Συνέντευξη: Κορίνα Θεοδωρίδου
1} Ονόματα που αλλάζουν, υγιείς ασθενείς, ανίατοι γιατροί, βιτριολικό χιούμορ και οι πιο «αρρωστημένες» βρισιές που έχουν ειπωθεί ποτέ πάνω σε σκηνή. Τι ακριβώς συμβαίνει, φέτος, στο θέατρο 104, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη;
Φέτος, έχω την χαρά να συμμετέχω στον «Κατά φαντασίαν ασθενή», μια παράσταση που δημιουργήθηκε με πολλή χαρά , με διάφορες αντιξοότητες αλλά και μεγάλη ορμή. Μετά από αυτήν την μακρά περίοδο εγκλεισμού και μοναχικότητας, το έργο αυτό, με αυτούς τους συνεργάτες, λειτουργεί καταλυτικά και κλείνει το μάτι με πολύ χιούμορ στην αρρωστημένη περίοδο που βιώσαμε.
2} Το λες και σουρεαλισμό να ανεβάζεις τέτοια εποχή τον «Κατά Φαντασίαν Ασθενή» και έχω την αίσθηση πως στην παράσταση σας προσπαθείτε να ξορκίσετε την μετά-Covid-εποχή, που πολύ φοβάμαι θα μας βρει συνένοχους στο έργο του Μολιέρου.
Είναι αλήθεια ότι, όσο διαβάζαμε το έργο και όσο βρισκόμασταν στις πρόβες, τόσο περισσότερο βρίσκαμε ποιότητες που και εμείς οι ίδιοι αναγνωρίζαμε στον εαυτό μας. Νομίζω ότι όλοι- άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο- περάσαμε από την παράνοια της υποψίας της ασθένειας, την μικροβιοφοβίας, της υποχονδρίασης και αυτό πιστεύω ότι είναι από τα μαγικά που συμβαίνουν στο θέατρο και την λογοτεχνία: η διαχρονικότητα των θεμάτων ανάμεσα στους αιώνες.
3} Ακόμα, μια συνεργασία με την Ομάδα Gaff, που, όπως, φαίνεται θα μας απασχολεί θεατρικά για πολλά χρόνια, ακόμα. Νιώθεις ασφάλεια να συνεργάζεσαι με την Σοφία Καραγιάννη και τον Ιωσήφ Ιωσηφίδη;
Ασφάλεια και ζεστασιά. Η ψυχή της ομάδας Gaff, Σοφία Καραγιάννη και Ιωσήφ Ιωσηφίδης, είναι δυο άνθρωποι με βαθιά αγάπη για την δουλειά μας, με ειλικρινή ανάγνωση των κειμένων και μνημειώδη εντιμότητα.
Σε προσωπικό επίπεδο, για μένα είναι πολύ σημαντικό να ξέρω ότι συνδιαλέγομαι με καθαρές ματιές, ειλικρινή κίνητρα και κοινό τόπο δημιουργίας.
4} Επειδή, έχω δει την παράσταση και έχω ακριβή εικόνα για το τι συμβαίνει στην πλατεία, θέλω να σε ρωτήσω πόσες φορές σταματούσε η πρόβα από τα γέλια
Αυτό είναι κάτι που συνέβη πολλές φορές! Και το υπέροχο είναι ότι σε κάποια πράγματα που εμείς δεν γελούσαμε στις πρόβες, το κοινό τα βρίσκει εξωφρενικά αστεία. Το κυριότερο είναι ότι δημιουργήσαμε μια παράσταση χωρίς το άγχος του να είναι αστεία ή με γνώμονα του σώνει και ντε να γελάσει ο κόσμος.
Περισσότερο επικεντρωθήκαμε στο να πλάσουμε ξεκάθαρους χαρακτήρες, που να επιβεβαιώνουν την πλοκή και αυτό νομίζω άφησε ελεύθερη την κωμική πλευρά του έργου να ανθίσει.
