Σε εμφανή αμηχανία, ο Γιάννης Στουρνάρας παρέδωσε την ενδιάμεση έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας στον πρόεδρο της Βουλής, δίχως να προβεί σε καμία αναφορά για την προληπτική γραμμή στήριξης που απορρίφθηκε από την κυβέρνηση. Ο κεντρικός τραπεζίτης που συνήθιζε να δημοσιολογεί σε ζητήματα οικονομικής πολιτικής σε σημείο -σύμφωνα με την κυβέρνηση- πολιτικολογίας, κρατούσε έως σήμερα κλειστά τα χαρτιά του αναφορικά με την έκβαση του Eurogroup της 21ης Ιουνίου.
Κάνοντας μία σύντομη αποτίμηση της συμφωνίας, ο κ. Στουρνάρας προέβη σε μία… ενδιαφέρουσα ιεράρχηση των θετικών σημείων. Θεώρησε σκόπιμο -πιθανώς για πολιτικούς λόγους- να προτάξει ότι η συμφωνία της 21ης Ιουνίου έχει θετική συμβολή γιατί «πρώτον, εξασφαλίζει ότι θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις και η δημοσιονομική σταθερότητα με το πλαίσιο ενισχυμένης εποπτείας που εμείς θεωρούμε κάτι θετικό, δεν το θεωρούμε αρνητικό» και δεύτερον, διότι στη συμφωνία εμπεριέχεται και ο όρος της αιρεσιμότητας, γεγονός δεν θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αποκλίνει από τους υψηλούς δημοσιονομικούς στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων.
Ο τρόπος που προτίμησε να ιεραρχήσει τα θετικά της συμφωνίας ο διοικητής της ΤτΕ μεταφράζεται ως «πάσα» μικροπολιτικής αξιοποίησης προς την αντιπολίτευση, με απώτερο σκοπό να υποσκελιστεί και να υποβαθμιστεί η μεσοπρόθεσμη ρύθμιση του ελληνικούς χρέους, κάτι που ούτε ο ίδιος δεν μπόρεσε να μην αναγνωρίσει.
«Έρχεται μετά τη συμφωνία του 2012» είπε εννοώντας το PSI και πρόσθεσε: «Ελαφρύνει περαιτέρω το χρέος με την πρόβλεψη να μετατεθούν κατά 10 χρόνια τα τοκοχρεολύσια του 1/3 του χρέους». «Αυτό είναι σημαντικό» αναγνώρισε και εξήγησε πως το δεδομένο αυτό εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέους «τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα», ενώ αναφορικά με το μακροπρόθεσμο πλαίσιο χαιρέτισε τη δέσμευση των εταίρων για περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αν αυτό κριθεί σκόπιμο.
«Η παρούσα έκθεση έχει μία ανάλυση ευαισθησίας. Δίνει μία αισιόδοξη προοπτική, τονίζει όμως πως από τις τρεις επισφάλειες η σημαντικότερη είναι τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα» επισήμανε ξεκινώντας την περιγραφή των αρνητικών σημείων. Συγκεκριμένα, έκανε λόγο για τίμημα που θα κληθούν να πληρώσουν δυο γενιές στο μέλλον, έως το 2060, από λάθη στην οικονομική πολιτική που έγιναν στο απώτερο αλλά και στο εγγύτερο παρελθόν. «Λάθη που έγιναν σε ένα μικρό χρονικό διάστημα, τιμωρούν δύο γενιές» είπε υπονοώντας το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Μάλιστα, επικρίσεις από την πλευρά της πλειοψηφίας περί προσπάθειας υπονόμευσης της συμφωνίας του EG προκάλεσε η παρατήρηση πως ουδεμία χώρα στον κόσμο, με πιθανή εξαίρεση τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες, έχει επιτύχει τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. «Επομένως, αυτή η υπόθεση αποτελεί και τη μεγαλύτερη επισφάλεια στην ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους μακροπρόθεσμα» διαπίστωσε.
Υποστήριξε δε ότι χρειάζονται περαιτέρω μέτρα για την αντιμετώπιση του ζητήματος των «κόκκινων» δανείων και της ανεργίας, όπως επίσης ότι το χρέος παραμένει «πηγή επισφαλειών», εφιστώντας παράλληλα την προσοχή για τις άμεσες και βραχυπρόθεσμες επενδύσεις που έχει ανάγκη η χώρα.
Πινγκ – Πονγκ
Παίρνοντας το λόγο, ο Νίκος Βούτσης ξεκαθάρισε πως δεν μπορεί να θεωρηθεί νομοτελειακή η συμφωνία που επετεύχθη στο Eurogroup, αποσαφηνίζοντας πως πρόκειται για κατάκτηση της ελληνικής κυβέρνησης και όχι απλό αποτέλεσμα ασαφών συμφωνιών που είχαν προηγηθεί, όπως η συμφωνία του 2012. Ο πρόεδρος της Βουλής σχολίασε, επίσης, ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής εν πολλοίς εμπεριείχαν μέσα τους «ισχυρό σπέρμα αδικίας και λαθών», με τον κ. Βούτση να αναφέρεται συγκεκριμένα στο ΔΝΤ. «Αυτό το έχουν αναγνωρίσει και ξένοι παράγοντες» σημείωσε, παραθέτοντας τους λόγους της διαιώνισης της «λαίλαπας και του κυκεώνα» της λιτότητας.
Ο Γιάννης Στουρνάρας παραδέχτηκε μεν πως έχουν προηγηθεί σημαντικά λάθη από τους εταίρους, ρίχνοντας όμως ένα ακόμη καρφί κατά της κυβέρνησης. «Τα σημαντικότερα λάθη έχουν γίνει από την ελληνική πλευρά γιατί δύο γενιές πληρώνουν τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα» επανέλαβε, με τον κ. Βούτση να επιστρέφει τα πυρά, ανταπαντώντας:
«Δεν μπορώ παρά να σας τονίσω ότι η χώρα έφτασε στα όρια της μη τυπικής ή στα όρια της τυπικής χρεοκοπίας, από πολιτικές και από μοντέλα αναπτυξιακά και καταναλωτικά που ακολουθήθηκαν επί χρόνια σε καιρούς που όλοι γνωρίζουμε και ότι η ανάληψη της ευθύνης για να βγούμε στην έξοδο από την παρούσα κυβέρνηση είναι ένα θετικό αποτύπωμα και αφορά όλη τη χώρα».
