Α, ρε Αλέξη τι μας έκανες; Μας τάραξες την ησυχία μας και εκεί που είμαστε αραχτοί, γιατί είχαμε πιστέψει ότι είχες κρεμάσει τα εσωκομματικά παπούτσια σου, μας αιφνιδίασες με το: τ’ αλλάζω όλα και τα μέλη μας θα αποφασίζουν. Ο Αλέξης αφού είδε και απόειδε με την «Ομπρέλα» και ό,τι άλλα «καπέλα» μπορούσαν να εμφανιστούν, αποφάσισε, καιρός ήταν επιτέλους και πολύ άργησε, να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους, ταρακουνώντας τα λιμνάζοντα νερά και δίνοντας μία εσάνς για το τι σημαίνει πραγματικός ηγέτης.
Πριν από λίγες μέρες λοιπόν στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας εισηγήθηκε κάποιες προτάσεις για τη βελτίωση της λειτουργίας του κόμματος και πώς πιστεύει ότι αυτό μπορεί πορευθεί ενόψει του συνεδρίου του αλλά και στις προσεχείς εκλογές. Πρότεινε λοιπόν, ανάμεσα σε διάφορα, το Συνέδριο του κόμματος να αποφασίσει για την εκλογή Προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής από τα μέλη του κόμματος με καθολική ψηφοφορία και ενιαία λίστα.
Ρε συ Αλέξη, εσύ δεν άνοιξες μόνο τα παράθυρα να αεριστεί ο χώρος, εσύ πήρες «τα ιερά και τα όσια» του κόμματος και τα έκανες θρύψαλα! Νοείται αριστερό, λενινιστικών αρχών κόμμα, χωρίς η Κεντρική του Επιτροπή, που οργανώνει και καθοδηγεί τη δράση του, να μην εκλέγεται από τους «φραξιονιστικά» εκλεγμένους συνέδρους, αλλά να εκλέγεται πλέον από τη λεγόμενη «βάση», δηλαδή από όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ; Εσύ Αλέξη μου δεν προτείνεις κάποια μικροεπεμβασούλα στο κόμμα, εσύ επιφέρεις ολικό λίφτινγκ, συντονίζοντάς το με τις απαιτήσεις του κόσμου που το στηρίζει! Το μεταμορφώνεις σ’ ένα ελκυστικό, συμμετοχικό κόμμα και θέτεις τις βάσεις που χρειάζεται ένα κόμμα εξουσίας: δηλαδή, τη στενή του σύνδεση με το λαό.
Το θέμα δεν είναι πως να διατηρήσουμε στον 21ο αιώνα, τις «ιερές καταστατικές αγελάδες» του κόμματος, αλλά πως αυτό θα προσαρμοσθεί στις ανάγκες της κοινωνίας. Άλλωστε, το όνομά του κόμματος υποδηλώνει ήδη τις σχέσεις του με την κοινωνία. Όμως το κόμμα σε απαίτηση των καιρών πρέπει να γίνει πιο λειτουργικό, πιο προσβάσιμο και διαδραστικό, υπόθεση όλων των μελών του στη πράξη, όχι μόνο στα λόγια.
Όπου υπάρχει ενότητα, υπάρχει νίκη, σύμφωνα με το ρητό «Ubi concordia, ibi victoria». Ας δούμε λοιπόν τι ενότητα εξέπεμψαν οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα για να δούμε πως θα έρθει η νίκη. Οι προτάσεις του Αλέξη Τσίπρα εγκρίθηκαν με 27 ψήφους υπέρ και 11 ψήφους κατά. Η πλευρά που μειοψήφησε στις αλλαγές, ισχυρίζεται ότι εάν αυτές τεθούν σε εφαρμογή δεν θα υπάρχει πλέον «λογοδοσία» και πως η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος θα εκλέγεται με κριτήρια «star system»!
