Σε μία πρώτη ανάγνωση η πρόταση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την επόμενη μέρα μετά την πανδημία, αποτελεί μία γέφυρα… Είναι σαφές ότι ο Α. Τσίπρας προσπαθεί να ρίξει γέφυρες σε μέρη της πραγματικής οικονομίας που είχαν βληθεί από τις κυβερνητικές επιλογές της πρωθυπουργίας του. Ο λόγος για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τη ραχοκοκαλιά δηλαδή της ελληνικής οικονομίας και ευρύτερα για τη μεσαία τάξη… Άλλωστε αυτό σημειολογικά υποδείχθηκε με τη δύναμη της εικόνας, αφού ο Α. Τσίπρας είχε στη συζήτησή για την παρουσίαση του σχεδίου τρεις εκπροσώπους των μικρομεσαίων… Ο λόγος βέβαια για τους Μίχαλο (επικεφαλής του ΕΒΕΑ), Χατζηθεοδοσίου (πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου) και Καββαθά (πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ)…
Σχέδιο-ασπίδα στους μικρομεσαίους
Το σχέδιο μετάβασης όπως παρουσιάστηκε, αν μη τι άλλο, επιδιώκει να προστατεύσει τους στυλοβάτες της πραγματικής οικονομίας από τους κραδασμούς της υγειονομικής κρίσης… Έρχεται μάλιστα σε τούτη τη χρονική στιγμή που φουντώνει η συζήτηση για πρόωρες εκλογές εντός του 2021…
Στην πραγματικότητα υψώνεται μία ασπίδα προστασίας για μισθωτούς και μικρομεσαίους επιχειρηματίες ώστε να διασωθούν. Είναι ένα σχέδιο που στην πραγματικότητα στέκεται απέναντι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είναι η πολιτική που θέλει κατεστραμμένους τους πολλούς μικρούς και μεσαίους προς όφελος μίας οικονομίας που θα κυριαρχούν οι τεράστιοι παίκτες της αγοράς. Είναι σαφές ότι εντός των μεγάλων επιχειρήσεων μπορεί ευκολότερα να ανθίσει ο συνδικαλισμός, να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η εισφοροαποφυγή… Είναι όμως επίσης καταφανές ότι οι περιλάλητες οικονομίες κλίμακας στις οποίες αρέσκεται το σύνολο των μεγάλων επιχειρήσεων, συντρίβουν το εισόδημα και άρα την αγοραστική δύναμη της μισθωτής εργασίας ενώ κονιορτοποιούν τις θέσεις απασχόλησης, ξεζουμίζοντας τους υφιστάμενους εργαζόμενους (ας μη ξεχνάμε ότι στους επί ΣΥΡΙΖΑ ελέγχους του ΣΕΠΕ στην τράπεζα Πειραιώς, οι τραπεζοϋπάλληλοι έφευγαν από το παράθυρα προκειμένου να μην πιαστούν αφού οι περισσότεροι εργάζονταν υπερωρίες που δεν είχαν δηλωθεί άρα δεν θα πληρώνονταν).
