Ας κάνουμε μια βασική παραδοχή: Όλα αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σοβαρά. Δεν υπάρχει κόμμα στον πλανήτη στο οποίο στέλεχος του το πρωί θα ανακοίνωνε την δημιουργία νέου κόμματος και το βράδυ θα διαμαρτύρονταν γιατί διεγράφη. Αν θέλουμε, δε, να είμαστε πολύ σοβαροί, θα συμφωνήσουμε ότι η πολιτική αξιοπρέπεια ορίζει ότι την ώρα που ανακοινώνεις την ίδρυση νέου φορέα, την ίδια ώρα παραιτείσαι από τον παλιό.
Δυστυχώς, η σοβαρότητα και η αξιοπρέπεια εκλείπουν το τελευταίο διάστημα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι μόνο ο Δημήτρης Βίτσας ο οποίος έχει απολέσει το μέτρο. Μια σειρά στελεχών, ιστορικών στελεχών, παρελαύνει στα κανάλια της ενημέρωσης 108 μετατρέποντας τον εσωτερικό διάλογο και την αγωνία για το αύριο του ΣΥΡΙΖΑ σε θλιβερό πρωινάδικο.
Ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος αύριο συμπληρώνει ένα μήνα στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, εξελέγη με το συντριπτικό ποσοστό του 56%. Δεν είναι λοιπόν «φυτευτός» όπως αρκετοί αρέσκονται να υποστηρίζουν. Θριάμβευσε σε μια εκλογική διαδικασία καθόλα δημοκρατική. Τι ζητούν, όμως, οι δημογέροντες της Αριστεράς και τα στελέχη που για λόγους συντομίας ονομάζουμε «εσωτερική αντιπολίτευση»; Πραξικόπημα! Επί της ουσίας ζητούν την καθαίρεση του εκλεγμένου προέδρου με βασικό επιχείρημα ότι περνάει κάτω από το όριο του «αριστερόμετρου» που οι ίδιοι έχουν ορίσει.
Σαθρό είναι και το επιχείρημα που επικαλούνται στην προσπάθεια να εξωραΐσουν το πραξικόπημα που επιδιώκουν. Ισχυρίζονται τώρα ότι η κοινωνία δεν πρόλαβε να κατανοήσει ποιος είναι και τι ακριβώς πρεσβεύει ο Στέφανος Κασσελάκης λόγω της σύντομης προεκλογικής εκστρατείας. Σαθρό επιχείρημα καθώς ήταν οι ίδιοι που υποστήριξαν τις διαδικασίες εξπρές – υπενθυμίζω ότι Τεμπονέρας και Πολάκης ζητούσαν εκλογή προέδρου μετά το Συνέδριο – για ιδιοτελείς και ευνόητους λόγους.
Ας κάνουμε και μια δεύτερη παραδοχή: Ο Στέφανος Κασσελάκης κέρδισε τόσο εύκολα τις εσωκομματικές εκλογές για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινωνία κουράστηκε, βαρέθηκε, αηδίασε, από τις φράξιες, την κομματική ελίτ, την διαρκή υπονόμευση των τελευταίων ετών. Βαρέθηκε όλους αυτούς που αποκαλούν σήμερα τα χιλιάδες μέλη που συμμετείχαν στην εκλογική διαδικασία «ψηφοφόρους του δίευρου». Βαρέθηκε τις συγκρούσεις, τις αστικές αυτοπεποιθήσεις, τις τάσεις… αυτοκτονίας, τους ιδιοκτήτες του ΣΥΡΙΖΑ.
«Κουράσαμε» έγραψε χτες μονολεκτικά η Έλενα Ακρίτα και παρότι σπάνια συμφωνώ μαζί της, ομολογώ ότι έχει απόλυτο δίκιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ κούρασε πολύ. Κούρασε με όσα ακολούθησαν την εκλογική ήττα του 2019, κούρασε κυρίως με όσα συνέβησαν μετά την εκλογική ήττα του Ιουνίου και την αποχώρηση Τσίπρα. Είναι θλιβερό να βλέπεις την αριστερή διανόηση να ξεκατινιάζεται στα τηλεοπτικά πάνελ. Λες και βάλθηκαν όλοι αυτοί να δικαιώσουν όλα όσα υποστήριζε μέχρι σήμερα το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Λες και βάλθηκαν να δικαιώσουν τον Πορτοσάλτε…
«Εσωκομματικούς τηλεοπτικούς χορηγούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη» τους χαρακτήρισε χθες ο Στέφανος Κασσελάκης. Χορηγούς του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου θα τους χαρακτήριζα εγώ. Δυστυχώς δεν διδάχθηκαν τίποτα από την Ιστορία. Το έργο το έχουμε ξαναδεί στη διάσπαση του 2015. Που είναι σήμερα ο Λαφαζάνης και οι υπόλοιποι που είχαν βρει στασίδι στα κανάλια της ενημέρωσης 108; Τους καλούν στα πάνελ μόνο στην επέτειο του δημοψηφίσματος για να μιλήσουν εναντίον του Τσίπρα. Τώρα που έφυγε ό Τσίπρας θα περάσουν οριστικά στην τηλεοπτική αφάνεια.
