Βουλευτές και πανεπιστηµιακοί καταθέτουν τις απόψεις τους για την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου και τη δηµιουργία ενός πόλου-αναχώµατος στη Ν∆
Στο πεδίο της κεντροαριστεράς… µυρίζει µπαρούτι εξαιτίας των εσωκοµµατικών συγκρούσεων στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ ενώ σιγοκαίνε εστίες έντασης µε επίκεντρο την εκλογική µάχη για νέα ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Η κρίση στον χώρο της σοσιαλδηµοκρατίας θρέφει τη συζήτηση για συσπείρωση δυνάµεων µε εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική της Ν∆. Παράλληλα όµως προκαλεί και αντίρροπες τάσεις περί αποδόµησης δυνάµεων και πρωτοκαθεδρίας. Το Documento συνεχίζει τον διάλογο για την ανασύνθεση της κεντροαριστεράς. Βουλευτές από τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και προσωπικότητες από την επιστήµη και την πολιτική τοποθετούνται για τα εµπόδια και τις δυνατότητες συγκλίσεων.
Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Αναστάσιος Νικολαΐδης θεωρεί ότι εύλογα αναζητείται ισχυρός εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης και κρίνει ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την πλέον αξιόπιστη πρόταση.
Ζούµε σε µια εποχή πολλαπλών, διαδοχικών και ταυτόχρονων κρίσεων, µε τις προτεινόµενες απαντήσεις να µην επαρκούν, αφού στην Αριστερά και την κεντροαριστερά από τη µια πλευρά προσπαθούµε να ερµηνεύσουµε την πραγµατικότητα µε «εργαλεία» του παρελθόντος και από την άλλη αφορίζουµε ως «παρωχηµένες» τις αξίες πάνω στις οποίες µπορούµε να θεµελιώσουµε την αναγκαία επικαιροποιηµένη πρόταση µιας σύγχρονης κεντροαριστεράς. Μια αδιέξοδη πολιτική συµπεριφορά που διατρέχει το σύνολο των δυτικών δηµοκρατιών, µε εξαίρεση, παρά τις αντιθεσµικές µεθοδεύσεις Μακρόν, την ευχάριστη έκπληξη του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία.
Η ιδεολογική κυριαρχία του επιµελώς προπαγανδιστικά φιλοτεχνηµένου από τους ακραίους νεοφιλελεύθερους δόγµατος ΤΙΝΑ (There Is No Alternative: δεν υπάρχει εναλλακτική) οδηγεί στη συλλήβδην απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής µε αποτέλεσµα την επικράτηση µε διαφορετικά πρόσωπα φαινοµένων όπως ο «τραµπισµός» και η εκλογική και κοινωνική ενδυνάµωση της ακροδεξιάς, στα πρόθυρα της εξουσίας, όπως συµβαίνει µε τη Λεπέν στη Γαλλία. Και η χώρα µας, δυστυχώς, δεν εξαιρείται από αυτό τον σύγχρονο κανόνα.
Η «ορµπανοποίηση» της πολιτικής ζωής, που ξεκίνησε εδώ και πέντε χρόνια ο κ. Μητσοτάκης, βρήκε ευήκοα ώτα, τουλάχιστον έως τις πρόσφατες ευρωεκλογές, όταν το έστω και απισχνασµένο εκλογικό σώµα έστειλε ένα ισχυρό µήνυµα στον νεοδεξιό πρωθυπουργό. Ωστόσο η Αριστερά και η κεντροαριστερά δεν κατάφεραν να εισπράξουν τις απώλειες της Ν∆, αφού τις µαστίζει ο κατακερµατισµός και η διάρρηξη των σχέσεων µε τα πλατιά στρώµατα της ελληνικής κοινωνίας. Με απλά λόγια, έχουµε σταµατήσει να µιλάµε την ίδια γλώσσα.
Και σε αυτό είναι που πρέπει να απαντήσουν ο προοδευτικός κόσµος και µια σύγχρονη προοδευτική παράταξη. Οτι όχι µόνο υπάρχει εναλλακτική πρόταση, αλλά είναι εφαρµόσιµη κυβερνητικά και αποδεκτή κοινωνικά. Για να µπορέσουν δηλαδή η δηµοκρατική παράταξη και ο προοδευτικός χώρος να συνοµιλήσουν µε την κοινωνία και τους πολίτες είναι αναγκαίο η Αριστερά και η κεντροαριστερά να διαµορφωθούν και να συσπειρωθούν κάτω από ένα ενιαίο προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης µε φιλολαϊκή κατεύθυνση, αλλιώς δεν θα µπορέσουν να ανατρέψουν την υφιστάµενη κατάσταση και δεν θα καταφέρουν να ανασχέσουν την άνοδο της ακροδεξιάς.
Ενα σχέδιο που θα είναι κατανοητό από τους πολίτες και θα τους αφορά, γιατί θα περιλαµβάνει παρεµβάσεις στην οικονοµία, θα προστατεύει τα νοικοκυριά και τις µικροµεσαίες επιχειρήσεις από την ακρίβεια και τον πληθωρισµό και θα ρυθµίζει την αγορά προς όφελος των πολλών. ∆ιότι αν συνεχίσουν τα κεντροαριστερά κόµµατα να αποδέχονται παθητικά τις επιταγές των αγορών, όπως όσο κι αν φτιασιδώσουν τον λόγο τους, για µια ακόµη φορά δεν θα καταφέρουν να πείσουν και θα ευθύνονται για την περαιτέρω διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, µε απρόβλεπτες πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις.
∆ιακυβεύµατα, λοιπόν, µιας νέας και σύγχρονης δηµοκρατικής και προοδευτικής παράταξης οφείλουν να είναι η ευδαιµονία των πολιτών και η ελπιδοφόρα για τους νέους ανθρώπους και όλη την κοινωνία προοπτική, µε επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, όπου η οικονοµία θα είναι στην υπηρεσία της πολιτικής και όχι το αντίστροφο. Μια πολιτική που έχει αδιαπραγµάτευτες αξίες την κοινωνική δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, όπου το νερό, η υγεία, η παιδεία και η ενέργεια είναι δηµόσια αγαθά. Κάτι για το οποίο στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, παρά τις αναταράξεις της τελευταίας χρονιάς, δουλεύουµε ανελλιπώς µε όραµα µια καλύτερη Ελλάδα για όλους!
* Ο Αναστάσιος Νικολαΐδης είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ Ν.Δράμας
Διαβάστε επίσης:
Κασσελάκης για τα νεκρά ψάρια στον Βόλο: «Δεν είδαμε κανέναν να αναλαμβάνει την ευθύνη»