Με τα ισχνά μέτρα που προτίθεται να λάβει άμεσα να έχουν ήδη ανακοινωθεί και με τις υποσχέσεις του να εκτείνονται κατά βάση στα τέλη της τετραετίας, το ενδιαφέρον για τη σημερινή καταληκτική ομιλία Μητσοτάκη συγκεντρώνεται στο ιδεολογικό στίγμα της κυβέρνησής του, που την περασμένη Παρασκευή… μπατάρισε στα ακροδεξιά.
«Εκσυγχρονιστής», και μάλιστα πολυδιάστατος ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτό χάραξε στην ταυτότητα της κυβέρνησης της δεύτερης τετραετίας του ως πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης, συνεχίζοντας την πορεία του στην μακρονική ουτοπία, σε ένα «μητσοτακικό» κόμμα, ιδεολογικό απόγονο του Κώστα Σημίτη.
Την ώρα που έθεσε τον πήχη στον πρώην πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ και στον Ελευθέριο Βενιζέλο (!), άφηνε «ορφανή» την περίοδο του μετεμφυλιακού κράτους, του ’50 και ’60, προφανώς από φόβο να μην φέρει σε δύσκολη θέση βουλευτές του, ή να μην οξύνει τα πάθη στις πτέρυγες των -κατά τα λοιπά- αντιπάλων κομμάτων της ακροδεξιάς.
Με αντίστοιχο σεβασμό στο ακροδεξιό ακροατήριο απευθύνθηκε και σε σωρεία άλλων ζητημάτων. Για τον φράχτη του Έβρου διαμήνυσε πως θα ολοκληρωθεί «είτε αρέσει, είτε όχι», για το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας που εργαλειοποίησε προεκλογικά έριξε επιπλέον λάδι στη φωτιά, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ «ξέχασε» τις δηλώσεις που έκανε λίγες ώρες νωρίτερα, και μάλιστα σε διεθνές δίκτυο, για τον γάμο ομοφυλοφίλων.
Φυσικά, σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του τα πυρά του ήταν ευθέως στραμμένα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κατά τόπους και στο ΠΑΣΟΚ. Ενδεικτική ήταν η αναφορά του από νωρίς, πως «τον Ιούνιο έκλεισε ένας πολυετής κύκλος καθυστέρησης, διχασμού, ψέματος, άρνησης και τοξικότητας». Ο δε τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε όλα τα οικονομικά ζητήματα, από αυτά της ακρίβειας έως της εργασίας αλλά και των συνταξιούχων, ήταν ένας θρίαμβος της ιδιωτείας και του ατομικισμού, ένα από τα πιο αγαπημένα μονοπάτια της ακροδεξιάς.
Όπως και την Παρασκευή, από την σημερινή ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν αναμένονται ουσιαστικές εκπλήξεις, πλην κυβερνητικών σεναρίων για «κάποιο μέτρο» που συνεχίζουν να διακινούνται. Εκτός των άμεσων μέτρων και των μακροπρόθεσμων στόχων της κυβέρνησής του, ο ίδιος φρόντισε να δώσει και το ιδεολογικό της περίβλημα.
Πάνω σε αυτό αναμένεται να προσθέσει απόψε τις τελευταίες του πινελιές, καταφέρνοντας από τις προγραμματικές του δηλώσεις κιόλας να απαντήσει στο ερώτημα «ποιες οι διαφορές με την ακροδεξιά αντιπολίτευση», με την επικοινωνία να κερδίζει και αυτή τη φορά στο φίνις την «ουσία», έτσι όπως εδώ και χρόνια έχει ο ίδιος διαμηνύσει.
