Τα εργαλεία του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που χρησιμοποίησαν ο σημερινός πρωθυπουργός και το κόμμα του για να ανέλθουν στην εξουσία το περασμένο καλοκαίρι υποστηρίζω πως έχουν ήδη μετεξελιχθεί στο πιο αυστηρό πολιτικό μέτρο αξιολόγησής τους από τον ελληνικό λαό.
Πολύ γρήγορα η επιλογή στην κάλπη έγινε ανοχή, ενώ ήδη επιστρατεύονται δικαιολογίες, όπως οι λίγοι μήνες διακυβέρνησης, ενώ υιοθετούνται κατά πάγια τακτική πρακτικές διαχείρισης συντεχνιακών συμφερόντων για την αναζήτηση νέων συμμαχιών.
Πρόκειται όμως για ένα κεφάλαιο ανοχής που εξανεμίζεται πολύ γρήγορα διότι δεν έχει σταθερά θεμέλια. Η δημαγωγική πρακτική της κυβέρνησης έγινε εύκολα αντιληπτή από το σύνολο του λαού, ιδιαίτερα πάνω στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και στο κρίσιμο προσφυγικό ζήτημα.
Στο κυρίαρχο θέμα που είναι η οικονομία και το εισόδημα του λαού οι στόχοι του προϋπολογισμού της κυβέρνησης Μητσοτάκη δημιουργούν υποψίες ακόμη και στους πιο καλοπροαίρετους πως είναι αποτυχημένοι εν τη γενέσει τους. Μάλιστα από προηγούμενη εμπειρία τους υποψιάζονται πως αυτή την αποτυχία θα την πληρώσουν ξανά οι συνήθεις ύποπτοι: ο απλός λαός και η πραγματική οικονομία. Αυτή η πολιτική όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια νέα εκδοχή των συνθηκών που οδήγησαν την οικονομία και την κοινωνία στα μνημόνια την προηγουμένη δεκαετία. Είναι πολιτική επιστροφής στο παρελθόν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ακροδεξιά συμμαχία του έχουν καθαρή πολιτική πρακτική τον δραστικό περιορισμό του κοινωνικού κράτους, τη μεταβίβαση των βαρών στα μεσαία κοινωνικά στρώματα και την ισοπέδωση των φτωχότερων μέσω της συστηματικής υπονόμευσης του εναπομείναντος κράτους πρόνοιας.
Η κυβέρνηση αυτή έχει ήδη δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής με πολιτικές που ενισχύουν το παρασιτικό κεφάλαιο και με την επιδρομή στο κράτος, το οποίο αντιμετωπίζουν ως λάφυρο, διορίζοντας έναν «στρατό» από ψευδοπτυχιούχους και αστοιχείωτους, κρατικοδίαιτους, νεοφιλελεύθερους μειωμένων προσόντων εκπέμποντας μια φαυλότητα εξαιρετικά προσβλητική για την κοινωνία.
Οι επιτελείς του κυβερνητικού στρατοπέδου αντιμετωπίζουν ήδη δύο σοβαρά προβλήματα. Βλέπουν να χάνονται ήδη εκλογικά οι δάνειες δυνάμεις από τα ακροδεξιά κόμματα και επιπλέον γνωρίζουν ότι η πολιτική λιτότητας θα οδηγήσει σύντομα σε μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις. Αρα δεν θα έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο την αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή αλλά και τον λαό στα πεζοδρόμια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι εγκλωβισμένος σε μια κυβερνητική πλειοψηφία που σύντομα θα είναι κοινωνική μειοψηφία και πάνω απ’ όλα δεν θα έχει διέξοδο προς τις κάλπες με κάποιο σχέδιο νέας νίκης αλλά δεδομένης ήττας. Αφού γνωρίζει πολύ καλά ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, όπως επίσης και ότι οι ακροδεξιές δυνάμεις που τον στήριξαν ήδη εργάζονται για νέο κόμμα στα πιο δεξιά, άρα εξαιτίας του εκλογικού νόμου αλλά και της μείωσης των εκλογικών του δυνάμεων θα απολέσει τουλάχιστον πενήντα βουλευτές σε ενδεχόμενη προσφυγή στις κάλπες όποτε κι αν γίνουν.
Σε αυτό το προσκλητήριο της κοινωνίας όλα τα κόμματα του προοδευτικού τόξου θα κληθούν να αναλάβουν τις ιστορικές τους ευθύνες.
Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία η άμεση συσπείρωση και προετοιμασία των προοδευτικών δυνάμεων γύρω από τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, η οποία πρέπει να λάβει διαστάσεις πολιτικής έκρηξης σε όλα τα κοινωνικά πεδία με κινηματικό χαρακτήρα που θα βασίζεται πάνω σε ένα σύγχρονο, προοδευτικό κυβερνητικό πρόγραμμα για τον λαό και τη χώρα. Γι’ αυτό έχει ουσιαστικό περιεχόμενο η συμμετοχή όλων μας στην ιστορική πρωτοβουλία που ανέλαβε ο Αλ. Τσίπρας για την ανασυγκρότηση της προοδευτικής παράταξης.
Ο Νίκος Λ. Μαδεμλής είναι μέλος ΚΕΑ Σύριζα
