Oι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ και τα αδιέξοδα των κυβερνητικών επιλογών κυριαρχούν στην επικαιρότητα. Η κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας βρίσκεται σε συνεχή πτώση παρά τη στήριξη από τα συστηµικά ΜΜΕ και τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν τα άλλα κόµµατα. Η ανάγκη µιας άλλης πολιτικής πρότασης διεξόδου που θα δίνει λύση στα προβλήµατα της χώρας είναι επιβεβληµένη. Ποια όµως πρέπει να είναι αυτή;
Οι πρόσφατες εκλογές στο ΠΑΣΟΚ ανέδειξαν και τα σχέδια που εξυφαίνονται για την επόµενη ηµέρα. Ο Μητσοτάκης γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να σχηµατίσει πλειοψηφία µετά τις επόµενες εκλογές προώθησε (µαζί µε οικονοµικούς παράγοντες) τη ∆ιαµαντοπούλου (γνωστή για τη σχέση της µε τη Ν∆), ώστε σε περίπτωση εκλογής της να διαµορφωθεί ένα νέο σχήµα κυβερνητικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ – Ν∆. Αλλοι πολιτικοί και οικονοµικοί παράγοντες επέλεξαν τον Χάρη ∆ούκα για να προωθήσει το νέο κεντροαριστερό σχήµα µε βάση τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιλογή αυτή δεν ευοδώθηκε λόγω αντικειµενικών προβληµάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται υπό διάλυση, µε πρωτοφανείς αντιπαραθέσεις µεταξύ των αντιµαχόµενων πλευρών, που δεν στηρίζονται όµως σε πολιτικές διαφορές αλλά στη διεκδίκηση της κοµµατικής εξουσίας. Παρουσιάζει εικόνα πλήρους σήψης, που προκαλεί απέχθεια και όχι βάση για τη δηµιουργία ενός καινούργιου ελπιδοφόρου πολιτικού φορέα. Από την άλλη µεριά το ΠΑΣΟΚ, που επανεξέλεξε τον προηγούµενο πρόεδρο Ανδρουλάκη, όχι µόνο δεν προτείνει κάτι διαφορετικό, αλλά µαζί µε τον ΣΥΡΙΖΑ είναι κι αυτοί υπεύθυνοι για τα προβλήµατα που αντιµετωπίζει ο λαός. Ψήφισαν µνηµόνια και µνηµονιακούς νόµους και δέσµευσαν µαζί µε τη Ν∆ τη χώρα µέχρι το 2060! Οµως ούτε για την περίοδο της Νέας ∆ηµοκρατίας είναι ανεύθυνοι. Το ΠΑΣΟΚ στην πρώτη κυβερνητική περίοδο ψήφισε το 75% των νοµοσχεδίων και ο ΣΥΡΙΖΑ περίπου το 50%. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν όσοι προκάλεσαν τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουν ο λαός και η χώρα µας (λιτότητα, ξεπούληµα όλων των δηµόσιων υποδοµών, περιορισµό κοινωνικών δικαιωµάτων), τα οποία βέβαια η Ν∆ ενισχύει ακόµη περισσότερο, να προβληθούν ως λύση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και την επιπλέον ευθύνη ότι διέψευσε τις δεσµεύσεις του και τις ελπίδες του ελληνικού λαού σε µια κρίσιµη περίοδο, υπέγραψε µνηµόνιο και ανέτρεψε το αποτέλεσµα του δηµοψηφίσµατος του 2015, οδηγώντας τον λαό στην απογοήτευση, την απαξίωση της πολιτικής και στον διασυρµό της Αριστεράς.
Και τότε όµως (2015) υπήρξε µεγάλος αριθµός µελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, µεταξύ των οποίων και 35 βουλευτές, που καταψήφισε το µνηµόνιο, αποχώρησε και ίδρυσε τη Λαϊκή Ενότητα, µέσα από την οποία συνέχισε να προβάλλει την εναλλακτική πρόταση εξόδου από την κρίση. Η πρόταση αυτή σήµερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, µπορεί όµως να προωθηθεί µόνο µέσα από µια ευρύτερη συσπείρωση δυνάµεων, που θα αποτελέσει συγκροτηµένο πόλο µαχητικής αντιπολίτευσης απέναντι στον νεοφιλελευθερισµό της Ν∆ και των συνοδοιπόρων της.
Ηδη το τελευταίο διάστηµα έχει γίνει ένα σηµαντικό βήµα µέσα από τη συγκρότηση της εκλογικής συνεργασίας Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25, Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά, Ανταγωνιστική Αριστερά και ανένταχτοι Αγωνιστές της Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας, η οποία όµως πρέπει να διευρυνθεί και να µαζικοποιηθεί.
Σήµερα η χώρα µας αντιµετωπίζει τα µεγαλύτερα προβλήµατα των τελευταίων 50 χρόνων. Φτώχεια, διάλυση του παραγωγικού ιστού, ταύτιση µε τις νατοϊκές επιλογές, που την καθιστούν συνεργό σε εγκλήµατα όπως αυτά που συντελούνται στη Γάζα και πιθανό στόχο αντιποίνων, µαζική µετανάστευση νέων, συρρίκνωση του πληθυσµού. Η αντίσταση λοιπόν είναι χρέος µας αλλά και προϋπόθεση επιβίωσης. Η απάντηση στον νεοφιλελευθερισµό του Μητσοτάκη δεν µπορεί να είναι άλλος ένας πόλος µε τις ίδιες πολιτικές, απλώς µε άλλα πρόσωπα και άλλο τίτλο. Απαιτείται αλλαγή πολιτικής που να έχει στόχο την επίλυση των λαϊκών προβληµάτων, δηλαδή την αντιµετώπιση της λιτότητας, την επανακρατικοποίηση των επιχειρήσεων στρατηγικής σηµασίας, την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, την υπεράσπιση της ειρήνης και της ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Υπάρχουν κοινωνικές δυνάµεις που µαζί µε τις δυνάµεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς µπορούν να αγωνιστούν για να ανοίξει ένας νέος δρόµος για τον λαό και τον τόπο.
Το µέλλον µπορεί να είναι καλύτερο.
*Η Δέσποινα Σπανού είναι πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, στέλεχος της ΛΑΕ – Ανυπότακτη Αριστερά.
Διαβάστε επίσης
Οργή για το σκίτσο του Charlie Hebdo για τη Ζιζέλ Πελικό – «Ξεπέρασε τα όρια»
«Μπλόκο» στις ερωτήσεις για τα ελληνοτουρκικά με εντολή Μητσοτάκη;
Ασθενείς και βιομήχανοι έξαλλοι με τον Άδωνη για τα φάρμακα
Περού: Ποινή κάθειρξης 20 ετών στον πρώην πρόεδρο Αλεχάνδρο Τολέδο για το σκάνδαλο Οντεμπρέχτ
Μέση Ανατολή: «Νεκρός ο επικεφαλής της μονάδας 4.400» – Διαχειριστής των οικονομικών της Χεζμπολάχ
