Την μη ανανέωση των συμβάσεων 17 εργαζομένων ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου της υπηρεσίας Ασύλου φαίνεται πως έχει δρομολογήσει εν μέσω πανδημίας το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.
Και μπορεί ως αιτιολογία για αυτή του την απόφαση το υπουργείο να προβάλλει ότι συντρέχουν «νομικά κωλύματα», εντούτοις διόλου τυχαίο δεν φαντάζει ότι πολλοί εκ των 17 συγκεκριμένων εργαζομένων είναι μέλη του Σωματείου Εργαζομένων Συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου (ΣΕΣΥΑ). Ο ίδιος ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Νότης Μηταράκης άλλωστε, διεμήνυσε χθες σε αντιπροσωπεία του ΣΕΥΑΠ –όπως κατήγγειλε στο documentonews.gr η πρόεδρός του, Ειρήνη Ζάννη-, ότι θα κηρύξει παράνομη την απεργία των εργαζομένων σχετικά με τις μη ανανεώσεις των επίμαχων συμβάσεων. Και παρότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι είναι εξειδικευμένοι και πιστοποιημένοι εκπαιδευτές χαρακτηρίζονται από το υπουργείο ως «άχρηστοι». Η αιτία αυτού σύμφωνα με την κ. Ζάννη είναι σαφής: «πρόκειται για μια συνδικαλιστική δίωξη».
«Δεν μας λένε τίποτα»
«Ο κ. Μηταράκης έβγαλε μια απόφαση περί ανανέωσης όλων των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου της Υπηρεσίας Ασύλου μια ημέρα πριν από την απεργία μας. Σε αυτή την απόφαση έχει αφήσει εκτός 17 άτομα. Ουσιαστικά δηλαδή έχει ήδη μεθοδεύσει αυτές τις απολύσεις. Μεταξύ αυτών των εργαζομένων είμαι και εγώ», δήλωσε στο documentonews.gr η προεδρος του ΣΕΥΑΠ, Ειρήνη Ζάννη. «Οι 16 από τους 17 εργαζόμενους είναι οι παλαιότεροι εργαζόμενοι που υπάρχουν σήμερα στην Υπηρεσία Ασύλου από την ίδρυσή της το 2013.Μπήκαμε πρώτη φορά με προκηρύξεις το 2013 και το 2014. Οπότε αυτό που θέλει ουσιαστικά ο κ. Μηταράκης είναι να απολύσει εμάς που είμαστε πιο έμπειροι και εξειδικευμένοι, και είμαστε μεταξύ άλλων τα άτομα που έχουμε ιδρύσει το σωματείο».
Οι εργαζόμενοι «έχουμε ζητήσει επανειλημμένα να μας πουν τον λόγο που δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις μας. Το μόνο που μας αναφέρουν όμως είναι ότι υπάρχουν κάποια νομικά κωλύματα. Έχουμε ζητήσει να μας κοινοποιήσουν και να μας εξηγήσουν αυτά τα κωλύματα, αλλά δεν μας λένε τίποτα. Έτσι οδηγηθήκαμε στο να ξεκινήσουμε απεργία διαρκείας. Οι πρώτες συμβάσεις αρχίζουν να λήγουν από τις 2 Μαΐου, άρα η τελευταία ημέρα εργασίας για κάποιους συμβασιούχους θα είναι η 30η Απριλίου».
«Πρόκειται για συνδικαλιστική δίωξη»
Αυτή η απόφαση του υπουργείου συνδέεται σύμφωνα με την κ. Ζάννη «με τη συνδικαλιστική μας δράση. Είναι μια επίθεση εναντίον του σωματείου. Είμαστε ένα πολύ ενεργό και δυναμικό σωματείο και έχουμε καταφέρει πάρα πολλά μέσα σε τρία χρόνια λειτουργίας που σχετίζονται μεταξύ άλλων με τις μη ανανεώσεις συμβάσεων, τις πληρωμές ή τις άδειες που δεν μας έδιναν. Κι αυτό το γνωρίζει καλά και η διοίκηση της Υπηρεσίας Ασύλου: το 2018 είχαμε και ποάλι συναντήσει τον σκόπελο της μη ανανέωσης των συγκεκριμένων συμβάσεων, αλλά είχαμε παλέψει και τελικά καταφέρει να τον ξεπεράσουμε και να ανανεωθούν με εντολή του τότε υπουργού.Υπό αυτή την έννοια,θεωρούμε ότι πραγματικά πρόκειται για μια συνδικαλιστική δίωξη».
