Πυρά κατά της Γενικής Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφίας Νικολάου, εξαπέλυσε με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας.
Αφορμή στάθηκε η ανάρτηση της κυρίας Νικολάου της οποίας της προκάλεσε όπως η ίδια λέει «αλγεινή εντύπωση» το γεγονός πως οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι ζητούν άδεια ειδικού σκοπού λόγω κορονοϊού, σαν να είναι ας πούμε…. δημόσιοι υπάλληλοι.
«Οι ειδικές άδειες απουσίας προβλέφθηκαν για το σύνολο των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση και εμείς αποδεδειγμένα είμαστε υπηρεσία με τις μακράν πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας» σημειώνουν οι σωφρονιστικοί και επισημαίνουν στην κυρία Νικολάου πως «προΐσταται μιας υπηρεσίας που στους περίπου 2.300 υπαλλήλους που υπηρετούν σε αυτή, οφείλονται διαχρονικά 40.000 και πλέον μέρες κανονικής άδειας και 80.000 περίπου ρεπό».
Φυσικά το ενδεχόμενο πρόσληψης προσωπικού δεν το έχουν σκεφτεί ούτε για πλάκα στο υπουργείο παρά μόνο πιπιλάνε την καραμέλα της προτεραιότητας της δημόσιας ασφάλειας χωρίς να εξασφαλίζουν καν την εύρυθμη λειτουργία των φυλακών.
Τι έγραψε η Σοφία Νικολάου
«Με επιστολή μου στους διευθυντές των Καταστημάτων Κράτησης, ζήτησα την ενδελεχή εξέταση των αιτήσεων του προσωπικού για τη χορήγηση αδειών ειδικού σκοπού και τυχόν απόρριψη αυτών -κατόπιν σαφούς αιτιολόγησης της απόφασής τους- ώστε να μην τίθεται σε κίνδυνο η εύρυθμη λειτουργία των φυλακών.
Κάτι ανάλογο είχε γίνει και κατά την πρώτη φάση της πανδημίας του κορωνοϊού.
Τα Καταστήματα Κράτησης είναι ανοικτά 24 ώρες το 24ωρο και δεν προβλέπεται από πουθενά η αναστολή λειτουργίας ή περιορισμός τους.
Για λόγους τάξης και ασφάλειας δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι στα Καταστήματα Κράτησης να ενταχθούν στο ειδικό καθεστώς που ισχύει για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, στο πλαίσιο των μέτρων για τον Covid-19.
Επομένως, μου προξενεί αλγεινή εντύπωση η επιστολή της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας η οποία ζητά τη χορήγηση αδειών ειδικού σκοπού και για το προσωπικό των φυλακών.
Και μάλιστα χωρίς να γίνεται καμιά αναφορά στο πώς θα μπορούσε να ισχύσει αυτό το καθεστώς ώστε να μη μείνουν αφύλαχτα τα Καταστήματα Κράτησης.
Οι έκτακτες συνθήκες που βιώνουμε όλοι απαιτούν σύνεση, ομοψυχία και αντίληψη της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί.
Ειδικά όταν έχουμε να κάνουμε με ζητήματα δημόσιας ασφάλειας».
Ολόκληρη η επιστολή της Ο.Σ.Υ.Ε:
«“dura lex sed lex”
Ούτε πιστεύαμε, ούτε προσδοκούσαμε πως με έγγραφό μας προς τον κύριο Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη και πολιτικό προϊστάμενο της κυρίας Γενικής Γραμματέως Αντεγκληματικής Πολιτικής, προκειμένου να ζητήσουμε διευκρινίσεις για το νέο καθεστώς χορήγησης ειδικών αδειών απουσίας λόγω COVID19, πως θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε στην κυρία Γενική Γραμματέα ψυχικό πόνο. “Αλγεινή εντύπωση” όπως η ίδια αναφέρει σε δημόσια ανάρτησή της στο facebook, που όπως φαίνεται μαζί με το twitter είναι τα αγαπημένα, αν όχι τα αποκλειστικά, μέσα που χρησιμοποιεί για πολιτικό ή συνδικαλιστικό διάλογο.
Εμείς απλά θέλαμε να δηλώσουμε τον δικό μας πραγματικό πόνο για την σχετική οδηγία – σύσταση της Γ.Γ. Αντεγκληματικής Πολιτικής προς τους Διευθυντές των Καταστημάτων Κράτησης για μη χορήγηση ειδικών αδειών απουσίας.
Πιστεύαμε πως πριν αντιδράσουμε οφείλαμε να ενημερώσουμε τον κύριο Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη, καθώς η οδηγία – σύσταση αυτή ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με τους ειδικούς επιστήμονες και την κοινή υπουργική απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών κυρίου Θεοδωρικάκου και του Υπουργού Υγείας κυρίου Κικίλια.
Ταυτόχρονα, θέλαμε να δηλώσουμε πως αποστρεφόμαστε τις δοκησισοφίες, πόσω μάλλον όταν αυτές είναι απέναντι στον ειδικό επιστημονικό λόγο και τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα. Ότι αρνούμεθα την κατά πως βολεύει εφαρμογή των νόμων. Πως μας ενοχλεί όταν κάποιος τόσο επιδεικτικά υποτιμά τις συνθήκες στις οποίες είμαστε αναγκασμένοι να ασκούμε καθημερινά τα εργασιακά μας καθήκοντα. Πως μας εξοργίζει η άποψη που λέει πως όταν ένας υπάλληλος ασθενεί και κάνει χρήση των νόμιμων δικαιωμάτων του, υπολείπεται της υπηρεσιακής του ευθύνης, της αίσθησης δημοσίου συμφέροντος, αγνοεί την υποχρέωση για δημόσια ασφάλεια και αδιαφορεί για τους συναδέλφους του.. Αλήθεια εν προκειμένω ποιος φέρεται να αγνοεί την δημόσια ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον και ποιος φέρεται να την προτάσσει;
Θέλαμε επίσης να διαμαρτυρηθούμε για όσους μας θεωρούν οιωνοί κοπανατζήδες και φυγόπονους. Αλήθεια πόσοι είναι οι συνάδελφοι που έκαναν προγενέστερα ή σκοπεύουν να κάνουν χρήση του δικαιώματος απουσίας, ειδικά τώρα με το σαφώς πιο αυστηρό πλαίσιο χορήγησης αυτών των αδειών;
Οι ειδικές άδειες απουσίας προβλέφθηκαν για το σύνολο των εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση και εμείς αποδεδειγμένα είμαστε υπηρεσία με τις μακράν πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας.
Μετά από όλα αυτά, δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να θυμίσουμε στην κυρία Γενική Γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής πως προΐσταται μιας υπηρεσίας που στους περίπου 2.300 υπαλλήλους που υπηρετούν σε αυτή, οφείλονται διαχρονικά 40.000 και πλέον μέρες κανονικής άδειας και 80.000 περίπου ρεπό.
Αν και πιστεύουμε πως όλα αυτά θα έπρεπε να τα γνωρίζει η κυρία Γενική Γραμματέας, οφείλουμε να διερωτηθούμε, τώρα που τα υπενθυμίσαμε θα αλλάξει κάτι; Γιατί αλλιώς, έτσι για να το ευθυμήσουμε λίγο, μας βλέπουμε σε λίγο όλους να σιγοτραγουδάμε με μια μικρή παραλλαγή το γνωστό “Όλα και ο πόνος σου δικός ΜΑΣ!”.».