Τα αρπακτικά

Τι_x000D_
συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα;

Ο εκδότης που πιάστηκε με μαύρες σακούλες με εκατομμύρια, που έβγαλε στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του τον επιθανάτιο ρόγχο του Παύλου Φύσσα, που εμφάνισε τη Χρυσή Αυγή ως προσκοπική οργάνωση που συνοδεύει γριούλες στο ΑΤΜ, που, που, που, όχι μόνο διατηρεί (με τον τρόπο που διατηρεί) αναγνώστες, αλλά τολμά να γράφει για τους άλλους. 

Προχθές αποκάλυψε το μέγα σκάνδαλο με πωλητή λουκουμάδων στη Μύκονο που αγοράζει μισό ευρώ τον λουκουμά και τον πουλά 2,5. Και μετά στην αρθρογραφία του αποκάλυψε… προδοσία του Τσίπρα. Ζώστηκε τα νταούλια ο Θέμος, ο μαυροκουβαλητής και κομιστής, νομίζοντας πως ζώστηκε τα άρματα και ζήτησε κρεμάλες για όσους «ξεπουλάνε τη Μακεδονία». Ο εθνικός διασκεδαστής, ο οποίος έσπαγε πλακίτσα μετατρέποντας καλλίπυγες καλλιτέχνιδες σε αξεσουάρ του συμπλεγματισμού του, ανακάλυψε τον προβληματισμό της εθνικής ευθύνης. Φυσικά όλα αυτά από την Ελβετία όπου διαμένει επιδοτούμενος επιχειρηματικά από τις offshore που χρηματοδοτούν τη Μαρέβα και κάποιες άλλες συνεργάτη του Βενιζέλου.

Τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα; Ενας τηλεπλασιέ βιβλίων, ένας διασκεδαστής περιθωριακών καναλιών που έχει πουλήσει από βιβλία αριθμολογίας μέχρι τον φασισμό του Πλεύρη, που έχει εξαπατήσει τον κοσμάκη με νανογιλέκα του… Καματερού, που έχει αποκαλυφθεί ως λογοκλόπος παρουσιάζοντας ολόκληρο βιβλίο ως δικό του, που έχει αγκαλιάσει κάθε πρόεδρο της ΝΔ τον οποίο προηγουμένως έβρισε, που έχει περιγραφεί από τον πρόεδρο της Βουλής Βαγγέλη Μεϊμαράκη ως εργολάβος κοινοβουλευτικών ερωτήσεων υπέρ εμπόρων όπλων, που έχει τοποθετηθεί από εισαγγελείς στο επίκεντρο των μεγαλύτερων σκανδάλων για την υγεία, που αποτελεί τον μεγαλύτερο Αδωνοβλεψία της εξουσίας, που, που, που… είναι αντιπρόεδρος της ΝΔ, με τους οπαδούς του κόμματος να τον εμφανίζουν ως ηρωικό θύμα σκευωρίας.

Τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα; Ο Αντώνης Σαμαράς, που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη για το μακεδονικό αν και ο ίδιος ο Μητσοτάκης τον κατηγόρησε ως προδότη υπέρ οικονομικών συμφερόντων, που έλεγε πως δεν θα επιστρέψει στη ΝΔ ούτε ως αρχηγός αλλά επέστρεψε για να τη ρίξει στο μνημόνιο και το PSI, που υπήρξε ένας αποτυχημένος και παρίας της πολιτικής, που ανέκαμψε φορτώνοντας στο κόμμα του τη μαρκίζα της ακροδεξιάς, που επέλεξε τον Παπασταύρου ως σύμβουλο και σύμβολο, που κατέστρεψε ό,τι μετριοπαθές είχαν δημιουργήσει οι προκάτοχοί του, που όρισε τα στελέχη της Novartis συμβούλους στο πρωθυπουργικό γραφείο, που, που, που… γίνεται τιμητής και σωτήρας της χώρας.

Τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα; Που ο Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος υπήρξε πρώην κρατικοδίαιτος μάνατζερ και σημιτοφύλακας, που αναδείχτηκε από τον Γιάννο Παπαντωνίου με τον οποίο είχαν μεσοτοιχία και τις βίλες και τους αναπτυξιακούς προβληματισμούς, που απέτυχε να διοικήσει την Εμπορική Τράπεζα, που υπήρξε σύμβουλος της Novartis με βούλα και υπογραφή αλλά πάνω απ’ όλα με αμοιβή, που η σύζυγός του ως γυναίκα του Καίσαρα έκλεινε δουλειές με το ΚΕΕΛΠΝΟ όταν ο Καίσαρας ευλογούσε τη λιτότητα και την ανέχεια, που ως διοικητής της ΤτΕ δεν τήρησε ποτέ τα προσχήματα αλλά πολιτεύτηκε ως κομματάρχης αντί ως κεντρικός τραπεζίτης, αναζητώντας την ώρα να γίνει από υπάλληλος… πρωθυπουργός όπως του είπε ο Πάγκαλος, που, που, που… μας έριξε βαθιά και με φλυαρία στα μνημόνια αλλά δεν άνοιξε το στόμα του να πει ότι βγήκαμε και παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν πως όλα είναι σκευωρία εναντίον του.

Τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα; Που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ομοτράπεζος του Χριστοφοράκου , που απαντούσε με υπόκλιση σε κάθε κλήση της Siemens για να φωτογραφηθεί, που ξέχασε να πληρώσει τα τηλεφωνικά της κέντρα, που δεν είχε την περηφάνια να αγοράσει ένα πλυντήριο 500 ευρώ και έπρεπε να του το χαρίσουν, που ανέλαβε υπουργός και έκοψε, απέλυσε, «ακρωτηρίασε», που έγινε «Κήρυκας» απλήρωτων δανείων και Χανίων, που υπόσχεται διαφάνεια αλλά η σύζυγός του έχει άγνωστους χρηματοδότες τυλιγμένους στην ανωνυμία των offshore , που υπόσχεται χαμηλή φορολόγηση αλλά της συζύγου του είναι ανύπαρκτη στους παραδείσιους προορισμούς, που τον πειράζει η εγκληματικότητα Εξαρχείων και περιχώρων αλλά καθόλου του άριστου κουμπάρου του στη Λάρισα που μπήκε στη φυλακή για απάτες, που τον πειράζουν οι μετανάστες αλλά τα στελέχη του βγάζουν μεροκάματο κάνοντας παράνομες ελληνοποιήσεις, που, που, που… αλλά όταν έρθει εν τη βασιλεία του όλα θα τα αλλάξει και θα φιλήσει η επιχειρηματικότητα τύπου Μαρέβας τον βάτραχο της πολιτικής και θα γίνει πρίγκιπας.

Τι συμβαίνει σε αυτήν τη χώρα και τα λαμόγια της διπλανής πόρτας, τα αρπακτικά της καθημερινότητας, ο γείτονας της διαπλοκής γίνονται ξαφνικά κήνσορες, ντουντούκες του πατριωτισμού και φορείς μιας περίεργης αμνησίας. Ολοι αυτοί, επώνυμοι και ανώνυμοι που, που, που…

Αυτό που συμβαίνει είναι πως η χώρα πάσχει. Δεν πάσχει επειδή είναι πολλοί αυτοί οι… που. Αλλά γιατί όσοι και να είναι κατάφεραν να πείσουν τη χώρα, να την εθίσουν ότι μόνο αυτοί αποτελούν τη νομιμότητα και την κανονικότητα. Κυβέρνησαν και κατάφεραν να ταυτίσουν τον εαυτό τους με την εξουσία, τις πράξεις τους με τις ανάγκες και την παραβατικότητά τους με τον νόμο λειτουργίας του κράτους. Κατάφεραν να διαχύσουν τη διαφθορά ως τη βάση της κοινωνίας, ως εκεί που συνορεύει το μικρομπακάλικο με τη μικροκλεψιά και ο επιχειρηματίας με τη μεγάλη. Δημιούργησαν ένα πλέγμα συνενοχής και ταυτόχρονα ομηρίες που ενεργοποιούν το σύνδρομο της Στοκχόλμης. 

Μπορεί τα χρόνια της κρίσης, μέσα στην αναμπουμπούλα της να ήταν δακτυλοδεικτούμενοι αλλά επανέρχονται ως οι υποσυνείδητοι εξουσιαστές. Ο,τι αλλάζει στην Ελλάδα δεν δημιουργεί με τρόπο γραμμικό και με αυτοματισμούς μόνο θετική αποδοχή. Δημιουργεί και τον φόβο για το άγνωστο που μπορεί να απειλήσει τη βόλεψη του καθενός. Θέλουμε τον απατεώνα που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε. Δεν τολμάμε να πιστέψουμε, ακόμη και αν το γνωρίζουμε, ότι όλοι δεν είναι απατεώνες. Αναγνωρίζουμε έτσι την απάτη και τη βρόμικη πρόθεση ως κίνητρο, αντί την άλλη καθαρή πολιτική. Γι’ αυτό δεν φτάνει να καταγγέλλεις. Πρέπει και να εξηγείς στον κόσμο, να τον κάνεις να αισθάνεται ασφαλής γι’ αυτό που συμβαίνει. Είναι σίγουρα πιο αναγκαίο και υγιές, απ’ το να κάνεις τον αμφισβητία στον χοντροπατριωτισμό του Θέμου και τον ελεγκτή στην ευέλικτη τιμιότητα του Αδωνη.