Η Υπηρεσία Ασύλου «έχει ενισχυθεί τους τελευταίους μήνες. Από τον Νοέμβριο του 2019 έως και τον Μάρτιο του 2020 έχουν προσληφθεί 420 συνάδελφοι και συναδέλφισσες. Κι ενώ είχε εξαγγελθεί η ενίσχυση του προσωπικού ακι η βελτίωση των σχετικών διαδικασιών, το υπουργείο κάνει αυτή την κωλοτούμπα και πετάει στο δρόμο 17 εργαζόμενους, ειδικά μέσα σε αυτές τις συνθήκες που όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολες είναι».
Ιδιαιτέρως σημαντικό όμως είναι και το γεγονός ότι «16 από τους 17 συγκεκριμένους εργαζόμενους είναι χειριστές αιτημάτων διεθνούς προστασίας, είναι εκπαιδευτές πιστοποιημένης εργασίας. Δηλαδή, έχουμε εκπαιδεύσει όλους τους επόμενους από εμάς συμβασιούχους και τους νόμιμους που μπήκαν με προκήρυξη πριν από μερικό καιρό. Κάποιοι από εμάς είναι και επικεφαλής τμημάτων, συντονίζουν ομάδες, οπότε είναι ένα προσωπικό που γνωρίζει από την αρχή του το ζήτημα του προσφυγικού. Έχει τη θεμσική μνήμη ώστε να γνωρίζει τη συνέχεια της υπηρεσίας μέχρι και σήμερα και σίγουρα δεν πρέπει να χαθεί αυτή η εμπειρία».
«Απείλησε ότι θα κηρύξει την απεργία μας παράνομη»
Όλα αυτά όμως φαίνεται ότι δεν έχουν καμία σημασία για το υπουργείο: «Ένα μέλος της ΑΔΕΔΥ επικοινώνησε πριν από μερικές ημέρες και έπειτα από δικές μας οχλήσεις με το υπουργείο. Ο διευθυντής του γραφείου του κ. Μηταράκη του απάντησε ότι δεν πρόκειται να μας ανανεώσουν γιατί τους είμαστε άχρηστοι. Γιατί δεν παράγουμε εν μέσω πανδημίας εργαζόμενοι από το σπίτι. Δεν παράγουμε όσο θα ήθελαν από την τηλεργασία. Εγώ όπως και άλλοι συνάδελφοί μου όμως εκτός από την εργασία μου αυτό το χρονικό διάστημα εκπαιδεύουμε και τους καινούριους υπαλλήλους της EASO (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο). Τους τελευταίους μήνες έχω εκπαιδεύσει πολλούς συναδέλφους μου που δεν είχαν λάβει συγκεκριμένα κομμάτια της εκπαίδευσης».
«Ο κ. Μηταράκης όμως σε συνάντηση που είχε χθες με αντιπροσωπεία του σωματείου που πραγματοποιούσε διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο, εκτός του ότι επέμεινε στα νομικά κωλύματα, απείλησε ότι θα κηρύξει την απεργία μας παράνομη. Υπάρχει και αυτή η πλευρά: της τρομοκρατίας. Θα το αντιμετωπίσουμε όμως. Υπάρχει συμμετοχή και μεγάλη αλληλεγγύη και από άλλα σωματεία που μας στέλνουν συνέχεια ψηφίσματα. Θα δούμε πως θα πάει ο αγώνας. Εμείς πάντως θα παλέψουμε μέχρι εκεί που μπορούμε. Εδώ που φτάσαμε, ότι όπλο έχουμε θα το χρησιμοποιήσουμε».
Ανακοίνωση εξέδωσε και το Σωματείο Εργαζομένων Συμβασιούχων στην Υπηρεσία Ασύλου (ΣΕΣΥΑ), όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι στοχοποιούνται από του υπουργείο επειδή είναι «στην πρώτη γραμμή του προσφυγικού»,αποδίδοντας στις απολύσεις «σαφή χαρακτήρα συνδικαλιστικής δίωξης».
Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση
«Μόλις μία ημέρα πριν την ήδη ανακοινωμένη από το σωματείο μας προειδοποιητική απεργία για τις 23/04 αναρτάται στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ Υπουργική Απόφαση περί ανανέωσης συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων στην Υπηρεσία Ασύλου και σχετικό δελτίο τύπου στη σελίδα του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου στο Facebook. Της ανανέωσης αυτής εξαιρούνται στοχευμένα 16 συναδέλφισσες και συνάδελφοι που εργάζονται σε νησιά και στην ενδοχώρα.
