Απίστευτες οι ιστορίες που δείχνουν πώς προχώρησε η ιδιωτικοποίηση δημοσίων υπηρεσιών με λεόντειες συμβάσεις. Αν η ΤΡΑΙΝΟΣΕ που πέρασε σε ιταλικά χέρια έχει αυξήσει τις τιμές αλλά «ατιμώρητα» σημειώνει… αιφνίδιες καθυστερήσεις είναι η μία εκδοχή, υπάρχει και η γερμανική βερσιόν.
Το τι κρύβεται πίσω από τις συμβάσεις που υπογράφηκαν με τις ρήτρες φάνηκε σε επαρχιακό αεροδρόμιο. Θεωρητικά μικρό μεν, αλλά ιδιαιτέρως κινητικό τους καλοκαιρινούς μήνες καθώς αποτελεί δημοφιλέστατο προορισμό, Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, τότε η αεροπορική κίνηση αυξάνεται κατακόρυφα.
Όταν όμως τυχαίνει να εμφανιστεί κάποιο απρόοπτο συμβάν, αν λόγου χάρη καθηλωθεί ένα αεροσκάφος λόγω βλάβης, αυτομάτως σφραγίζεται ένας χώρος υποδοχής. Με λίγα λόγια μειώνεται η δυναμικότητα του αεροδρομίου να υποδέχεται περισσότερους επιβάτες. Αυτό όμως αποτελεί «λεπτομέρεια» για τη γερμανική Fraport. Η εντολή είναι: Δεν μειώνεται αντίστοιχα η δυναμικότητα. Για να εκτελεστεί όμως αυτή η εντολή, προκαλείται μποτιλιάρισμα στους αιθέρες, με δεδομένο ότι η πίστα μπορεί να υποδεχτεί μία λιγότερη πτήση, η οποία κάνει κύκλους μέχρι να βρεθεί ελεύθερος χώρος από την αναχώρηση άλλης πτήσης.
Στην εύλογη ερώτηση γιατί δεν αποφασίζει η εταιρεία να μειώσει ανάλογα το capacity του εν λόγω αεροδρομίου προκειμένου να μη διακινδυνεύσει τυχόν ατύχημα με τέτοιο air traffic, η Fraport πετάει το μπαλάκι στις δημόσιες υπηρεσίες. Και αυτό γιατί άραγε; Μα, εδώ είναι το κλειδί: Αληθεύει άραγε ότι αν η απόφαση ληφθεί από πλευράς δημοσίου, τότε θα ενεργοποιηθούν ποινικές ρήτρες και θα αποζημιωθεί η γερμανική εταιρεία; Θα εμφανιστεί δηλαδή ως υπαιτιότητα του δημοσίου.
Κερδισμένοι είτε έτσι είτε αλλιώς, με τη βούλα των ιδιωτικοποιήσεων… Αποικία.
