Στη δημοσιότητα έδωσε την Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου το «Κείμενο – Συμβολή» της στον προσυνεδριακό διάλογο του ΣΥΡΙΖΑ η «Ομπρέλα». Ένα κείμενο που υπογράφουν όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη της και που ταυτόχρονα απορρίπτει, στο σύνολό τους, τις πρόσφατες προτάσεις Τσίπρα ασκώντας προσεγμένη αλλά σφοδρή κριτική στον πρόεδρο του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο συντάκτης του κειμένου λέει «Όχι» σε ένα «προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα-παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών», υπονοώντας προφανώς ότι ο πρόεδρος θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος. Επιχείρημα ακατανόητο αφού οι προτάσεις Τσίπρα ουδόλως θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος (για την ακρίβεια δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο στη χώρα) και απλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει κατανοήσει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ έχει έρθει στον ΣΥΡΙΖΑ και εκείνος οφείλει να τους περάσει στο δωμάτιο και όχι να τους αφήνει στο φουαγέ να ψηφίζουν μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια.
Επίσης, λέει «Όχι σε ένα κόμμα σούπερ μάρκετ, με διορισμένα ηγετικά στελέχη, ομάδες με ειδικά προνόμια, οργανωτικά άμορφο και με ασαφή όρια ανάμεσα στα μέλη και τους φίλους»!
«Διορισμός» από 60.000 μέλη!
Τον όρο «κόμμα σούπερ μάρκετ» δεν τον κατανοώ και αδυνατώ να τον σχολιάσω αλλά γιατί είναι διορισμένα τα ηγετικά στελέχη όταν τα εκλέγουν τα 60.000 μέλη του κόμματος (πρόταση Τσίπρα) και δεν είναι διορισμένα όταν τα εκλέγουν οι 3500 Σύνεδροι;
Τα «Όχι» συνεχίζονται για παράδειγμα για «την επάνοδο από το παράθυρο στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, με μέλη με ειδικά προνόμια και διαφορετικές ταχύτητες» (το σήμερα του κόμματος φωτογραφίζουν) για «την διαιώνιση των εξ οφίτσιο ηγετικών στελεχών μέσα από το προτεινόμενο Εθνικό Συμβούλιο, ένα όργανο που απλώς δεν χρειάζεται, καθώς το μόνο που προσθέτει είναι επιπλέον κομματική γραφειοκρατία».
Γιατί εξ οφίτσιο αφού η σχετική πρόταση θέλει τη συμμετοχή στο Εθνικό Συμβούλιο των μελών της ΚΕ και των εκλεγμένων βουλευτών και ευρωβουλευτών! Δεν είναι επαρκής νομιμοποιητική βάση τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και το εκλογικό σώμα;
Στο «Όχι σε κλειστούς μηχανισμούς που λειτουργούν ως “κόμμα μέσα στο κόμμα” και αποτελούν φυτώρια αριβισμού και προσωπικού παραγοντισμού» θα συμφωνήσω απόλυτα άλλωστε αυτός είναι και ο στόχος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά γιατί είναι «υβριδικά σχήματα το Πολιτικό Συμβούλιο, η ΚΕΑ και το Πολιτικό Κέντρο» και κυρίως γιατί δεν πρέπει να κφραστεί η νέα σύνθεση που προέκυψε από την προσχώρηση στελεχών, αλλά και από τη μαζική εγγραφή νέων μελών.
Ο συγγραφέας του κειμένου δεν κατανοεί «την επιμονή για ‘’εικονικά μέλη’’», όπως γράφει, «χωρίς την ελάχιστη συμμετοχή –ακόμα και διαδικτυακή προφανώς επειδή δεν κατανοεί πως ένας εργαζόμενος με παιδιά που θέλει να συμμετάσχει στα κοινά δεν έχει τον χρόνο αλλά μια χαρά μπορεί να το κάνει με ψηφιακό τρόπο μέσω διαδικτυακών πλατφόρμων όπως το Zoom για παράδειγμα. Δεν κατανοεί ή δεν θέλει να κατανοήσει ότι με την άρνησή του ενισχύει την αντίληψη των κομματικών (μετακλητών) μελών που η μοναδική τους δουλειά είναι το κόμμα και η ανθρωπογεωγραφία του και δεν έχει καμία γείωση με την κοινωνία και τις ανάγκες της.
