«Δεν είναι πόλεμος ετούτο που μας βρήκε κ. Ταξίαρχε. Ντροπή είναι. Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες;». Τον αξέχαστο και ανεπανάληπτο, Θανάση Βέγγο, στην ταινία «Ψυχή Βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη θυμήθηκα όταν είδα τα σχόλια, χθες, στο Twitter, μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Στέφανου Κασσελάκη για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
«Είμαι εδώ γιατί είστε εδώ. Και είμαστε εδώ για τον δικό μας ΣΥΡΙΖΑ. Για την πατρίδα μας, για τις ζωές μας, για το μέλλον μας», ανέφερε στο βίντεο που ανέβασε, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως Στέφανο… σκέτο. Όσο για τα όσα είπε; Ο καθένας μπορεί να αποκρυπτογραφήσει τα λόγια του κατά το δοκούν.
*** Πάμε όμως παρακάτω. Οι μεν – υποστηρικτές του – πήραν τα «καριοφίλια» και οι δε – που δεν τον θέλουν, ανεξάρτητα από τον υποψήφιο που θα στηρίξουν στις εκλογές – τις «πιστόλες» και ξεκίνησαν την ανταλλαγή «πυρών». Εντάξει, τα προεόρτια είχαν ξεκινήσει αμέσως μετά την πρόταση μομφής, σε εκείνη τη θυελλώδη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, αλλά η φάση πέρασε σε άλλο επίπεδο. Διάβαζα προσωπικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς που δεν έχουν θέση όχι απλά στην Αριστερά, αλλά σε κανένα κόμμα.
Χουλιγκανισμός κανονικός.
*** Η περιδίνηση στην οποία έχει περιέλθει εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε άρρωστη, με αμφότερες τις πλευρές, για την ώρα μεταξύ των ψηφοφόρων, να δίνουν οπαδικά χαρακτηριστικά στις διενέξεις τους. Ο ένας επιτίθεται στον άλλον με σχεδόν χυδαίο τρόπο, όταν λίγους μήνες πριν και για χρόνια πιο πίσω ήταν κάτω από την ίδια «στέγη», έχοντας απέναντι τον ίδιο αντίπαλο. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
*** Ο αντίπαλος πλέον κάθεται αραχτός στην πολυθρονάρα του, στο Μέγαρο Μαξίμου και τρίβει τα χέρια από ικανοποίηση, όπως ο Δρακουμέλ όταν έπιανε κατά καιρούς κανά στρουμφάκι, μέχρι να του ξαναφύγει. Πλέον η Κουμουνδούρου χωρά μόνο έναν, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την επόμενη μέρα του κόμματος και του ποσοστού που μπορεί να συγκεντρώσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το 2027.
*** Η πρώτη μεγάλη «σφαλιάρα» θα έρθει όταν ανακοινωθούν οι συμμετέχοντες στην εσωτερική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ και στην αντίστοιχη του ΣΥΡΙΖΑ. Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν βάλει τον πήχη στους 300.000 ψηφοφόρους. Στην Κουμουνδούρου, αντίθετα, δεν κάνουν προβλέψεις, γιατί ξέρουν ότι το πιθανότερο σενάριο είναι ο κόσμος να γυρίσει την πλάτη.
Η δεύτερη σφαλιάρα θα είναι ακόμα μεγαλύτερη και θα έρθει τον Δεκέμβρη και τον Γενάρη, όταν οι δημοσκοπήσεις – μετά και την ανάδειξη των νέων αρχηγών – θα δείχνουν το ΠΑΣΟΚ ως δεύτερο κόμμα, έχοντας ανοίξει την «ψαλίδα» του από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η τρίτη θα είναι την ώρα της αυτοκριτικής. Αλλά τι λέω, για τον ΣΥΡΙΖΑ μιλάμε. Ποια αυτοκριτική;
*** Κι αν γίνονται τώρα αυτά, σχεδόν δύο μήνες πριν τη διεξαγωγή του πρώτου γύρου των εκλογών και πριν καλά καλά ξεκινήσουν τις προεκλογικές τους εκστρατείες και πιάσουν στασίδι στα κανάλια οι υποψήφιοι, φανταστείτε μόνο τι έχουμε να ζήσουμε. Ναι, υπήρχαν μπηχτές μεταξύ των στελεχών και των υποψηφίων τις προηγούμενες εβδομάδες, αλλά ποντάρω τα λεφτά μου ότι θα δούμε σκηνικά το επόμενο δίμηνο που ούτε έχουμε φανταστεί.
H NTAMA
