«Ταφόπλακα» είναι η λέξη που χρησιμοποιούν κατά κόρον τα ΜΜΕ, κάθε φορά που τα γήπεδα γίνονται πεδία μαχών των συμμοριών που καταδυναστεύουν τον ελληνικό αθλητισμό.
Όπως προκύπτει διαχρονικά, οι συμμορίες των γηπέδων (ούτε καν ο όρος «χούλιγκαν» ταιριάζει στην περίπτωση τους γιατί θεωρούν ότι αποτελεί… τίτλο τιμής) δεν έχουν στόχο να θάψουν το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ ή τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα. Στόχος τους είναι να υπάρχουν τα γήπεδα, για να εξουσιάζουν ομάδες, παράγοντες, φίλαθλους, να μπορούν να κάνουν ότι θέλουν όποτε θέλουν, να βγάζουν… μεροκάματο, να κάνουν τις δουλειές τους όπου και όταν τους παίρνει. Κι έχουν αποδείξει ότι στην Ελλάδα, όχι μόνο τους παίρνει αλλά τους διευκολύνει κιόλας να τα κάνουν όλα «ίσωμα». Γιατί;
…Γιατί βασιλεύει η ατιμωρησία! Κι αυτή είναι μια από τις δύο μεγαλύτερες πληγές του κακού στην Ελλάδα. Κανείς δεν πληρώνει για τις πράξεις του. Συμμορίες αλητήριων καταδυναστεύουν τα γήπεδα, καταστρέφουν περιουσίες, ισοπεδώνουν πόλεις και χωριά, κλέβουν, βρίζουν, δέρνουν, τρομοκρατούν. Πότε μπήκε κάποιος φυλακή; Μόνο όταν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Ποιος πλήρωσε, ποιος έλεγξε ποιον; Κανείς! Λόγια, υποσχέσεις, δηλώσεις και φυσικά η συνήθης τακτική-πρακτική για να βγουν οι ευθύνες από πάνω μας. Αλλαγές νόμων. Και ουσία μηδέν! Κάθε φορά που ισοπεδώνεται ένα γήπεδο, αλλάζουν οι νόμοι. Μα, νόμοι και μάλιστα αυστηροί, υπήρχαν και θα υπάρχουν. Αυτή η «αυστηροποίηση των νόμων» έχει καταντήσει ανέκδοτο. Όταν έχεις δεκάδες νόμους, κανονισμούς, κανόνες, πειθαρχικά όργανα, Πειθαρχικούς κώδικες, Ποινικούς κώδικες, αλλά κανείς δεν τιμωρείται, κάτι πάει λάθος. Δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά στραβά αρμενίζουμε.
Όταν δεν τιμωρείται κανείς από ηθικούς ή φυσικούς αυτουργούς, όταν βασιλεύει η ατιμωρησία γιατί να μην ξαναγίνουν «ντου» από τους στρατού της αλητείας που δρουν και γιγαντώνονται υπό τον μανδύα κάθε μεγάλης ΠΑΕ ή ΚΑΕ; Η μη πιστή εφαρμογή των νόμων είναι ένα από τα μεγαλύτερα «αγκάθια». Όταν δεν εφαρμόζονται, όταν σε άλλες περιπτώσεις εφαρμόζονται κατά το δοκούν, όταν οι νόμοι γίνονται λάστιχο ή απαξιώνονται ανάλογα με τον δράστη, τότε ναι! Θα έρθει η ώρα που «στρατοί» από κλεφτρόνια, πρεζόνια, νταβατζήδες, ντίλερς όπλων και ναρκωτικών, χρυσαυγίτες και κάθε λογής κατακάθια, θα δέρνουν θα σπάνε θα τρομοκρατούν.