Από την πολύκροτη υπόθεση του καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών λείπουν δύο πράγματα. Οι ξένες εταιρείες και οι φορείς που έκαναν τα έργα. Οι ελληνικές εταιρείες-μέλη του καρτέλ πνέουν μένεα κατά της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Σύμφωνα με πληροφορίες γκρινιάζουν όχι τόσο για τα πρόστιμα όσο για το ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει αφήσει απ’εξω τις ξένες εταιρείες, οι οποίες συμμετείχαν μεν στην κατασκευή των έργων αλλά προς το παρόν απέφυγαν την τιμωρία. Κάποιοι από τους Έλληνες κατασκευαστές φοβούνται ότι οι ξένοι θα μείνουν στο απυρόβλητο με ότι αυτό συνεπάγεται στην κατανομή των έργων και στην επικυριαρχία τους έναντι των Ελλήνων. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού διαχώρισε τις εταιρείες που αποδέχθηκαν τη συμμετοχή στο καρτέλ και αιτήθηκαν να ενταχθούν στη διαδικασία διευθέτησης (προκειμένου να μειωθεί το ύψος του προστίμου και γενικά οι συνέπειες) από αυτές που “έκαναν τους Κινέζους” και δεν αποδέχτηκαν τη συμμετοχή τους στο στήσιμο των διαγωνισμών. Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται οι ξένες εταιρείες. Σημειώνεται ότι η έρευνα της ΕΠΑΝΤ έτρεξε σε δύο φάσεις. Η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε με την απόδοση ευθυνών και προστίμων στις εταιρείες που μπήκαν στη διευθέτηση. Ακολουθεί η δεύτερη φάση, καλώντας για εξηγήσεις τις υπόλοιπες εταιρείες. Η έρευνα δεν έχει τελειώσει, αλλά οι Ελληνες κατασκευαστές φοβούνται, ότι αυτοί θα πληρώσουν ενώ οι ξένοι όχι.
Σύμφωνα με το αρχικό πόρισμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού είχαν κληθεί κατά τη διερεύνηση της υπόθεσης αρκετοί εκπρόσωποι ξένων εταιρειών. Ομως εν συνεχεία η έρευνα έγινε μετ΄εμποδίων, καθώς κάποια στελέχη είχαν μετακινηθεί ανά την Ευρώπη και ανά τον κόσμο. Οπως αναφέρει άτομο, που γνωρίζει το πόρισμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ανάμεσα σε αυτούς που κλήθηκαν να καταθέσουν ήταν εκπρόσωποι των γερμανικών εταιρειών Siemens AG, Hochtief PPP Solutions, Alpine Bau GmbH, της γαλλικής Vinci, της Archirodon (ελληνικών συμφερόντων με έδρα την Ολλανδία) της FCC, και των Toddini, Tadei, Impressa, Rizzani και Marie Technimont.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, υπάρχει κατάθεση στελέχους ξένης εταιρείας, που κατέθεσε ότι οι συναντήσεις των εργολάβων γίνονταν κάτω από συνθήκες άκρας μυστικότητας και ότι ένας κατασκευαστής έβαλε τους συναδέλφους του σε υπόγειο που δεν έπιαναν τα κινητά τηλέφωνα και πρότεινε να δώσουν προσυνεννοημένες προσφορές με χαμηλή έκπτωση. Συνεπώς, το συγκεκριμένο στέλεχος είχε γνώση και συμμετείχε στη διαδικασία διαμοιρασμού των έργων χωρίς να το καταγγείλει.
Προς το παρόν δεν υπάρχουν ποινές σε ξένες εταιρείες. Δεν ξέρουμε εάν θα υπάρξουν στο μέλλον ή εάν θα την γλιτώσουν.
Ενα άλλο μεγάλο θέμα από την υπόθεση είναι η απουσία του κρατικού παράγοντα. Γνώστες και μη της υπόθεσης συζητούν αυτό το κενό όμως στο πόρισμα δεν αναφέρονται ούτε καν ενδείξεις-αποχρώσες περί γνώσης των αρχών. Κι όμως πολλά χρόνια, πριν η Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεκινήσει την έρευνα στον κλάδο, δημοσιεύματα ανέλυαν τα στησίματα των διαγωνισμών εν γνώση των υπηρεσιών του κράτους. Αυτό είναι το δεύτερο κομμάτι που λείπει από το παζλ, το οποίο μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Είναι σαν το σκάνδαλο της Siemens που δικάζονται πολλοί ενδιάμεσοι και όχι όλοι αυτοί που το δημιούργησαν και ωφελήθηκαν, δηλαδή οι άκρες του νήματος.
