Αγωγή κατέθεσε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατά της Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) καθώς σύμφωνα με την ίδια χρειάζεται να κριθεί παράνομη η απεργία -αποχή για τους θεσμούς του Ενδοσχολικού Συντονιστή και του Παιδαγωγικού Συμβούλου-Μέντορα. Με αφορμή το γεγονός ο ΕΠΕΚΕ Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ εκτόξευσε τα πυρά τους εναντίον της.
Πέτρα του σκανδάλου υπήρξε ένα σχόλιο της υπουργού, η οποία χαρακτήρισε την απεργία πολιτική. Για την ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ «κάθε απεργία μπορεί να χαρακτηρίζεται ως πολιτική, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται συνολικά το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία».
«Την προσφιλή της τακτική του αυταρχισμού και της καταστολής, αντί της συνεννόησης και του διαλόγου, έχει επιστρατεύσει για μια ακόμη φορά η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στην αντιπαράθεσή της με τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Τα επίδικα προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση με το άνοιγμα των σχολείων, σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη περίοδο για τη λειτουργία τους, έχουν την αφετηρία τους στην πάγια τακτική της κυβέρνησης να νομοθετεί χωρίς κανένα ουσιαστικό διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα. Έτσι, μέτρα που επηρεάζουν καθοριστικά τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα των σχολείων και επιβαρύνουν αφόρητα το έργο των εκπαιδευτικών, όπως αυτά που αφορούν τον «μέντορα» και τον «ενδοσχολικό συντονιστή», η κυβέρνηση επιχειρεί να τα επιβάλει διά πυρός και σιδήρου, δείχνοντας πάντα τη σταθερή προσήλωσή της στην επιλογή των δικαστικών προσφυγών και διώξεων.
Αλλά και σε αυτή την αυταρχική της επιλογή η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εξαντλεί κάθε επίφαση δημοκρατικότητας, όταν προωθεί διαδικασίες σε ασφυκτικά χρονικά πλαίσια, που κινδυνεύουν να μετατρέψουν τη νομική παρέμβαση σε παρωδία. Επιπλέον, είναι καινοφανής και εξαιρετικά επικίνδυνος ο ισχυρισμός που περιλαμβάνεται στην αγωγή που άσκησε η υπουργός Παιδείας, ότι δήθεν η απεργία είναι πολιτική επειδή:
«στρέφεται όχι κατά του Κράτους ως εργοδότη, αλλά κατά των φορέων των συντεταγμένων πολιτειακών λειτουργιών και έχει ως κύριο σκοπό […] είτε τη μεταβολή κάποιου φορέως της πολιτικής εξουσίας, […] είτε την αποτροπή ορισμένου πολιτικού ή πολιτικοοικονομικού προσανατολισμού των κυβερνώντων».
Με παρόμοια επιχειρηματολογία, κάθε απεργία μπορεί να χαρακτηρίζεται ως πολιτική, με αποτέλεσμα να αμφισβητείται συνολικά το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία. Η κυβέρνηση με αυτή την τακτική της είναι η ίδια που οδηγεί σε «νόθευση του πολιτεύματος», ενώ ταυτόχρονα δεν αφήνει καμία άλλη επιλογή στους / στις εκπαιδευτικούς από την οδό των κινητοποιήσεων και της απεργίας-αποχής.
Καλούμε την κυβέρνηση να εγκαταλείψει πάραυτα τις πρακτικές του αυταρχισμού και της αδιαλλαξίας, και να ξεκινήσει ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο με τη ΔΟΕ για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης, που θα διασφαλίζει τη δημοκρατία στο σχολείο και την παιδαγωγική καταλληλόλητα των όποιων μέτρων, και δεν θα επιβαρύνει αφόρητα το εκπαιδευτικό έργο χωρίς ουσιαστικό όφελος.
Ταυτόχρονα, επισημαίνουμε για μια ακόμη φορά την ανάγκη να ασχοληθεί επιτέλους η κυβέρνηση και με τα πιο άμεσα και καυτά προβλήματα των σχολείων, όπως είναι η διασφάλιση της υγείας των παιδιών και των εκπαιδευτικών, η άμεση αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στο μορφωτικό έργο του σχολείου και η επείγουσα κάλυψη των σοβαρών διδακτικών κενών σε όλα τα σχολεία της χώρας».