Αν θέλει να το δει κανείς από κινηματογραφική άποψη (καθίστε κάτω κύριε Λάνθιμε, δεν σας αφορά!), τότε οι χθεσινές ομορφιές στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί παρά να θυμίζουν στους σινεφίλ τη σκηνή από το “Μαντ Μαξ: Απόδραση από το βασίλειο του κεραυνού”, όπου είναι ο πρωταγωνιστής υποχρεωμένος να παλέψει για τη ζωή του στην κλούβα μέσα που λέγανε και παλιότερα οι κατσέρ. Και εκεί πέρα ακούγεται τόσο από το εξουθενωμένο πλήθος όσο και από τον σχεδόν λαμέ παρουσιαστή η θρυλική κραυγή: “Δύο μπαίνουν, ένας βγαίνει”!
Εννοώντας, φυσικά, ότι σε αυτό το αυτοσχέδιο ρινγκ (βλέπε κοινοβουλευτική ομάδα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως), άνοιγε η θύρα και φέρνανε μέσα δύο μαχητές (αγοράκια και οι δύο, συμβαίνουν αυτά κυρία Νοτοπούλου μου) και ακολουθούσε μονομαχία μέχρι τελικής πτώσεως (φρικιαστικές λεπτομέρειες δεν παραθέτω, γιατί είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα) και μόνο ο ένας έμενε όρθιος ατ δι εντ και έβγαινε απ’ την πόρτα. Τον άλλον υποθέτω ότι τον θάβανε επί τόπου, αφού σου λέει πουθενά δεν πάει, αλλά νταξ τώρα, μπορεί όταν δεν έβλεπε κανένας να τον έπαιρνε το φορείο. Υποθέτω λέμε, γιατί με αυτά τα πράματα δεν ξέρει ακριβώς κανείς, ανοιχτά τα αφήνουν και οι σεναριογράφοι εντός και εκτός Ινστιτούτων…
Τέτοια στη μεγάλη οθόνη και στην ΚΟ, που όλως τυχαίως φέρει τα ίδια αρχικά με το μποξαδόρικο Knock Out. Δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει ότι εξουδετερώθηκε ο ένας από τους δύο μονομάχους (ξέρουμε όλοι ποιοι είναι οι δύο μονομάχοι, δεν χρειάζεται να μας το υποδείξει κανένα εξώδικο!), αλλά μπουνίδι έπεσε άφθονο, όπως σημειώνει και το καυτό ρεπορτάζ εκ της αιθούσης. Και κλωτσίδι και αγκωνίδι, καθώς και το περιβόητο κουτουλίδι, που τόσες και τόσες φορές έχει διευκρινίσει ποιος θα βγει νικητής και ποιος ηττημένος. Έχω την εντύπωση ότι κάποια στιγμή εμφανίσθηκαν και σιδερογροθιές, μέσα στην αναμπουμπούλα ωστόσο δεν μπορώ να είμαι και απολύτως σίγουρος…
Εκείνο, πάντως, που γνωρίζω εκατό τοις εκατό είναι ότι επρόκειτο για εμφύλιο πόλεμο και επ’ αυτού πιστεύω ότι πρέπει να παραθέσω ένα απόσπασμα από το σπουδαίο βιβλίο του Κυριάκου Σιμόπουλου που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Πιρόγα” υπό τον τίτλο “Βασανιστήρια και Εξουσία”. Απολαύστε υπεύθυνα:
“Στους εμφύλιους σπαραγμούς, σε όλες γενικά τις αδελφοκτόνες διαμάχες, τα βασανιστήρια και οι ωμότητες ξεπερνούν σε επινοητικότητα και φρίκη κάθε σκληρότητα εναντίον αλλοεθνών ή από αλλοφύλους. Η εκδίκηση και το πάθος καθοδηγούνται από μια δαιμονική φαντασία. Παροξυσμός μίσους και κακουργίας κατά τους θρησκευτικούς πολέμους του δυτικού Μεσαίωνα. Στη φανατική αναμέτρηση λ.χ. του ΙΣΤ’ αιώνα, οι προτεστάντες συνήθιζαν να ακινητοποιούν ύπτιους τους καθολικούς εχθρούς τους και να τοποθετούν πάνω στη γυμνωμένη κοιλιά μια νυφίτσα σκεπασμένη με χαλκωματένια λεκάνη. Ύστερα άναβαν πάνω στη λεκάνη φωτιά ή συσσώρευαν αναμμένα κάρβουνα”.
Τα υπόλοιπα δεν τα παραθέτω, γιατί είπαμε ότι είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα. Θα ήθελα, όμως, να σημειώσω ότι αυτή ακριβώς την εποχή που το παραμυθάκι της Ελλάδας 2.0 όχι απλώς κλυδωνίζεται αλλά γίνεται πραγματικά σκόνη και θρύψαλα η χώρα απαιτεί ισχυρή και δυναμική αντιπολίτευση που θα εξαντλεί όλη της την ενέργεια στην προστασία των πολιτών και των συμφερόντων τους και όχι σε κοκορομαχίες.
Το καταλαβαίνετε εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ 2.0; Έχει καλώς.
Δεν το καταλαβαίνετε, όπως μας δείξατε χτες το βράδυ; Οφείλω να σας προειδοποιήσω ότι δεν τέλειωσαν μόνο τα φράγκα του κοσμάκη, τέλειωσαν και οι υπομονές του. Και δεν θέλει πολύ ακόμη, για να το κουνήσει το μαντήλι. Γκέγκε;
Υ.Γ.: Κι επειδή γνωρίζω κορίτσια, αγόρια και αγοροκόριτσα ότι αγαπάτε το λαϊκό τραγούδι, ολοκληρώνω με τους σημαδιακούς στίχους από το άσμα “Δυο αγάπες δεν μπορούν” της Κατερίνας Στανίση:
Όταν μοιράζομαι στα δυο
μοιάζω με ρούχο δανεικό
κι ούτε που ξέρει η καρδιά
ποιον αγαπά και ποιον πονά
σε τέτοια αγάπη
δε βρίσκω άκρη
Δύο αγάπες δεν μπορούν
σε μια καρδιά να ζήσουν
θα ‘ταν καλά σε μια βραδιά
κι οι δυο μαζί να σβήσουν
Διαβάστε επίσης
Ανοίγουν τηλέφωνα υπουργών για το μπάζωμα των Τεμπών;
Κύκλοι Κασσελάκη: «Έχει την πλειοψηφία στη βάση, ας τον προκαλέσουν οι 87» – Βέβαιη η πρόταση μομφής
Σκορπάει σαν τις στάχτες το Μαξίμου – Η καταστροφή στην Αττική σφίγγει τον κλοιό για τον Μητσοτάκη