Οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα είναι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία και οι δημοσκόποι σαν κηπουροί που σπέρνουν γκαζόν και ύστερα από δύο μήνες κάθονται αυτάρεσκα στην μπαλκονόπορτα και μηρυκάζουν το συμπέρασμα ότι οι Ελληνες στη συντριπτική τους πλειονότητα θέλουν γκαζόν!
Με απλά ελληνικά όσο η επικοινωνία στη χώρα μας κινείται σε περιβάλλον πλήρους και ελεγχόμενης αποστείρωσης αυτή η «ανορθογραφία» θα συνεχίζεται, αναγκάζοντας κατά καιρούς κάποιους πρωθυπουργούς να αναρωτιούνται με νόημα «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».
Να επικαλεστώ ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα: τη Δευτέρα που μας πέρασε μια πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου (δεν έχει καμία σημασία ποια) αποκάλυψε στη Βουλή ότι υπήρχε οικονομικός εισαγγελέας που κρατούσε στα συρτάρια του επί τρία χρόνια υπόθεση στην οποία εμπλέκονταν τρεις πρώην υπουργοί με αποτέλεσμα τα αδικήματα να παραγραφούν!
Αυτή η αποκάλυψη σε οποιαδήποτε άλλη χώρα θα είχε σηκώσει πολιτική θύελλα και τα δημοσιογραφικά γραφεία θα είχαν πάρει φωτιά. Στην ημεδαπή η συντριπτική πλειονότητα των εφημερίδων, των ιστοσελίδων και όλες οι τηλεοπτικές εκπομπές την επόμενη ημέρα δεν έκαναν ούτε αναφορά στη συγκεκριμένη αποκάλυψη και προτίμησαν να ασχοληθούν με το μείζον θέμα του ανοίγματος των οργανωμένων πλαζ.
Είναι εξαιρετικά βλαπτικό για τη χώρα ότι το πολιτικό της σύστημα δεν αντιλαμβάνεται ως πρόβλημα για τη δημοκρατία αυτή την κορυφαία ανορθογραφία. Δεν αντιλαμβάνεται πως πίσω από την ενημέρωση (όπως αυτή διεξάγεται) κρύβεται μια πολιτική και οικονομική ελίτ η οποία διαχειρίζεται τη χώρα ως προσωπικό φέουδο στη λογική κάλλιο πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη. Και οι επιλογές της οδήγησαν στη χρεοκοπία του 2010 και τους πολίτες να βιώνουν στην καθημερινότητά τους έναν μικρό γολγοθά.
