Το συνδικαλιστικό όργανο των ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) ανακοίνωσε πως δεν δέχεται καμία «μονομερή αλλαγή» στους κανονισμούς της ΕΠΟ και ζητά να προηγηθεί διαβούλευση και συμφωνία του με τις Λίγκες, και στη συνέχεια επικύρωση της συμφωνίας αυτής από την ΕΠΟ.
Ξεκαθαρίζει μάλιστα ότι είναι σε διαρκή εγρήγορση και ότι θα «πράξει τα δέοντα» αν χρειαστεί. Ωστόσο η ΕΠΟ προχωρά ακάθεκτη στην τροποποίηση του βασικού κανονισμού που ενδιαφέρει τους ποδοσφαιριστές, του κανονισμού ιδιότητας και μεταγραφών (ΚΙΜΠ), προτείνει μάλιστα, με το άρθρο 27, οι αλλαγές αυτές να ισχύσουν από την 1η Ιουλίου 2018, δηλαδή στην ερχόμενη μεταγραφική περίοδο (7ος – 8ος 2018).
Οι δύο βασικές «αιτίες πολέμου» έχουν να κάνουν με την διαδικασία που ένας παίκτης διεκδικεί τα δεδουλευμένα και την ελευθερία του σε περίπτωση που η ομάδα δεν είναι οικονομικά συνεπής απέναντί του. Με το άρθρο 11 του νέου ΚΙΜΠ, η ΕΠΟ θέλει να ειδοποιεί πρώτα ο ποδοσφαιριστής την ομάδα ότι προτίθεται να καταθέσει προσφυγή – καταγγελία συμβολαίου, και μόνο στην περίπτωση που η ομάδα δεν τον εξοφλήσει εντός οκτώ ημερών να μπορεί να προσφύγει στην Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών (ΕΕΟΔ) για να του επιδικαστούν τα δεδουλευμένα και να μείνει ελεύθερος. Επίσης, με το άρθρο 14 του νέου ΚΙΜΠ η ΕΠΟ θέλει να περιορίζεται η χρηματική αποζημίωση που θα λαμβάνει ο ποδοσφαιριστής όταν, κατά τον χρόνο ή και μετά την έκδοση της απόφασης της ΕΕΟΔ που θα λύνει το συμβόλαιο με υπαιτιότητα της ομάδας, ο ποδοσφαιριστής έχει ήδη βρει νέα ομάδα και έχει υπογράψει νέο συμβόλαιο.
Ο ΠΣΑΠ ισχυρίζεται ότι οι αλλαγές αυτές δεν πρέπει να γίνουν, διότι ο ισχύων ΚΙΜΠ αποτελεί προϊόν συλλογικής διαπραγμάτευσης και συλλογικής σύμβασης που έχει υπογραφεί με τις Λίγκες, ήδη από το 2007. Από την άλλη όμως, έγκυροι νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι οι προτεινόμενες αλλαγές είναι απολύτως συμβατές με τον αντίστοιχο κανονισμό της FIFA (Regulations on the Status and Transfer of Players) και ότι δεν δικαιολογούνται οι … «γκρίνιες» του ΠΣΑΠ.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 14 του αντίστοιχου κανονισμού της FIFA, όπως τροποποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες, προβλέπεται ότι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να προσφύγει και να καταγγείλει το συμβόλαιό του μόνο αν έχει ειδοποιήσει την ομάδα του πριν από 15 ημέρες (και όχι μόνον 8 όπως προτείνει η ΕΠΟ) και η ομάδα δεν τον έχει εξοφλήσει. Επίσης, στην παρ. 3 του ίδιου άρθρου προβλέπεται ότι «παράκαμψη» των διατάξεων του κανονισμού αυτού επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση που έχει συναφθεί έγκυρα μια συλλογική σύμβαση εργασίας, που προβλέπει διαφορετικά, μεταξύ μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης ποδοσφαιριστών και των ομάδων – εργοδοτών. Οι ίδιοι νομικοί κύκλοι μας επισημαίνουν ότι πιθανότατα ο ΠΣΑΠ δεν είναι συνδικαλιστική οργάνωση εργαζομένων του νόμου 1264/1982 ώστε να μπορεί να κάνει νόμιμα συλλογικές διαπραγματεύσεις και να συμφωνεί έγκυρες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, και επομένως όσα ισχυρίζεται δεν φαίνεται να έχουν βάση!
