Όσο κάθεται η σκόνη των συστημικών ΜΜΕ από την εικόνα «μιας χώρας στο χείλος του γκρεμού» που εντέχνως φιλοτεχνούν τόσο έρχονται στην επιφάνεια τα θετικά και τα αρνητικά μιας συμφωνίας της οποίας δεν γνωρίζουμε ακόμη ούτε το ύψος ούτε την ουσία των μέτρων και των αντίμετρων που αποφασίστηκε να παρθούν το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας και θα αποσαφηνιστούν από την ερχόμενη Τρίτη στην Αθήνα με τους επικεφαλείς των Θεσμών.
Ο στόχος είναι μέχρι το Eurogroup στις 20 Μαρτίου τα δύο μέρη να έχουν καταλήξει σε μια οριστική συμφωνία (staff level agreement) ώστε το συμβούλιο των υπουργών οικονομικών να προχωρήσει στο επόμενο βήμα που είναι ο προσδιορισμός του δημοσιονομικού μονοπατιού μετά το 2018 και η παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος που και αυτά θα ανακοινωθούν μετά το 2018 και φυσικά τις Γερμανικές εκλογές.
Είναι χαρακτηριστική και η σημερινή αναφορά στην Καθημερινή του αν. υπουργού Οικονομικών Γ, Χουλιαράκη ότι «Η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους θεσμούς θα μεταθέσει την πίεση από τη ελληνική πλευρά στην πλευρά των πιστωτών, ώστε να κάνουν όσα απαιτούνται προκειμένου να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα και να περιληφθούν τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης».
Όπως δηλώνει, η ένταξη της χώρας στο QE της ΕΚΤ προϋποθέτει την ολοκλήρωση της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και την παραμετροποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων ελάφρυνσης που καθιστούν το δημόσιο χρέος βιώσιμο.
Πως θα λειτουργεί ο μηχανισμός της συμφωνίας
Κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος εξηγεί στο Documento.gr ότι τόσο τα περιοριστικά όσο και τα επεκτατικά μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής θα είναι ιδίου ύψους και θα νομοθετηθούν ταυτόχρονα στη Βουλή χωρίς καμία αίρεση.
Κι αυτό διότι η βάση θα είναι το πρωτογενές πλεόνασμα του 2018 το οποίο είναι 3,5% του ΑΕΠ. «Συνεπώς», λέει το ίδιο στέλεχος, «αν για παράδειγμα αποφασίσουμε να λάβουμε μέτρα, όπως η μείωση του αφορολόγητου ύψους 0,75% του ΑΕΠ, τότε αυτόματα πάμε στο 3,5 συν 0,75% και αυτομάτως από τη συμφωνία θα πρέπει να ληφθούν επεκτατικά μέτρα ύψους 0,75% που θα είναι το πλεόνασμα έναντι του στόχου». «Κι αυτό ακριβώς εννοεί ο πρωθυπουργός όταν χθες στη Βουλή μίλησε για μέτρα χωρίς καμίας αίρεση».
Στο παραπάνω αφήγημα θα πρέπει να συνυπολογίζει κανείς τόσο τα εξαιρετικά αποτελέσματα του προηγούμενου έτους και τον «αέρα» που θα προσδώσουν στην ελληνική οικονομία μιας οριστική συμφωνία που θα διασφαλίζει το ελληνικό χρέος και θα οδηγεί τη χώρα στο QE.
Την ίδια ώρα επί μέρους στοιχεία δείχνουν ότι οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί την τελευταία διετία λειτουργούν πολλαπλασιαστικά όπως για παράδειγμα τα στοιχεία που παρακολουθεί η ΤτΕ, και σύμφωνα με τα οποία κατά τα πρώτα τρία τρίμηνα του 2016 εκτιμάται ότι η συμβολή της αυξημένης χρήσης καρτών πληρωμής στα έσοδα ΦΠΑ ανέρχεται σε περίπου 1,4 δισ. ευρώ.
Είναι αυτονόητο ότι η αύξηση της χρήσης του πλαστικού χρήματος, θα συμβάλει και στην αύξηση των φορολογικών εσόδων με την κυβέρνηση να είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε δικαιότερη κατανομή τον φορολογικών βαρών.