Δεν ξέρω τι ακριβώς προβλέπει το καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ και ποιες διαδικασίες προβλέπονται σε αυτές τις περιπτώσεις. Ξέρω όμως τι δήλωνε περί τα τέλη Αύγουστου για το ίδιο θέμα στο «Πρώτο Θέμα» η υποψήφια για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ Έφη Αχτσιόγλου:
«Για να μιλάμε συγκεκριμένα τώρα, ο Πολάκης τι θα γίνει, θα βγαίνει κάθε τόσο και θα κάνει τοξικές δηλώσεις; Αυτό ήταν απωθητικό για τους κεντρώους. Δεν πρέπει να φύγει έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ ο πολακισμός; Ή θα συνυπάρξετε μαζί του;» ρωτούσε ο Δημήτρης Δανίκας.
«Εγώ θα ήθελα τα ζητήματα να τα σκεφτόμαστε από τη θετική τους πλευρά. Δηλαδή άπαξ και είμαι εγώ πρόεδρος του κόμματος, οι κανόνες θα τηρούνται απ’ όλους. Προφανώς μπορεί να υπάρχει εσωτερικός διάλογος, αλλά άπαξ και λαμβάνεται μια απόφαση, αυτή η απόφαση θα μας δεσμεύει και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή απ’ όλους. Θα υπάρχουν δομές, δεν θα υπάρχουν πρόσωπα, σχέσεις, φιλίες, ομάδες, παρέες. Δομές οι οποίες θα είναι σταθερές και θα λειτουργούν ανεξάρτητα από το αν εκεί είναι η Αχτσιόγλου ή όχι» απαντούσε η Έφη Αχτσιόγλου.
Μια εβδομάδα νωρίτερα η ίδια δήλωνε σε συνέντευξη στον Βασίλη Σκουρή:
« Μέχρι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε πολλές φορές με σκορποχώρι. Θα ισχύουν στο εξής οι αποφάσεις που θα λαμβάνονται ή για κάποιους ψηλά στην ιεραρχία δεν θα ισχύει τίποτε; Και όποιος δεν συμμορφώνεται θα υπάρχει και η ποινή της διαγραφής;» ρώτησε ο δημοσιογράφος.
«Προσωπικές στρατηγικές που προκαλούν διαρκώς προβλήματα στην κοινή προσπάθεια δεν μπορεί να γίνονται ανεκτές, διότι τελικά προσβάλλουν τον κόπο όλων των υπολοίπων. Γι’ αυτό υπάρχουν οι κανόνες. Και οι κανόνες θα πρέπει να εφαρμόζονται για όλους και όλες όσο ψηλά κι αν βρίσκονται. Αυτό τελικά εμπεδώνει και τη σοβαρή λειτουργία μας. Αν θέλουμε να μας εμπιστευθεί εκ νέου ο ελληνικός λαός για τη διακυβέρνηση της χώρας, η σοβαρότητα πρέπει να είναι το κύριο χαρακτηριστικό μας» απάντησε η Έφη Αχτσιόγλου.
Δυστυχώς, η νομενκλατούρα του ΣΥΡΙΖΑ όπως την αποκαλούν κάποιοι, ξεπέρασε τα όρια. Από την άλλη η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία υποφέρει από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Το ερώτημα είναι θεμελιώδες: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ασχοληθεί με τα προβλήματα της κοινωνίας, θέλει να τον εμπιστευθεί εκ νέου ο ελληνικός λαός ή θα συνεχίσει να ασχολείται με τα εσωτερικά του και τα υπαρξιακά μια μικρής μειοψηφίας;
Δεν με ενδιαφέρει τι ακριβώς δήλωσε από την Αμερική για τη βέρα του ο Στέφανος Κασσελάκης ο οποίος από τη μια λέει ότι κουράστηκε από την υπερέκθεση στα media και από την άλλη διαρκώς την τροφοδοτεί, ξέρω όμως ότι αν συνεχιστεί αυτό το πανηγύρι, ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλήξει βέρα στο δεξί του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Όλοι ενώπιων των ευθυνών τους, της κοινωνίας και της Ιστορίας.