Ειλικρινά δεν γνωρίζω εάν οι σύντροφοι «τρολάρουν», καθώς δεν μπορώ να θυμηθώ πότε υπήρξε λογοδοσία σ’ αυτό το κόμμα, του οποίου αποτελώ μέλος επί 33 συναπτά χρόνια! Υπήρχαν σύντροφοι σε θέσεις ευθύνης που δεν λογοδότησαν ποτέ, αντιθέτως ενώ απέτυχαν παταγωδώς στο τομέα τους, ανταμείφθηκαν με άλλη θέση ευθύνης, ως επιβράβευση της προηγούμενης αποτυχίας τους! Με άλλα λόγια, η λογοδοσία των υπευθύνων αποτελεί για κάποιους προϋπόθεση από ποιό σώμα θα εκλέγεται η Κεντρική του Επιτροπή και όχι, εάν η λογοδοσία αποτελεί θεσμική διαδικασία, απορρέουσα από τις αρμοδιότητες της Επιτροπής;
Επίσης δεν κατανοώ πως η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος θα εκλέγεται με κριτήρια «star system». Δηλαδή να μην ψηφίζεται με δημοκρατικά κριτήρια απ’ όλα τα μέλη το κόμματος γιατί έτσι θα ψηφίζονται οι πιο γνωστοί, όπου μέσα βέβαια σ’ αυτούς ανήκουν και αυτοί που το επικαλούνται! Τώρα δηλαδή δεν ψηφίζονται οι πιο γνωστοί; Να συρρικνώσουμε τη δημοκρατία για να ψηφίζονται με τα «χαρτάκια» και οι ομοϊδεάτες των «γνωστών», ώστε οι «γνωστοί» να αυξάνουν την επιρροή τους στη Κεντρική Επιτροπή και να μην δώσουμε σε όλα τα μέλη μας αυτή τη δυνατότητα συμμετοχής τους;
Με άλλα λόγια, οι σύντροφοι καταψήφισαν τις καινοτόμες προτάσεις του Προέδρου, επειδή με αυτές φοβούνται ότι απεμπολούν κομμάτι εξουσίας τους, κινούμενοι κατά κάποιο τρόπο με ιδιοτελή κριτήρια.. Είναι οι ίδιοι που θεωρούν τους εαυτούς τους ως θεματοφύλακες της κόμματος, που κρατούν ψηλά τον αριστερό προσανατολισμό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως ως κόμμα εξουσίας είναι πλουραλιστικός, με μέλη προερχόμενα από διαφορετικές αφετηρίες. Εφόσον όλοι ομνύουν στο πρόγραμμά του και στις καταστατικές του αρχές που είναι το πρόβλημα; Δεν έχουμε όλοι κοινό στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας για να εφαρμόσουμε πολιτικές που ωφελούν το κοινωνικό σύνολο με στόχο: τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων, προστασία των εργασιακών σχέσεων, εμβάθυνση του κοινωνικού κράτους, ενίσχυση των δημοκρατικών, κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων;
Μη φοβηθούμε λοιπόν να ανοιχθούμε στη κοινωνία. Εφόσον επιδιώκουμε να ενισχύσουμε τη Δημοκρατία στη χώρα, δεν έχουμε παρά να ξεκινήσουμε, μεγεθύνοντας τη Δημοκρατία μέσα στο κόμμα. Σε τελευταία ανάλυση η Δημοκρατία εμπεδώνεται με πλειοψηφίες και μειοψηφίες. Αυτό δεν είναι σεβαστή αρχή όλων μας;
Θα είμαστε λοιπόν δίπλα σου Αλέξη, στην προσπάθειά σου να κάνεις το κόμμα ελκυστικότερο και δημοκρατικότερο, προετοιμάζοντάς το για τη νίκη του στις ερχόμενες εκλογές. Κάθε νέα αρχή στο ξεκίνημά της, φαντάζει τεράστιο βουνό, όταν όμως το διαβείς, τότε η προσπάθεια φαίνεται αυτονόητη!
Ελένη Αυλωνίτου, Πρ. Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ / μέλος ΚΕΑ ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία