Μερικοί αισθάνονται πιο ανάλαφρα, για άλλους τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Η αλήθεια είναι πως επρόκειτο για μονόδρομο, μόνον που κανείς δεν ήξερε πόσοι θα φύγουν.
Η κίνηση του Στέφανου Κασσελάκη για δημοψήφισμα επέσπευσε την έξοδο αφού -όπως και να ‘χει- ένα κόμμα δεν μπορεί να συνεχίσει δέσμιο μιας εσωκομματικής κόντρας ιδιαίτερα όταν η κόντρα αυτή δεν είχε τόση ανταπόκριση στα μέλη.
Και μετά τι;
Πρώτον, δεν πρόκειται για διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ αφού ο πρόεδρος, παρά την κριτική, εμφανίζεται πιο ισχυρός. Στην Κεντρική Επιτροπή εκφράστηκε η πρόθεση του «συνεχίζουμε προς την κοινωνία και απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη». Και αυτό ήταν το πλειοψηφικό ρεύμα, άσχετα αν μερικά ΜΜΕ παρουσίασαν τους αποχωρήσαντες ως μεγάλο τμήμα της ΚΕ στην προσπάθειά τους να δείξουν πως δεν υπήρχε ο απαραίτητος αριθμός συνέδρων.
Δεύτερον δεν πρόκειται για διάσπαση, αφού το κομμάτι που έφυγε είναι μικρό, έστω και αν περιλαμβάνει δύο βουλευτές. Για αποχώρηση μιλάμε, όχι για διάσπαση.
Τρίτον, άγνωστη η πορεία τους στο μέλλον. Κοινοβουλευτική ομάδα δεν κάνουν, μπορούν απλά να υπάρχουν.
Και εδώ έρχεται η ερώτηση: Τι θα κάνει η ομάδα που έμεινε; Θα φύγει σε δόσεις, θα προσπαθήσει να επηρεάσει εντός του κόμματος;
Ο Διονύσης Τεμπονέρας μετά το πίσω-μπρος δήλωσε στήριξη στο νέο πρόεδρο. Πότε θα αποφασίσει η Έφη Αχτσιόγλου και οι πέριξ;
Άγνωστο αλλά υπάρχει ένα σενάριο: Οι αποχωρήσεις «σε δόσεις» θα τροφοδοτήσει τα κυβερνητικά ΜΜΕ με φωνές κατά ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τις ευρωεκλογές προκαλώντας περισσότερη φθορά. Ένα σενάριο που δεν δίνει εύσημα σε όσους αποχωρούν αφού ρίχνει νερό στον νεοφιλελεύθερο μύλο.
Άγνωστο αν το σκέφτηκαν αυτό. Αν το επιδιώκουν, δεν φαίνεται και πολύ ηθικό, αλλά η ηθική δεν συνυπάρχει πάντα με την πολιτική. Το αντίθετο, σπάνια.
Εξάλλου η έως τώρα πρακτική τους να χρησιμοποιούν όλα τα φιλοκυβερνητικά μέσα κατά του ίδιου του κόμματος και του νέου προέδρου δεν δείχνει τέτοια ευαισθησία.
Υπάρχει το σενάριο της «απορρόφησης» σταδιακά ενός μέρους. Εξάλλου εντός κόμματος μπορείς να έχεις φωνή και να επηρεάζεις τις εξελίξεις.
Το μήνυμα ωστόσο ήταν σαφές: Ο πρόεδρος δεν μπορεί (και δεν θέλει) να είναι όμηρος κανενός.
Τι θα γίνει στο μέλλον; Το πιθανότερο ένα μέρος να παραμείνει με ορισμένους να φυλλοροούν προσφέροντας τροφή στο «αντιΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο.
Στο βαθμό που η κινητικότητα του προέδρου αυξάνεται και οι διεργασίες εντός του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ραγδαίες και εξωστρεφείς, δεν φαίνεται να απειλείται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Αν τροφοδοτήσουν με τις δηλώσεις τους και πάλι το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, μάλλον θα φαντάζουν ως γραφικοί…
Και ο κόσμος ήδη κουράστηκε τη στιγμή που δεν βλέπει λύση των καθημερινών προβλημάτων αλλά κάποιους που καυγαδίζουν και τους γυρίζουν την πλάτη.