Το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου επέλεξε σήμερα δια της πλαγίου να διαμηνύσει σε εργαζόμενους και εργαζόμενες της ΣΟΧ 1, ανθρώπους που έχουν προσφέρει την εργασία τους για πάνω από μια πενταετία στις γνωστές αντίξοες συνθήκες, ότι τους θεωρεί άχρηστους και μη-παραγωγικούς, και ότι από 1η Μαΐου τους καθιστά άνεργους στο σκληρό εργασιακό περιβάλλον που ήδη διαμορφώνονται μέσα στις συνθήκες της πανδημίας.
Το Υπουργείο, χωρίς καμία πρότερη ενημέρωση, δε συμπεριλαμβάνει στις ανανεώσεις συμβάσεων εργαζόμενους/ες που αποτελούν το παλαιότερο προσωπικό της Υπηρεσίας Ασύλου, συναδέλφισσες και συναδέλφους οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι οι πλέον έμπειροι/ες χειριστές/ριες αιτημάτων διεθνούς προστασίας και οι οποίοι/ες έχουν εκπαιδευτεί σε όλα τα στάδια της διαδικασίας ασύλου, και μεταφέρουν την εμπειρία στους νέους/ες συναδέλφους/ισσες ως εκπαιδευτές/ριες.
Οι 16, πρακτικά υπό απόλυση συνάδελφοι, στοχοποιούνται ακριβώς επειδή είναι εργαζόμενοι/ες στην «πρώτη γραμμή του προσφυγικού» (όπως αρέσκεται η Διοίκηση να τους/ις αποκαλεί).
Είναι οι συνάδελφοι/ισσες μας που εργάζονται στην Υπηρεσία Ασύλου ένα χρόνο μετά την ίδρυσή της, και κουβαλούν κομμάτι της ιστορίας της, τόσο στις καλές πρακτικές για την απόδοση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας, όσο και στους αγώνες για την κατοχύρωση των αυτονόητων δικαιωμάτων μας, για τα οποία τόσα χρόνια παλεύουμε.
Πρόκειται για συναδέλφισσες/ους που προσλήφθηκαν στην Υπηρεσία το 2014 και 2015, ιδρυτικά μέλη του Σωματείου, πρώην και νυν μέλη του Δ.Σ, του Σωματείου, έμπειροι/ες υπάλληλοι και πιστοποιημένες/οι εκπαιδεύτριες/ες.
Η απόφαση του Υπουργού κ. Μηταράκη, ειδικά αυτή τη στιγμή, δε μπορεί να ερμηνευτεί παρά ως ενόχληση για αυτή τη μνήμη που οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι μας μεταφέρουν.
Η υπουργική απόφαση εξαίρεσης τους/ις στοχοποιεί ξεκάθαρα και τους/ι τιμωρεί για τη συνδικαλιστική τους δράση, με αποκορύφωμα στοχοποίησης την απόλυση της Προέδρου του ΣΕΣΥΑ, αποδίδοντας στις απολύσεις σαφή χαρακτήρα συνδικαλιστικής δίωξης.
Το Σωματείο Εργαζομένων Συμβασιούχων της Υπηρεσίας Ασύλου από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, βρίσκεται σε διαρκείς και επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις για τη διεκδίκηση της ανανέωσης των συμβάσεων όλου ανεξαιρέτως του προσωπικού, παλεύοντας για τη μονιμοποίηση όλων και την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού στην Υπηρεσία Ασύλου, ενώ έχει πάρει ξεκάθαρη θέση τόσο για τα δικαιώματα των προσφύγων και των αιτούντων/σών άσυλο όσο και για τη νέα νομοθεσία.
Όσο και αν αυτή ακριβώς η δράση μας ενοχλεί, εμείς θα παραμένουμε αταλάντευτοι/ες στα δίκαια αιτήματα μας.
Στεκόμαστε αλληλέγγυες/οι, σε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα που πλήττεται από τις εκδικητικές μη-ανανεώσεις συμβάσεων.
Οι επικοινωνιακές τακτικές του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου δε θα μας διασπάσουν, και οι κινητοποιήσεις μας κλιμακώνονται μέχρι να ανανεωθεί το ΣΥΝΟΛΟ των συμβάσεων όλων ανεξαιρέτως των συναδέλφων/ισσών.
Το Σωματείο μας περνάει άμεσα σε απόφαση για αγώνα και ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ από την Παρασκευή 24 Απριλίου 2020, μέχρι να ανακληθεί η πολιτική απόφαση απόλυσης των συναδελφισσών/ων μας. Στον αγώνα μας αυτό καλούμε το σύνολο των εργαζομένων να σταθεί στο πλάι μας.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ την ανανέωση ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των συμβάσεων εργασίας της ΣΟΧ 1/2017.
Καμία σκέψη για απόλυση, ούτε τώρα ούτε μετά!
Δεν περισσεύει καμία/κανένας.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλες/ους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΥ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ».