Δημοσίευμα της Wall Street Journal αποκάλυψε πως οι σχέσεις ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σημείο. Μάλιστα το κλίμα είναι τόσο κακό που ο διάδοχος του θρόνου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν έβαλε τις φωνές στον Αμερικανό Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν τον περασμένο Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν.
Αφορμή για το επεισόδιο ήταν η αναφορά του Σάλιβαν στη δολοφονία και τον τεμαχισμό του δημοσιογράφου της Washington Post Τζαμάλ Κασόγκι από Σαουδάραβες πράκτορες στην Κωνσταντινούπολη το 2018, έπειτα από εντολή του ίδιου του Σαλμάν. Μετά την αναφορά του Αμερικανού προεδρικού συμβούλου ο Σαουδάραβας διάδοχος εξαγριώθηκε, άρχισε να του φωνάζει και του ανέφερε ότι οι «ΗΠΑ θα πρέπει να ξεχάσουν την αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου».
Ο Λευκός Οίκος επιθυμεί διακαώς την αύξηση της παραγωγής του πετρελαίου ώστε να πέσουν οι τιμές στις παγκόσμιες αγορές όσο μειώνονται τα έσοδα του Πούτιν και κατά συνέπεια οι δυνατότητες χρηματοδότησης του πολέμου στην Ουκρανία.
Αντ’ αυτού, το Ριάντ κρατάει στάση επιτήδειου ουδέτερου, ευελπιστώντας να αυξήσει τα κέρδη του από τη παγκόσμια ενεργειακή κρίση, στέλνοντας παράλληλα ένα μήνυμα στην Ουάσιγκτον ότι δεν θα εγκαταλείψει την Μόσχα. Πλέον, ο Λευκός Οίκος όπως σημειώνει η WSJ το κατανοεί αυτό και το μόνο που ζητάει είναι να μην κάνουν κάτι ώστε να βλάψουν τις προσπάθειες της Δύσης στην Ουκρανία.
Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι πως η Σαουδική Αραβία υπήρξε ένας παραδοσιακός σύμμαχος των ΗΠΑ τις τελευταίες δεκαετίες, μολονότι πάντοτε είχε ένα διακριτό ρόλο λόγω του πετρελαίου. Εντούτοις, η οικογένεια των Σαούντ πλέον επιχειρεί να απεξαρτηθεί από την αμερικανική ηγεμονία και να ενισχύσει της σχέσεις της με την Κίνα και την Ρωσία. Άλλωστε, οι μισητοί στο Ριάντ Χούθι, που από το 2014 πολεμάνε την Σαουδική Αραβία και τους συμμάχους της στην Υεμένη, συνδέονται πρωτίστως με το Ιράν.
Από τη μεριά του το Ιράν συνδέεται με την Ρωσία και την Κίνα. Συνεπώς μια επανατοποθέτηση των γεωπολιτικών επιδιώξεων της Σαουδικής Αραβίας στην Μέση Ανατολή θα αλλάξει άρδην τους συσχετισμούς σε όλη τη περιοχή, φέρνοντας το Ισραήλ σε μια πολύ δύσκολη θέση.
Φαίνεται πως η εισβολή στην Ουκρανία και η ενεργειακή κρίση έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει τεκτονικές αλλαγές στον χάρτη των περιφερειακών συμμαχιών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η Σαουδική Αραβία θα ταυτιστεί πλήρως με τις επιδιώξεις της Μόσχας ή του Πεκίνου.