Μαζικό και λαϊκό κόμμα αλλά χωρίς να αλλάξει
Το οξύμωρο είναι ότι ο συντάκτης του κειμένου της «Ομπρέλας» επιμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία «πρέπει να γίνει κόμμα μαζικό και λαϊκό». Ωστόσο δεν λέει πως και απλά υπεραμύνεται του σημερινού στάτους το οποίο μπορεί να έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση αλλά δεν τον γείωσε με τους ψηφοφόρους του οι οποίοι όντας και ούσες στον προθάλαμο δεν ενισχύουν τους δεσμούς τους με τον ΣΥΡΙΖΑ και παραμένουν ευάλωτοι-ες στα επιχειρήματα της απέναντι πλευράς που διαθέτει και τη μιντιακή υπεροπλία.
Στην «Ομπρέλα» κάνουν και ένα ακόμη λάθος, συνδέουν τη λογοδοσία με το κλειστό κόμμα και τα κλειστά και ελεγχόμενα κορυφαία του όργανά ή το αντίθετο θεωρούν ότι μια εκλεγμένη από τη βάση εξουσία δεν λογοδοτεί στα μέλη του κόμματος για παράδειγμα που την εκλέγουν. Και σε τελική ανάλυση αν «Προϋπόθεση αναντικατάστατη για τη δημοκρατική εκπροσώπηση, είναι το Σώμα που εκλέγει να είναι ενεργό και συμμέτοχο στη διαμόρφωση του προγράμματος και της πολιτικής που δεσμευτικά αναθέτουν στους εκλεγόμενους να υπηρετήσουν από θέση ευθύνης με συνέπεια» ας φροντίσουν να καταστήσουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ενεργά.
Όχι στην επωνυμία ναι στα χαρτάκια
Γράφουν και κάτι ακόμη: «Ότι η πρόταση ευνοεί στους «διάσημους», τις τηλεπερσόνες, τους ‘’αστέρες’’ της μουσικής βιομηχανίας και του θεάματος ή και όσους διαθέτουν μερικές χιλιάδες ‘’ακόλουθους’’ στο διαδίκτυο» ξεχνώντας βέβαια ότι στα κοινοβουλευτικά έδρανα του κόμματος κάθονται σύντροφοί τους για τους οποίους αναφέρονται με αυτόν τον υποτιμητικό τρόπο!
Και γιατί είναι απορριπτέο ένα πρόσωπο από αυτούς τους χώρους (με αξιοκρατική επιλογή εδώ συμφωνούμε) και προκρίνονται όσα κομματικά στελέχη εκλέγονται με «χαρτάκι» που μοιράζεται στα Συνέδρια από τις Τάσεις στη λογική όλους ή τίποτε; Αδιανόητα πράγματα που παραπέμπουν στην παντοδυναμία ενός κόμματος και των επαγγελματικών στελεχών του τα οποία εκλέγονται διά βίου από κλειστούς μηχανισμούς στο όνομα ενός ηθικού πλεονεκτήματος και μιας αντίληψης ότι οι ψηφοφόροι, ο κόσμος είναι στο φουαγιέ για να μας ψηφίζουν μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια για να τους εκπροσωπούμε. Τουλάχιστον τα μέλη της «Ομπρέλας» δεν ξιφούλκησαν κατά της πρότασης Τσίπρα για πλαφόν 12ετίας στην εκλογή βουλευτών και ευρωβουλευτών.
Αφήνω για το τέλος το «όχι στην αθλιότητα των ύβρεων, της δίκης προθέσεων, των χαρακτηρισμών που δεν έχουν καμία απολύτως θέση σε ένα δημοκρατικό κόμμα της Αριστεράς».
Ο συντάκτης του κειμένου απαντά προφανώς σε όσα γράφτηκαν κυρίως στο διαδίκτυο τον χώρο δηλαδή που ονομάζουν με το υποτιμητικό «ακόλουθος» αλλά τότε γιατί ακκίζονται; Σε κάθε περίπτωση συμφωνώ απόλυτα στο «όχι στην αθλιότητα των ύβρεων» αρκεί να αφορά στους πάντες και στον Παύλο Πολάκη για παράδειγμα διότι κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ πλειοδοτούν με κάθε ευκαιρία ζητώντας την κεφαλήν του επί πίνακι.
