Μεγάλο κουρνιαχτό σήκωσε εντός του ΣΥΡΙΖΑ η παραίτηση του Όθωνα Ηλιόπουλου. Δυσανάλογα μεγαλύτερο από το ίδιο το γεγονός το οποίο και είχε προαναγγελθεί και αναμενόμενο ήταν. Σε σημείο που να εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για τη σκοπιμότητα και τον στόχο όσων ακολούθησαν της ανακοίνωσης.
Ενδεχομένως, ο Στέφανος Κασσελάκης που πέρυσι τέτοια εποχή δήλωνε ότι «Δεν θέλω να παραιτηθεί κανένας βουλευτής για να μπω στη Βουλή, οι μάχες δίνονται στην κοινωνία», να άλλαξε γνώμη. Μπορεί οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ και η είσοδος του Χάρη Δούκα στο πολιτικό σκηνικό να άλλαξε τα δεδομένα. Δεν είναι παράλογο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να θέλει να αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του βασικού αντιπάλου του στη μάχη για την ηγεμονία της κεντροαριστεράς, σε περίπτωση που ο Δούκας βγει νικητής στην εσωκομματική αναμέτρηση. Ας δεχθούμε, λοιπόν, ότι η ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου στην παρούσα συγκυρία κρίνει ότι ο Κασσελάκης ως βουλευτής θα είναι πιο χρήσιμος και πιο αποτελεσματικός για το κόμμα και την κοινωνία. Απολύτως θεμιτό.
Να συμφωνήσουμε όμως σε αυτή την περίπτωση ότι οι αποφάσεις δεν υλοποιούνται, ούτε η πολιτική ασκείται με διαρροές, υπονοούμενα και την κατάθεση διαπιστευτηρίων προς τον αρχηγό. Η εικόνα των βουλευτών και των στελεχών που έσπευσαν το βράδυ που η Αττική παραδίδονταν στις φλόγες να βγάλουν δηλώσεις υποστήριξης της κοινοβουλευτικής προοπτικής του προέδρου, δεν περιποιεί τιμή ούτε για τους ίδιους, ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε συνεισφέρουν στο ήδη τεταμένο εσωκομματικό κλίμα οι διαρροές περί εμποδίων Τσίπρα και άλλων συνομωσιολογικών θεωριών.
Αν η Κουμουνδούρου αποφάσισε πως η παρουσία Κασσελάκη στη Βουλή είναι αναγκαία, ας το προωθήσει σοβαρά και συντεταγμένα. Αντί να κάνουν «μπακαλική» και εκτιμήσεις ότι ο ένας θα παραιτηθεί του δικαιώματος και η άλλη όχι, ας έκαναν, καταρχάς, το αυτονόητο: Ας τους ρωτούσαν έναν έναν και μία μία για να μάθουν τις προθέσεις τους. Αλλά ακόμα και στο ενδεχόμενο να υπήρχαν περισσότερες από μία αρνήσεις, πάλι υπήρχε και υπάρχει διέξοδος.
Φαίνεται υπερβολικό και προσχηματικό το θέμα που προέκυψε με την όγδοη του ψηφοδελτίου Επικρατείας, Ζωρζέττα Λάλη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ηγετική του ομάδα, η Κουμουνδούρου, η ΚΟ, η Πολιτική Γραμματεία και δεν ξέρω ποιος άλλος και ποιο άλλο όργανο, θέλουν ο πρόεδρος να μπει στη Βουλή, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά το παράδειγμα του κ. Ηλιόπουλου να ακολουθήσουν ο κ. Αποστολάκης και η κ. Ακρίτα. Σε αυτή την περίπτωση ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για να αποκτήσει τη βουλευτική ιδιότητα ο Στέφανος Κασσελάκης καθώς, άσχετα με το τι θα πράξουν η κ. Λάλη ή ο κ. Τσακρής, ουδείς άλλος θα τολμήσει να αμφισβητήσει την κομματική απόφαση. Εξάλλου, τόσο ναύαρχος Αποστολάκης όσο και η Έλενα Ακρίτα και κοντά στο περιβάλλον του προέδρου βρίσκονται και την πολιτική οξυδέρκεια διαθέτουν ώστε να κατανοήσουν ότι η ανάγκη του συλλογικού καλού προηγείται του ατομικού.
Αν πάλι δεν υπάρχει πρόθεση από τον πρόεδρο να γίνει βουλευτής, ας ακολουθηθούν τα προβλεπόμενα από το Σύνταγμα. Αλλιώς, δικαιούται ο κάθε κακοπροαίρετος να πιστεύει ότι ο κουρνιαχτός που σηκώθηκε με την παραίτηση Ηλιόπουλου είχε άλλους στόχους ή είχε ως στόχο την καταμέτρηση διαπιστευτηρίων…
Διαβάστε επίσης:
Κρανίου τόπος η Αττική: Συγκλονιστικές φωτογραφίες απόλυτης καταστροφής σε Χαλάνδρι και Βριλήσσια
Φωτιές: Το Μαξίμου σε πλήρη αμηχανία και σε ρόλο θεατή
Φωτιά στην Αττική: Έρχονται ενισχύσεις από ξένες χώρες, εντός και εκτός της ΕΕ
Γέρακας: Πολλές οι εστίες της φωτιάς – Κίνδυνος από εργοστάσιο ξυλείας που φλέγεται (Video)