Επιδιώκει την καταστροφή της μεσαίας τάξης ο Κ. Μητσοτάκης
Ο Κ. Μητσοτάκης, φαίνεται τούτο από το σύνολο των πολιτικών που ασκεί και των επιλογών που έχει προαναγγείλει ότι θα εφαρμόσει, ότι επιδιώκει να μετατρέψει την οικονομική κρίση σε ευκαιρία για τη μετάβαση σε ένα σύστημα μεγάλων επιχειρήσεων. Ολο αυτό θα περάσει μέσα από το αίμα των μικρομεσαίων (το 90% της ελληνικής αγοράς δηλαδή) που θα πρέπει να καταστραφούν, ώστε να δώσουν το μερίδιο τους στους «εκλεκτούς φίλους» του Κ. Μητσοτάκη. Μαζί με αυτούς όμως θα πρέπει να πεινάσουν (χωρίς εισαγωγικά) και οι μισθωτοί που εργάζονται στους μικρομεσαίους, το 50% περίπου δηλαδή των ελληνικών θέσεων μισθωτής εργασίας. Μετά την πείνα και την καταστροφή, στο αφήγημα του, ο κος Μητσοτάκης μπορεί να υπόσχεται την έκρηξη ανάπτυξης που θα κάνει την Ελλάδα παράδεισο. Ουτοπικό ή όχι είναι αδιάφορο. Το ζήτημα είναι ότι μόνο έτσι, μέσα από την καταστροφή και την πείνα δηλαδή επέρχεται, η νέα τάξη πραγμάτων που υπόσχεται ο κ. Μητσοτάκης…
«Είμαι εδώ για εσάς δηλώνει» ο Α. Τσίπρας
Από την άλλη με τη χθεσινή παρουσίαση ο Α. Τσίπρας φωνάζει ότι θέλει να διατηρήσει το υφιστάμενο status quo. Θέλει να διασώσει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και μαζί και τις θέσεις απασχόλησης που εκείνη διατηρεί (το 50% δηλαδή των θέσεων απασχόλησης της ελληνικής οικονομίας). Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιδιώκει να μπει μπροστά ώστε να κρατήσει την Ελλάδα και την επιχειρηματικότητα της στο υφιστάμενο καθεστώς… Είναι η «άλλη» επιλογή που στηρίζει τους πολλούς και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα πεπραγμένα και τις επιδιώξεις Μητσοτάκη…
Όμως σ’ αυτή την πορεία ο κ. Τσίπρας επιχειρεί το ακατόρθωτο… Επιδιώκει να πάρει με το μέρος του αυτούς που εν πολλοίς εξάντλησε κατά τη διακυβέρνηση του προκειμένου να φτιάξει το περιβόητο μαξιλάρι των 37 δις (το οποίο είναι αυτό που μέχρι τώρα διασώζει την ελληνική οικονομία από την πτώχευση)… Όλοι αυτοί είναι ενταγμένοι στο ονομαζόμενο ως «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». Από την άλλη ο Κ. Μητσοτάκης έχει έναν μεγάλο (αν όχι τεράστιο) σύμμαχο… Τη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη που θέλει ακριβώς το ίδιο. Το καταστρέψει δηλαδή τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα προς όφελος μιας οικονομίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Η συμμαχία εγχώριων και εξωχώριων νεοφιλελεύθερων είναι πασιφανής και εκδηλώνεται στις εκθέσεις αξιολόγησης, όπου οι ευρωπαίοι αξιολογητές κρύβουν μονίμως κάτω από το χαλί τα χάλια της ελληνικής οικονομίας. Από την άλλη η EUROSTAT δείχνει να έχει ξεχάσει τις καταστροφικές συνέπειες των greek statistics των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ της προμνημονιακής περιόδου και ανέχεται τα greek statistics αλά Κ. Μητσοτάκης που της σερβίρει η ΕΛΣΤΑΤ. Όλα αυτά και με δεδομένες τις συμφωνίες για τις αξιολογήσεις που ο ίδιος ο Α. Τσίπρας ως πρωθυπουργός έχει συνάψει, δεικνύουν τις επιδιώξεις των Ευρωπαίων εταίρων μας…
Στοιχειώνει την προσπάθεια το σχέδιο της Θεσσαλονίκης
Εδώ όμως έρχεται το τρίτο ανυπέρβλητο ίσως εμπόδιο. Αναφερόμαστε σε ένα άλλο σχέδιο που το Σεπτέμβριο του 2014 είχε παρουσιάσει ο Α. Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη ως το σχέδιο εξόδου από τα Μνημόνια. Τότε το συγκεκριμένο σχέδιο είχε αποκληθεί τα κινητήριο καύσιμο που εκτόξευσε τον ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση. Αυτό το σχέδιο έγινε το αποκούμπι και η ελπίδα των ψηφοφόρων που είχαν βληθεί τα μέγιστα από την καταστροφή που είχαν στη χώρα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Όταν ωστόσο τον Ιανουάριο του 2015 ανέλαβε ο Α. Τσίπρας την πρωθυπουργία, αυτό το σχέδιο πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Λειτούργησε απλώς ως προεκλογική πομφόλυγα. Αυτός ακριβώς είναι και ο φόβος των ανθρώπων της πραγματικής οικονομίας … Ότι για άλλη μία φορά θα «προδοθούν» με αφήγημα δεν μας αφήνουν οι Ευρωπαίοι…
