Συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου με θολά σημεία – Εν αναμονή του τελικού κειμένου

Συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου με θολά σημεία – Εν αναμονή του τελικού κειμένου

Υπεγράφη τελικά η συμφωνία Ελλάδος – Αιγύπτου για την οριοθέτηση της ΑΟΖ των δύο χωρών. Τη συμφωνία υπέγραψαν ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, που μετέβη εσπευσμένα στο Κάιρο γι αυτόν τον λόγο και ο Αιγύπτιος ομόλογός του, Σάμεχ Σούκρι.

Οι πρώτες πληροφορίες από το ΥΠΕΞ επιβεβαιώνουν ότι πρόκειται για τμηματική οριοθέτηση, αφήνει δηλαδή ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας συνολικής μελλοντικής οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών. Είναι προφανές ότι με τον όρο «τμηματική οριοθέτηση» στο ΥΠΕΞ εννοούν ότι αφορά στο δυτικό τμήμα των ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου με στόχο να ακυρώσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο.

Δείτε επίσης: Υπεγράφη συμφωνία Αθήνας – Καΐρου για την οριοθέτηση ΑΟΖ

Στο Documento έχουμε γράψει εδώ και καιρό ότι η συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και η αντίστοιχη συμφωνία που υπεγράφη σήμερα με την Αίγυπτο πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κομμάτια στο ίδιο παζλ όπου η συνολική εικόνα παραπέμπει στην έναρξη των συζητήσεων με την Τουρκία (είτε διμερών, είτε υπό την εποπτεία της Γερμανίας είτε στη Χάγη) για την επίλυση (ελπίζουμε) της διαφοράς μας σε ό,τι αφορά την υφαλοκρηπίδα και τα υπερκείμενα αυτής ύδατα (ΑΟΖ).

Δυστυχώς, η περιορισμένη επήρεια των Διαπόντειων νήσων βορειοδυτικά της Κέρκυρας που αποδέχθηκε η Αθήνα στη συμφωνία της με τη Ρώμη αλλά και η μερική οριοθέτηση ΑΟΖ, όπως όλα δείχνουν, με την Αίγυπτο όπου αφήνει εκτός τα «αμφισβητούμενα» για τις ΗΠΑ νερά της Ν.Α. Μεσογείου μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου και συνεπώς ανοιχτό το μείζων θέμα της ΑΟΖ του Καστελόριζου, της Ρόδου και της Κρήτης δεν αφήνει και πολλά περιθώρια στη χώρα μας. Η όποια συμφωνία, αν και εφόσον επιτευχθεί με την Τουρκία, θα βάζει για τα καλά τη γειτονική χώρα στο ενεργειακό παιχνίδι της Ν.Α. Μεσογείου και θα τη δικαιώνει μερικώς αν όχι ολικώς στις αιτιάσεις της για περιορισμένη έως καθόλου επήρεια του Καστελόριζου και μειωμένη επήρεια της Ρόδου, της Κάσου, της Καρπάθου και της Κρήτης.

Το γιατί φτάσαμε εδώ είναι λίγο πολύ γνωστό. Η Ελληνική διπλωματία κινήθηκε επί σειρά ετών στη λογική της ακινησίας και της φοβικής αντιμετώπισης της Τουρκίας ακόμη κι όταν ο πρόεδρος Ερντογάν (ειδικά μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία) αποφάσισε να τραβήξει το χαρτί του νεοθωμανισμού αμφισβητώντας ακόμη και τη συνθήκη της Λωζάνης. Η χώρα μας δεν πήρε χαμπάρι ούτε την κούρσα εξοπλισμών της γειτονικής χώρας. Όπως δεν πήρε χαμπάρι και τον ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη, τη στήριξη του Σάρατζ και την υπογραφή εν τέλει του τουρκολυβικού μνημονίου που έβαλε την Ελλάδα σε θέση άμυνας. Η Αθήνα όχι μόνο δεν έκανε τίποτε προκειμένου να το αποτρέψει (συνεχίζοντας μέσω της Ε.Ε. να στηρίζει τον Σάρατζ) αλλά δεν κατάφερε να είναι παρούσα ούτε στη διαδικασία του Βερολίνου για την επόμενη ημέρα στη Λιβύη ενώ είχε κάθε έννομο συμφέρον γι αυτό.

Αντιδρώντας σπασμωδικά επεδίωξε τη συμφωνία με την Ιταλία η οποία είχε διακοπεί λόγω των μαξιμαλιστικών απαιτήσεων της Ιταλίας τα δικαιώματα αλιείας και την επήρεια των Διαπόντειων νήσων εγγράφοντας επικίνδυνα δεδικασμένα για το Καστελόριζο και έφτασε με τους ίδιους όρους στην σημερινή μερική συμφωνία με την Αίγυπτο επιβεβαιώνοντας εν τοις πράγμασι τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι τα ελληνικά νησιά και συγκεκριμένα η Κάρπαθος, η Ρόδος, η Κάσος και η Κρήτη, παρά το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, δεν διαθέτουν πλήρη επήρεια.

Μάλιστα οι μέχρι τώρα πληροφορίες για τη συμφωνία με την Αίγυπτο μιλάνε ότι θα προβλέπει αντί για τη μέση γραμμή (50% για τις δύο πλευρές) 55% για την Αίγυπτο και 45% για την Ελλάδα!

Ο Έλληνας ΥΠΕΞ πάντως Νίκος Δένδιας σημείωσε από το Κάιρο ότι η συμφωνία «επιβεβαιώνει και κατοχυρώνει το δικαίωμα και την επήρεια των νησιών μας σε υφαλοκρηπίδα και σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη» την χαρακτήρισε «υποδειγματική και σημαντική για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, καθώς και αμοιβαία επωφελής, αλλά κυρίως δίκαιη», επειδή όπως είπε «Σέβεται τις σχέσεις καλής γειτονίας και συμβάλλει στη σταθερότητα και στην ασφάλεια στην περιοχή μας. Επιλύει μια χρονίζουσα εκκρεμότητα. Είναι μια συμφωνία μεταξύ δύο φιλικών, γειτονικών χωρών που σέβονται την ιστορία τους».

Από την πλευρά του πρώην ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς είχε προειδοποιήσει νωρίτερα γράφοντας στα κοινωνικά δίκτυα ότι «Το χειρότερο που θα κάνει η κυβέρνηση, είναι στο όνομα των παραχωρήσεων σε Τουρκία, να υποχωρήσει σε απαιτήσεις τρίτων στο νότο, όπως ήδη έκανε με Ιταλία-ΑΟΖ στο Ιόνιο. Αντί να επεκτείνει την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη στην ΝΑ Κρήτη, που είναι μονομερές δικαίωμα μας, ώστε να κοπεί στη μέση και αυτόματα ακυρωθεί, χωρίς παραχωρήσεις, ΑΟΖ Τουρκίας- Λιβύης, δέχεται συμφωνία με ευνουχισμένο τα δικαιώματα μας».

Φυσικά αναμένεται με ενδιαφέρον τόσο το πλήρες κείμενο της Συμφωνίας όσο και η αντίδραση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.  

Ετικέτες

Documento Newsletter