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Με αφορμή τα χθεσινά επεισόδια στο ΟΑΚΑ, τρεις φορές στα τελευταία επτά ντέρμπι «αιωνίων» με γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό, ο οργανωμένος «στρατός» του «τριφυλλιού» έχει διακόψει τα παιχνίδια. Το 2012, το 2015 και τώρα. Μπορείτε να θυμηθείτε πόσοι χούλιγκαν συνελήφθησαν ή πόσοι πήγαν φυλακή; Ούτε οι μισοί δεν φθάνουν στο δικαστήριο κι από αυτούς όσοι τιμωρηθούν με ποινές φυλάκισης, είναι όλες με αναστολή! Και ναι, υπάρχει η απαγόρευση εισόδου τους στα γήπεδα, την οποία φυσικά κανείς δεν ελέγχει. Θυμηθείτε τον οπαδό εκείνο του ΠΑΟΚ που πέταξε το ρολό ταμειακής μηχανής στο κεφάλι του πρώην προπονητή του Ολυμπιακού, Οσκαρ Γκαρθία, στο περσινό ντέρμπι της Τούμπας που δεν ξεκίνησε καν; Ηταν τιμωρημένος από προηγούμενο επεισόδιο του στο γήπεδο της Λάρισας όπου του είχε απαγορευτεί η είσοδος στα γήπεδα! Ο τύπος όμως, δεν ήταν απλά στην εξέδρα αλλά και στα VIP της Τούμπας! Κανείς δεν ασχολήθηκε τότε, με το πώς μπήκε, ποιος του έδωσε εισιτήριο και μάλιστα ηλεκτρονικό που υποτίθεται ότι ελέγχει τους πάντες. Κανείς δεν ζήτησε ευθύνες από την ΠΑΕ. Θέμα τους ήταν, αν έκανε θέατρο η όχι το… θύμα! Γιατί ως γνωστόν, στην Ελλάδα ο θύτης έχει περισσότερα δικαιώματα από το θύμα…
Μη το κουράζουμε. Νόμοι υπήρχαν και υπάρχουν και μάλιστα πολλοί περισσότεροι από ότι σε άλλες χώρες. Πολλοί δε, είναι αυστηρότατοι! Η ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ τους είναι που δημιουργεί πολλές εστίες κακού. Πόσες φορές κάθισαν στο εδώλιο κάποιοι από τους αληταράδες των συμμοριών; Ξέρετε τι συμβαίνει στις περισσότερες από αυτές; ‘Η θα παρουσιαστούν δικηγόροι που πληρώνουν οι ίδιες οι ΠΑΕ για να αθωώσουν «τα παιδιά», ή δεν θα παρουσιαστούν οι αστυνομικοί που τους συνέλαβαν για να καταθέσουν. Αλλοι γιατί φοβούνται και άλλοι για τους γνωστούς- άγνωστους λόγους. Αφήνω δε περιπτώσεις να πέσουμε σε «δικό μας δικαστή ή εισαγγελέα και θα καθαρίσουμε εύκολα»…
Πέρα από την πιστή εφαρμογή των νόμων που δεν υφίσταται γενικά στην Ελλάδα (και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο…) μια ακόμα μεγάλη πληγή, ίσως η μεγαλύτερη από όλες είναι –κι αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη- οι Σύνδεσμοι οργανωμένων οπαδών των ΠΑΕ. Τι κι αν παλιά γινόσουν μέλος μόνο και μόνο για να εξασφαλίζεις ένα εισιτήριο για τα μεγάλα ματς. Τι κι αν στα χρόνια του επαγγελματικού ποδοσφαίρου οι Σύνδεσμοι άρχισαν να γίνονται κλαμπ «οπαδικών φρονημάτων με αυξημένες αρμοδιότητες”, όπου κύριο μέλημα τους ήταν να μαθαίνεις πρώτα να μισείς τον αντίπαλο και μετά να στηρίζεις την ομάδα σου. Στην πορεία και ειδικά από τη στιγμή που στο ποδόσφαιρο ενεπλάκησαν επιχειρηματίες που ήθελαν τις ομάδες για να προωθούν άλλες δραστηριότητες τους εκτός ποδοσφαίρου, το πράγμα ξέφυγε για τα καλά. Με τους οργανωμένους Συνδέσμους να έχουν μεταλλαχθεί σε κυψέλες κακοποιών στοιχείων. Και μέσω της ατιμωρησίας, γιγαντώθηκαν γιατί κανείς δεν έχει την βούληση να τους διαλύσει…
Πλέον οι περισσότεροι Σύνδεσμοι είναι… πολυάσχολοι. Δουλειά τους δεν είναι μόνο η στήριξη στην ομάδα. Εχουν κι άλλες πολλές εξωγηπεδικές ασχολίες. Από όλα έχει το πανέρι στους περισσότερους από αυτούς (γιατί δεν έχουν όλοι οι Σύνδεσμοι μέλη, άτομα του υποκόσμου). Ολόκληρο τον Ποινικό Κώδικα βρίσκεις μέσα. Όμως αντί να βρεθεί λύση και να διαχωριστούν τα ξερά από τα χλωρά, κανείς δεν τολμάει να παρέμβει ουσιαστικά. Κι όταν κάποτε επιχείρησαν να τους διαλύσουν έγινε η… επανάσταση των αδικημένων, ή όπως τολμούσαν να λένε οι ίδιοι, «η πολιτεία βάλει κατά του οπαδικού… κινήματος». Κίνημα και η αλητεία! Μόνο και μόνο γιατί κάποιοι Σύνδεσμοι προχωρούν κατά καιρούς σε κοινωνικές εκδηλώσεις (αιμοδοσία κλπ). Και την ίδια στιγμή είναι έτοιμοι να ανοίξουν κεφάλια αλλόθρησκων ή και ομόθρησκων ακόμα…
Το μόνο μέτρο που ίσχυσε στα χαρτιά ήταν κάποτε ότι οι Σύνδεσμοι άλλαξαν ονομασία και έγιναν «Λέσχες»! Ζητήθηκαν λευκά ποινικά μητρώα από τα μέλη. Και δίνουν κάποια ολόλευκα. Οι πολλοί όμως, τα μόνιμα μέλη του κοινού Ποινικού Κώδικα, δεν είναι απαραίτητο να είναι εγγεγραμμένα στη Λέσχη. Και τρέχα γύρευε. Εδώ έχουμε φτάσει σε σημείο να κάνουμε εισαγωγή αλητείας. Δεν έφθαναν οι δικοί μας αλλά φέρνουν κι ενισχύσεις από το εξωτερικό να βοηθήσουν. Σέρβοι, Ρώσοι, Αλβανοί, Κροάτες, Βόσνιοι, Ουκρανοί, έρχονται κατά καιρούς να βοηθήσουν ομόλογους τους στα ραντεβού θανάτου, με όλα τα έξοδα πληρωμένα! Κατά καιρούς η αστυνομία (όταν θέλει…) κάνει αιφνιδιαστικούς ελέγχους σε Συνδέσμους, όπου βρίσκει ολόκληρα οπλοστάσια. Σύνδεσμοι- γιάφκες, τους οποίους κλείνουν αλλά τα μέλη παραμένουν…
Φθάσαμε σε σημείο οργανωμένοι Σύνδεσμοι να βγάζουν απειλητικές ανακοινώσεις κατά της ΕΠΟ για να μη παίξει η εθνική ομάδα στο γήπεδο της ομάδας τους και δεν αντιδράει κανείς. Πρόσφατα είναι τα παραδείγματα των οργανωμένων του ΠΑΟΚ και του ΟΦΗ. Ουδείς παρεμβαίνει, κανείς ιδιοκτήτης τολμάει να φέρει αντίρρηση. Γιατί αν φέρει, ξέρει πολύ καλά ότι θα πάθει ότι είχε πάθει παλιότερα ο Ντέμης Νικολαίδης στην ΑΕΚ, ή τα τρία τελευταία χρόνια ο Γιάννης Αλαφούζος. Με αποκορύφωμα τα χθεσινά γεγονότα στο ΟΑΚΑ, όπου είναι βέβαιο πως ήταν προμελετημένα και προαποφασισμένα. Αλλά όπως λένε και στην οπαδική πιάτσα «no χαρτζιλίκι, no πάρτι». Ποια ομάδα και ποια στήριξη;
Η μη εφαρμογή των νόμων και η ασύδοτη λειτουργία Συνδέσμων οπαδών, είναι από τις μεγαλύτερες εστίες κακού για όσα βιώνουμε χρόνο με τον χρόνο στα ελληνικά γήπεδα. Οι ένοχοι πολλοί. Αλλά όσο οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν βρίσκουν αξιόπιστες λύσεις, τις οποίες και θα στηρίξουν, το κακό θα μεγαλώνει, όλοι θα φορτώνουμε τις ευθύνες μας στους άλλους και το ίδιο κακοπαιγμένο έργο θα συνεχίσει να τα σπάει. Όχι τα ταμεία αλλά τα κεφάλια μας…