Περαιτέρω, με το άρθρο 15 παρ. 2 του παραρτήματος Α του ΚΙΜΠ η ΕΠΟ προτείνει, σε περίπτωση υποβιβασμού ομάδας σε ερασιτεχνική κατηγορία που έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαια λύση των συμβολαίων των ποδοσφαιριστών της, οι τελευταίοι «διατηρούν στο ακέραιο τις προκύπτουσες από τα συμβόλαιά τους αξιώσεις κατά της υποβιβασθείσας ΠΑΕ μέχρι και την λήξη της αγωνιστικής περιόδου (30 Ιουνίου), κατά την οποία αυτή υποβιβάστηκε». Σήμερα η ίδια διάταξη προβλέπει ότι «η αυτοδίκαια λύση των συμβολαίων δεν αναιρεί τυχόν υπάρχουσες αξιώσεις των ποδοσφαιριστών», δηλαδή δεν περιορίζονται τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών. Η διάταξη αυτή πρέπει να διατυπωθεί με μεγαλύτερη σαφήνεια διότι αν κριθεί στο μέλλον (ερμηνευτικά) ότι οι ποδοσφαιριστές παύουν να διατηρούν στο ακέραιο τις αξιώσεις τους μετά τον υποβιβασμό της ομάδας, ότι δηλαδή τις διατηρούν μόνο μέχρι τις 30 Ιουνίου της αγωνιστικής περιόδου που έγινε ο υποβιβασμός, τότε αυτό θα είναι αντίθετο στη διάταξη της παραγράφου 4α του άρθρου 111 (όπως τροποποιήθηκε πρόσφατα) του αθλητικού νόμου (ν. 2725/1999), που προβλέπει αναβίωση όλων των χρεών μιας ΠΑΕ που ανασυστήνεται μετά τον υποβιβασμό της σε ερασιτεχνική κατηγορία και την άνοδό της σε επαγγελματική.
Η σύνθεση της ΕΕΟΔ
Η λειτουργία της ΕΕΟΔ είναι προβληματική υπό την προεδρία του συνταξιούχου εφέτη κ. Βασίλη Ανδρόνικου, που τα τελευταία 30 χρόνια υπηρετεί σε διάφορες δικαιοδοτικές επιτροπές της ΕΠΟ και συνεχίζει ακάθεκτος στην Επιτροπή Επίλυσης Οικονομικών Διαφορών. Μεταξύ των τροποποιήσεων του ΚΙΜΠ, που προτείνει η ΕΠΟ, είναι και αυτή του άρθρου 22. Στο άρθρο αυτό σήμερα προβλέπεται ότι η ΕΕΟΔ έχει πενταμελή σύνθεση και προεδρεύεται από δικαστικό λειτουργό, από τακτικό δικαστή δηλαδή. Η προτεινόμενη τροποποίηση είναι να γίνει τώρα η σύνθεση τριμελής. Όμως εδώ και πολύ καιρό ο πρόεδρος της ΕΕΟΔ έχει αποφασίσει να συνεδριάζει με τριμελή σύνθεση, ενώ ο υφιστάμενος κανονισμός προβλέπει πενταμελή! Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι αποφάσεις της ΕΕΟΔ με τριμελή σύνθεση, μέχρι σήμερα, είναι σαφώς στον αέρα, αφού δεν τηρείται ο κανονισμός για τον αριθμό των μελών της σύνθεσής της, όπως δεν τηρείται άλλωστε και ο νόμος 4326/201, αλλά και οι κανονισμοί της ΕΠΟ (π.χ. άρ. 4 δικονομικού κανονισμού ΕΕΟΔ) που προβλέπουν ότι πρόεδρός της πρέπει να είναι τακτικός δικαστής και όχι συνταξιούχος!
Μήπως τελικά με όλα αυτά τη γλυτώσει και ο Παναθηναϊκός, αν ισχυριστεί ότι η αποφάσεις της ΕΕΟΔ που επιδικάζουν τα οφειλόμενα στους παίκτες του είναι ελαττωματικές, λόγω κακής σύνθεσης, ή ακόμα και ανυπόστατες;
