαίου φλοιού (που εμπλέκεται στο σχεδιασμό και στη λήψη των αποφάσεων).
Όταν οι εθελοντές πλοηγούνταν στο Σόχο (του υπολογιστή) μόνο με τις δικές τους δυνάμεις, ο εγκέφαλός τους εμφάνιζε ιδιαίτερη δραστηριότητα, ιδίως όταν δοκίμαζαν νέους δρόμους. Όταν όμως οι εθελοντές ακολουθούσαν τις έξωθεν εντολές του GPS, οι ίδιες εγκεφαλικές περιοχές έμεναν αδρανείς.
«Όταν έχουμε την τεχνολογία να μας λέει ποιον δρόμο να πάρουμε, αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου μας δεν ανταποκρίνονται. Με μια έννοια, ο εγκέφαλός μας έχει πάψει να ενδιαφέρεται για τους δρόμους γύρω μας» δήλωσε ο Σπίερς.
Προηγούμενη βρετανική μελέτη είχε δείξει ότι ο ιππόκαμπος του εγκεφάλου των ταξιτζήδων του Λονδίνου μεγαλώνει, όσο περισσότερο απομνημονεύουν το λαβύρινθο των δρόμων της βρετανικής πρωτεύουσας. Κάτι που δεν συμβαίνει σε μια περιοχή όπως το άψογα «τετραγωνισμένο» Μανχάταν της νέας Υόρκης, αλλά πιθανότατα συμβαίνει σε μια πόλη όπως η Αθήνα.
Συμπέρασμα: Πού και πού είναι καλό να κλείνει κανείς το GPS της συσκευής του, αν θέλει να μην ατροφήσει τελείως το βιολογικό του GPS.
