Σβεν Γκόραν Έρικσον: Τα 18 τρόπαια, η θητεία στον πάγκο της Αγγλίας και η μάχη με τον καρκίνο (Videos)

Σβεν Γκόραν Έρικσον: Τα 18 τρόπαια, η θητεία στον πάγκο της Αγγλίας και η μάχη με τον καρκίνο (Videos)

Από τη Ντέγκερφορς, στη μεγάλη δύναμη του σουηδικού ποδοσφαίρου, τη Γκέτεμποργκ και από εκεί ενδιάμεσες στάσεις στη Μπενφίκα, τη Ρόμα, τη Φιορεντίνα, τη Λάτσιο και φυσικά τον «ηλεκτρισμένο» πάγκο της εθνικής ομάδας της Αγγλίας. Ο Σβεν Γκόραν Έρικσον συστήθηκε στον χώρο του ποδοσφαίρου ως ένα «άχρωμο» δεξί μπακ στη Σουηδία, αλλά είδε το όνομά του να «εκτοξεύεται» καταγράφοντας πορεία 42 ετών στους πάγκους συλλόγων αλλά και εθνικών ομάδων.

«Με έβλεπαν ως έναν μετριότατο αμυντικό, αλλά αναγνώριζαν ότι σπάνια έκανα λάθη», είχε πει πολλά χρόνια αργότερα για την πορεία του ως ποδοσφαιριστή, την οποία ο ίδιος διέκοψε στα 27 του χρόνια για να συνεχίσει από την άκρη των πάγκων.

Στις τέσσερις δεκαετίες που διένυσε στον χώρο ως προπονητής κατέκτησε 18 τρόπαια, κυρίως στο πρώτο κομμάτι της καριέρας του από το 1977 έως το 2001, μεταξύ αυτών το Κύπελλο UEFA. Η δεκαετία των 00’s τον βρήκε στον πάγκο των «Λιονταριών», ως μία από τις επιλογές που κλήθηκε να φέρει «σπίτι» (όπως αναφέρει το πασίγνωστο πλέον τραγούδι) το πρώτο τρόπαιο μετά το 1966.

Η πορεία του Έρικσον με την Αγγλία

Κληθείς να αντικαταστήσει τον Κέβιν Κίγκαν, ο Έρικσον συστήθηκε τον Φεβρουάριο του 2001 στο απαιτητικό αγγλικό κοινό με φιλική νίκη απέναντι στην Ισπανία. Ωστόσο, το πρώτο μεγάλο τεστ θα δινόταν απέναντι στην Ελλάδα τον Οκτώβριο του 2002. Τότε, η «γαλανόλευκη» του Ότο Ρεχάγκελ βρέθηκε πολύ κοντά στη μεγάλη έκπληξη, αλλά το απευθείας φάουλ του Ντέιβιντ Μπέκαμ έδωσε βαθμό χρυσάφι στα «Λιοντάρια» (2-2) και μαζί την πρόκριση για το Μουντιάλ του 2002.

Ο Έρικσον είχε να διαχειριστεί μία από τις «χρυσές» φουρνιές του αγγλικού ποδοσφαίρου, που περιελάμβανε πρόσωπα όπως οι: Μπέκαμ,  Όουεν,  Τζέραρντ,  Λάμπαρντ,  Κόουλ, Σκόουλς, Κάμπελ, Φιλ Νέβιλ, όμως ούτε υπό την καθοδήγησή του κατέστη δυνατό να εκπληρωθεί το όνειρο που έχει μετατραπεί σε… κατάρα για τους Άγγλους.

Στο Μουντιάλ του 2002 το εκπληκτικό φάουλ του Ροναλντίνιο άφησε την Αγγλία εκτός από τη φάση των «16» (2-1), ενώ στο Euro του 2004, οι οικοδεσπότες Πορτογάλοι απέκλεισαν τα «Λιοντάρια» στα πέναλτι, αυτή τη φορά στα προημιτελικά. Δύο χρόνια αργότερα, στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας, η ιστορία επαναλήφθηκε με τον ίδιο σαδιστικό για τους Άγγλους τρόπο, απέναντι στον ίδιο αντίπαλο.

