Πάνω από 500 άτομα βοηθήθηκαν να δώσουν τέλος στη ζωή τους με φάρμακα, από τότε που η ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία νομιμοποιήθηκε στην Καλιφόρνια τον Ιούνιο του 2016, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που εξέδωσε η αμερικανική υπηρεσία “Compassion and Choices”.
Οι υποστηρικτές της ευθανασίας πανηγυρίζουν για τη θετική υποδοχή των νόμων από τις εταιρείες που παρέχουν υγειονομική περίθαλψη και το κοινό, τονίζοντας σε δελτίο τύπου ότι «η εφαρμογή του νόμου υπήρξε τεράστια επιτυχία». Υπάρχουν βέβαια και εταιρείες παροχής υγειονομικής περίθαλψης και επαγγελματιών στον τομέα της υγείας που εξακολουθούν να αντιτίθενται στην ευθανασία.
Ωστόσο, η Compassion and Choices αναφέρει ότι σχεδόν 500 ιδιωτικά κέντρα υγείας και πάνω από 100 νοσοκομειακές μονάδες έχουν υιοθετήσει πολιτικές που «υποστηρίζουν την επιλογή των ασθενών και τους γιατρούς που επιλέγουν να εφαρμόζουν τη νομοθεσία».
Ο Νταν Ντίαζ, σύζυγος της Μπρίτανι Μέιναρντ, ακτιβίστριας υπέρ της ευθανασίας, δήλωσε ότι «θα ήταν υπερήφανη που ο αγώνας της ενέπνευσε τους νομοθέτες να περάσουν αυτόν τον νόμο, ο οποίος επέτρεψε σε εκατοντάδες ασθενείς Καλιφορνέζους να αποφύγουν τα βασανιστήρια». Η Μπρίτανι Μέιναρντ έπασχε από καρκίνο και αγωνίστηκε προκειμένου να της παρασχεθεί φάρμακο ευθανασίας. Έγινε γνωστή παγκοσμίως ως «συνήγορος για το δικαίωμα στον θάνατο»
Ωστόσο, πολλοί γιατροί εκφράζουν ακόμα σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το νόμο. Ο Δρ. Άρον Σεριάτι, διευθυντής του προγράμματος ιατρικής δεοντολογίας του UC Irvine, διαμαρτύρεται δημόσια τονίζοντας ότι ο νόμος δεν δίνει εντολή για εξέταση του ασθενούς από ψυχίατρο και ψυχολόγο, πριν ληφθεί από τους γιατρούς η τελική απόφαση. Αναφέρει ότι δίχως αυτή, οι ασθενείς παραμένουν χωρίς επαρκή υποστήριξη όταν είναι ευάλωτοι. «Θα ένιωθαν διαφορετικά ή θα ακολουθούσαν μια διαφορετική πορεία δράσης εάν αισθάνονταν ότι είχαν την οικογενειακή ή κοινωνική υποστήριξη ή την υποστήριξη από τους επαγγελματίες της υγειονομικής περίθαλψης;» τονίζει.
Ο Σεριάτι διερωτάται επίσης εάν η έλλειψη πρόσβασης στην ψυχική υγεία και σε εξειδικευμένη φροντίδα μπορεί να επηρεάσει την επιλογή του ασθενούς. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες ποικίλλει με βάση τον τόπο διαμονής και το εισόδημα τους. «Δεν είναι τόσο οι άνθρωποι των πλουσίων συνοικιών, αλλά οι άνθρωποι των φτωχών για τους οποίους ανησυχώ», αναφέρει.