5} Τι δουλειά έχει μια απόφοιτη του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών στο θέατρο;
Οι γονείς μου θα εκτιμήσουν τρομερά αυτήν την ερώτηση! Οι Πολιτικές Επιστήμες ήταν απόρροια των πανελληνίων εξετάσεων και της ελληνικής κουλτούρας που υπαγορεύει οι καλοί μαθητές να πηγαίνουν σε συγκεκριμένες σχολές επαγγελματικής αποκατάστασης. Δεν είναι τυχαίο, ότι το ελληνικό θέατρο βρίθει από απόφοιτους Νομικής και Πολιτικών Επιστημών, έχω πάρα πολλούς και αξιόλογους συναδέλφους στο μυαλό μου. Από την άλλη η υποκριτική ήταν κάτι που ήθελα να ακολουθήσω από πολύ μικρή και ενώ κάποια στιγμή άρχισα να εργάζομαι πάνω στο πεδίο των πρώτων σπουδών μου, αποφάσισα να μην γυρίσω την πλάτη σε αυτό που βαθιά επιθυμούσα και να δώσω εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών. Η επιλογή μου με δικαίωσε και νιώθω μεγάλη πληρότητα που εργάζομαι σε αυτό που αγαπώ.
6} Η τέχνη οφείλει να γίνεται καθρέπτης της εποχής της; Να έχει πολιτικό λόγο, χωρίς, απαραίτητα να γίνεται αυτοαναφορική;
Πολιτική πράξη και πολιτικό λόγο εκφράζει κάθε ενέργεια που κάνουμε καθημερινά. Από το πώς επιλέγουμε να σταθούμε στην ουρά στην τράπεζα, μέχρι τον τρόπο με τον οποίο οδηγούμε. Η τέχνη από αρχαιοτάτων χρόνων υπογράμμιζε τα κακώς κείμενα της εποχής, έθετε ερωτήματα και στηλίτευε καταστάσεις.
Η αυτοαναφορικότητα στην τέχνη έχει απασχολήσει τους μελετητές. Θεωρώ ότι ειδικά σε κρίσιμες εποχές της ιστορίες δεν θα μπορούσε η τέχνη να μην μετέχει στα τεκταινόμενα. Βλέπουμε μουσική, τραγούδια, εικαστικά, λογοτεχνικά κείμενα που «μιλάνε» για το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι και παίρνουν θέση.
Προσωπικά πιστεύω ότι τέχνη και πολιτική συνδιαλέγονται είτε στοχαστικά είτε κοινωνιολογικά.
7} Ξέρω ότι γράφεις και, μάλιστα, πολύ καλά. Από επιμέλειες βιβλίων, μέχρι κείμενα για παραστάσεις. Τι σημαίνει για σένα να γράφεις;
Αρχικά να σε ευχαριστήσω για τα όμορφα σχόλια. Μου αρέσει να αφηγούμαι ιστορίες, είτε αυτές είναι από το μετερίζι του ηθοποιού, είτε του κειμενογράφου.
Στην συγγραφή οι ιστορίες μου, προκύπτουν μέσα από προσωπική παρατήρηση.
Έχω στο μυαλό μου να είμαι το τρίτο μάτι της αφήγησης και σε κάποιες περιπτώσεις ο δικηγόρος του διαβόλου. Είναι ένα πολύ ωραίο ταξίδι για μένα το να δημιουργώ κόσμους από την αρχή και να τραβάω το νήμα της αφήγησης με όπλο τη φαντασία.
8} Πότε θα δούμε το πρώτο σου θεατρικό επί σκηνής;
Εύχομαι πολύ σύντομα.
9} Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σου;
Προς το παρόν, βρίσκομαι στον «Κατά φαντασίαν ασθενή», στο θέατρο 104 – Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.
10} Πες μου κάτι όμορφο για να κλείσουμε αυτήν την συζήτηση
“Η πόρτα της ευτυχίας ανοίγει προς τα έξω” Soren Kierkegaard. Θα ήθελα να το κάνω τατουάζ για να μην το ξεχνάω ποτέ.
