Πώς οδηγείται σε φτωχοποίηση η ελληνική κοινωνία
Το βέβαιο είναι ότι το τραπεζικό σύστημα με τη συμπαράσταση της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει βάλει στον βρόχο την πραγματική οικονομία. Διασώζει τους ελάχιστους μεγάλους στέλνοντας τον λογαριασμό για τη διάσωση στους μικρούς, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού επιχειρείν. Ετσι το κυβερνητικό επιτελείο δρα ως «εσωτερικός εχθρός» ενάντια στην κοινωνία, καθότι από τη μία δανείζεται αφειδώς αυξάνοντας το δημόσιο χρέος και από την άλλη αρνείται να χρηματοδοτήσει τις ελληνικές επιχειρήσεις που βάλλονται από την οικονομική κρίση.
Πλέον αυτό που ήταν πανθομολογούμενο εκφράστηκε με νούμερα. Δύο μεγέθη αρκούν για να καταλάβουμε τι κάνουν οι τράπεζες με τις ευλογίες του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρος Μητράκος και αφορούν το α΄ οκτάμηνο του 2020:
• Εξι από τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας έχουν λάβει το 50% των δανείων που χορηγήθηκαν συνολικά!
• Η χρηματοδότηση των τραπεζών προς τις μεγάλες επιχειρήσεις αυξήθηκε κατά 9,2% σε σχέση με το α΄ οκτάμηνο του 2019, ενώ για τις μικρομεσαίες, που λειτουργούν σε συνθήκες ασφυξίας, ήταν στο -0,5%.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις αποκαλύψεις του Documento για τις «δωρεές» μέσω «κουρέματος» των τραπεζών σε φίλους εφοπλιστές αλλά και τη ληστρική κυβερνητική επιδρομή στους συνταξιούχους για τα αναδρομικά και τον νέο επανυπολογισμό (οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ – ΝΔ το 2012 και η κυβέρνηση Μητσοτάκη το 2020 έχουν «κλέψει» από συνταξιούχους πάνω από 90 δισ. ευρώ), εύκολα καταλαβαίνουμε πώς χρηματοδοτούνται οι μεγάλοι. Από την άλλη οι ελληνικές συστημικές τράπεζες έχουν δανειοδοτηθεί με αρνητικό επιτόκιο από την ΕΚΤ με περισσότερα από 40 δισ. ευρώ. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι πληρώνονται κιόλας προκειμένου να λαμβάνουν δάνεια.
Παρ’ όλα αυτά, την ώρα που χαρίζουν εκατομμύρια ευρώ σε εφοπλιστές αρνούνται να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία που σε ποσοστό 92% απαρτίζεται από μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν προσωπικό λιγότερο των εννέα εργαζομένων (όπως ακριβώς και η κυβέρνηση Μητσοτάκη που δανείζεται αφειδώς, αλλά έχει κόψει τη ροή επιχορηγήσεων προς τις χειμαζόμενες ελληνικές επιχειρήσεις), εγείροντας εμπόδια και με φαιδρά επιχειρήματα τύπου «να διατηρηθεί η κουλτούρα πληρωμών» και «δεν πληροί τα τραπεζικά κριτήρια το 80% των ελληνικών επιχειρήσεων».
Ολα αυτά έχουν συνέπειες οι οποίες μπορούν να συνοψιστούν στις εξής:
Αρνητικά επιτόκια. Η ΕΚΤ δανειοδοτεί με αρνητικά επιτόκια ώστε να υπάρξει ροή χρήματος προς τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν κλείσει αυτή την κάνουλα δίνοντας το δικαίωμα στην επιβίωση μόνο στους τεράστιους παίκτες της ελληνικής αγοράς. Ολα αυτά φαλκιδεύουν την κατανάλωση και ανοίγει ο φαύλος κύκλος όπου μειώνεται ο τζίρος, οι επιχειρήσεις απολύουν ή μειώνουν μισθούς και στη συνέχεια κλείνουν. Κατά συνέπεια χάνουν εισφορές τα ασφαλιστικά ταμεία και βέβαια κατακρημνίζονται τα δημόσια έσοδα (ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος κ.λπ.). Αποπληθωρισμός. Σε απλά ελληνικά, μείωση τιμών. Από τη μία είναι καλό αφού το γενικό επίπεδο των τιμών μειώνεται, άρα αυξάνεται η αγοραστική δύναμη. Ωστόσο υπάρχει ένα «αλλά». Σε συνθήκες ανεργίας και ύφεσης ο καταναλωτής έχει την τάση να αναβάλλει τις αγορές του ώστε να έχει χρήματα για τις άμεσες ανάγκες (διατροφή, στέγαση). Τι σημαίνει αυτό; Γιγάντωση του φαύλου κύκλου και της γεωμετρικής προόδου απωλειών σε απασχόληση, κοινωνική ασφάλιση, δημόσια έσοδα και τελικά γιγάντωση της φτωχοποίησης των νοικοκυριών.