Έχοντας αποτύχει να οδηγήσει την Αγγλία στη «γη» της ποδοσφαιρικής επαγγελίας, ο Έρικσον δέχθηκε πολύ σκληρή κριτική από τα βρετανικά ΜΜΕ. Κύρια σημεία ήταν η αδυναμία του να επέμβει τακτικά όταν η ομάδα βρισκόταν πίσω στο σκορ, η αποτυχία να δημιουργήσει μία ισχυρή μεσαία γραμμή έχοντας στη διάθεσή του ποδοσφαιριστές κλάσης όπως ο Λάμπαρντ και ο Τζέραρντ, αλλά και η μετατόπιση του Σκόουλς.

Εν τέλει, η θητεία του στον πάγκο της Αγγλίας ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2007, όταν ανακοινώθηκε ως προπονητής της Μάντσεστερ Σίτι, η οποία δεν βρισκόταν ακόμη στις «δόξες» της. Υπό τον Έρικσον, η Σίτι μπήκε δύσκολα στην πρώτη δεκάδα, ενώ του χρεώθηκε και η βαρύτερη ήττα της ιστορίας της, το 8-1 κόντρα στη Μίντλεσμπρο.

Η συνεργασία του με τους «Πολίτες» ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 2008 για να ακολουθήσει ένα ταξίδι για τον Έρικσον στο Μεξικό, τη Τζαμάικα, την Ακτή Ελεφαντοστού, τις Φιλιππίνες, με ενδιάμεσες στάσεις συλλόγους της Αγγλίας όπως η Νοτς Κάουντι και η Λέστερ.

Η μάχη με τον καρκίνο και το συγκινητικό αντίο

Τον Ιανουάριο του 2024, ο Σβεν Γκόραν Έρικσον βρισκόταν στην πατρίδα του έχοντας το πόστο του αθλητικού διευθυντή στην Κάρλσταντ. Τότε ήταν που αποκάλυψε ότι διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας, δηλώνοντας μάλιστα ότι οι γιατροί δεν του έδιναν παραπάνω από έναν χρόνο ζωής.

«Είχα μια καλή ζωή, ναι. Νομίζω ότι όλοι φοβόμαστε τη μέρα που θα τελειώσει η ζωή, όταν θα πεθάνουμε. Αλλά η ζωή έχει να κάνει και με τον θάνατο. Πρέπει να μάθεις να τον αποδέχεσαι για αυτό που είναι. Ας ελπίσουμε ότι στο τέλος, ο κόσμος θα πει ”Ναι, ήταν καλός άνθρωπος”, αλλά δεν θα το πουν όλοι αυτό. Ελπίζω ότι θα με θυμάστε ως έναν θετικό τύπο, που προσπαθούσε να κάνει ό, τι μπορούσε. Μην λυπάστε. Χαμογελάστε.

Σας ευχαριστώ για όλα, προπονητές, παίκτες, το κοινό. Ήταν όλα φανταστικά. Φροντίστε τον εαυτό σας, φροντίστε τη ζωή σας και ζήστε την. Αντίο!», ήταν το μήνυμα που θέλησε να μοιραστεί στο ντοκιμαντέρ – αφιέρωμα για τη ζωή του.

Η αυλαία έπεσε τη Δευτέρα 26 Αυγούστου, με τον Σβεν Γκόραν Έρικσον να αφήνει την τελευταία του πνοή, έχοντας προλάβει να κερδίσει μία εξέχουσα θέση στις σημαίνουσες προσωπικότητες του ποδοσφαίρου, χάρη στην τακτική του προσέγγιση και την αποτελεσματικότητα του στην καθοδήγηση συλλόγων ιδίως στα 80’s και τα 90’s.

Το παλμαρέ του Σβεν Γκοραν Έρικσον

1 πρωτάθλημα Ιταλίας (Λάτσιο – 1999/2000)

1 UEFA Super Cup (Λάτσιο – 1999/2000)

1 Κύπελλο UEFA (Γκέτεμποργκ – 1981/1982)

4 Κύπελλα Ιταλίας (Ρόμα 85/86, Σαμπντόρια 93/94, Λάτσιο 97/98, 99/00)

2 Σούπερ Καπ Ιταλίας (Λάτσιο 1998/99, 2000/2001)

3 Πρωταθλήματα Πορτογαλίας (Μπενφίκα 1982/83, 1983/84, 1990/91)

1 Κύπελλο Πορτογαλίας (Μπενφίκα 1982/83)

1 Πρωτάθλημα Σουηδίας (Γκέτεμποργκ 1981/82)

2 Κύπελλα Σουηδίας (Γκέτεμποργκ 1979/80, 1981/82)

1 Σούπερ Καπ Πορτογαλίας (Μπενφίκα 1989/90)

 

Documento Newsletter