Δεν φτάνει μια αφιέρωση-εύφημος μνεία υπέρ των προσφύγων στην τελετή λήξης του φεστιβάλ Beyond Borders, όταν ακριβώς λίγα μέτρα παρακάτω πρόσφυγες από την Παλαιστίνη και τον Κονγκό -μεταξύ των οποίων 11 γυναίκες, 3 μικρά παιδιά και ένα μωρό- πεινάνε, διψάνε και δεν έχουν πού να κοιμηθούν. Είναι υποκριτικό από την πλευρά του φεστιβάλ, που από το όνομα του και μόνο, φανερώνει την ενασχόλησή του με ανθρωπιστικά θέματα, να μην παίρνει άμεση και ξεκάθαρη επίσημη θέση όταν δίπλα από το σημείο προβολής ταινιών από όλο τον κόσμο, ξεροσταλιάζουν θεονήστικοι άνθρωποι στα σκαλιά για τέσσερις ολόκληρες μέρες.
Τι ήταν ακριβώς αυτό που εμπόδισε τη διεθνή κριτική επιτροπή του φεστιβάλ να αντιδράσει μεγαλοφώνως και να σηκώσει το θέμα ψηλά καταδικάζοντας αυτό που συνέβαινε στο ακριτικό Καστελόριζο; Γιατί η επιτροπή αρνήθηκε να υιοθετήσει την πρόταση της ακαδημαϊκού και σκηνοθέτριας Εύας Στεφανή, η οποία ζητούσε το αυτονόητο: ο κόσμος της τέχνης να κάνει δήλωση ενάντια στην άθλια μεταχείριση ανθρώπινων ψυχών στην ελληνική παραμεθόριο. Μήπως φοβόταν να πάει κόντρα στις τοπικές αρχές που αδιαφόρησαν για το ανθρώπινο δράμα;
Η σύλληψη της Εύας Στεφανή
Η περιπέτεια της κ. Στεφανή δεν τελείωσε με τη διαφωνία της σε σχέση με την αντίδραση του Φεστιβάλ, το οποίο ναι μεν βοήθησε, δια της οργανωτικής επιτροπής, προσφέροντας νερά, χυμούς και φαγητό, στους πρόσφυγες, αλλά αρνήθηκε να αντιδράσει συλλογικά βγάζοντας στη δημοσιότητα την πλήρη αδιαφορία των τοπικών αρχών στο δράμα αυτών των ανθρώπων. Συνεχίστηκε και στο αστυνομικό τμήμα, όταν συνελήφθη για ταυτοποίηση στοιχείων επειδή τράβηξε φωτογραφία των προσφύγων-, κατόπιν άδειας από τους ίδιους και αντιμετώπισε τον παραλογισμό κάποιων ένστολων ότι είναι δήθεν παράνομο να τραβάει κανείς φωτογραφίες σε δημόσιο χώρο. Είναι πάντως γεγονός ότι κάποιοι λιμενικοί βοήθησαν, όπως η Σέβη Ιαωωνίδου, η οποία πρόσφερε το σπίτι της.
Άφαντος ο Δήμος
Εμπλοκή με το Λιμενικό είχε και η σκηνογράφος και ενδυματολόγος Κική Μήλιου, η οποία επισκέπτεται εδώ και χρόνια το Καστελόριζο και γνωρίζει πρόσωπα και νοοτροπίες: «Είχα πρόβλημα με τις αρχές επειδή τράβηξα φωτογραφίες. Μου πήραν το κινητό και τις έσβησαν και χρειάστηκε να βάλω τον δικηγόρο ου σε ανοιχτή ακρόαση για να σταματήσει αυτή η τρέλα», λέει στο «Documento». Και συμπληρώνει: «Οι περισσότεροι κάτοικοι εδώ έχουν αλλοτριωθεί, περιμένουν τα κότερα των πλούσιων τουριστών και δεν συναισθάνονται το δράμα δίπλα τους. Πολλοί κατηγορούν τους πρόσφυγες για όλα, ακόμα και για τη φωτιά σε κτίριο, όταν ξέρουμε ότι δεν την έβαλαν εκείνοι». Ανέφερε ακόμα ότι πολλοί εθελοντές επισκέπτες και τουρίστες βοήθησαν με φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης τους πρόσφυγες.
Ο Δήμος ήταν άφαντος στο περιστατικό. Δεν πήρε καμιά πρωτοβουλία να βοηθήσει τους πρόσφυγες ούτε να προφέρει ένα πιάτο φαγητό, ούτε να τους βρει κάπου να κοιμηθούν, με τη δικαιολογία ότι «οι κάτοικοι αντιδρούν» , όπως είπε ο δήμαρχος…
Η απάντηση του «Beyond Borders
Σε επικοινωνία μας με την Πρόεδρο του Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Beyond Borders κ. Ειρήνη Σαρίογλου για να σχολιάσει τα όσα συνέβησαν, μας έστειλε απάντηση, στην οποία αναφέρει ότι οι άνθρωποι του φεστιβάλ «έδρασαν άμεσα τόσο σε συλλογικό όσο και σε ατομικό επίπεδο» και ότι η Οργανωτική Επιτροπή «παρείχε όλα τα αγαθά που είχε στη διάθεσή της για να καλύψει τις ανάγκες σίτισης και ρουχισμού των προσφύγων”.
Ωστόσο, στο θέμα της συλλογικής αντίδρασης απέναντι στο λυπηρό αυτό συμβάν η απάντηση είναι ότι «τα μέλη της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ και πληθώρα σκηνοθετών και επίσημων καλεσμένων ακλούθησαν την έντονη προτροπή της διοργάνωσης «Beyond Borders» και συνέδραμαν με κάθε δυνατό τρόπο, χωρίς να θέλουν όμως να εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά αυτή την αλληλέγγυα και ανθρώπινη στάση».
Οπότε περιορίστηκαν στο να αποδώσουν απλώς εύφημο μνεία….
