Με αναλυτικές αναφορές στην οικογένειά του και στις σπουδές τους σε αμερικανικά πανεπιστήμια επέλεξε να ξεκινήσει την ομιλία του στην τελετή αποφοίτησης του Boston College, καθώς εισαγωγικά αναφέρθηκε ειδικά τόσο στη σύζυγό του Μαρέβα, όσο και στον υιό του Κωνσταντίνο.
«Πρέπει να αποκαλύψω ότι σχεδόν δεν κατάφερα να έρθω. Όταν με προσκάλεσαν είπα αμέσως ναι, όμως την προηγούμενη εβδομάδα ήμουν στις ΗΠΑ για να συναντηθώ με το Τζο Μπάιντεν και μετά να μιλήσω στο Κογκρέσο. Το πιο απλό θα ήταν να παραμείνω στις ΗΠΑ, δεν υπήρχε όμως τρόπος ενώ υπάρχουν τόσα προβλήματα. Για τρεις λόγους δεν μπορούσα να μην έρθω. Η σύζυγός μου η Μαρέβα αποφοίτησε από εδώ το 1989. Και ήξερα ότι θα την απογοητεύσω ακόμα και αν δεν έλεγε τίποτα. Ο γιος μου ο Κωνσταντίνος αποφοίτησε το 2020. Και ήξερα ότι θα μου έλεγε πολλά αν δεν ερχόμουν» ανέφερε, προσθέτοντας ως τρίτη αιτία πως «το κολλέγιο έχει ένα ελληνικό μότο, το αιέν αριστεύειν».
Κεντρικό ρόλο στην ομιλία του είχε και πάλι ο λαϊκισμός, ενώ στο στόχαστρό του βρέθηκαν και πάλι τα κοινωνικά δίκτυα για δεύτερη εβδομάδα, μετά από τις αναφορές στο Κογκρέσο την περασμένη εβδομάδα, καταγγέλλοντάς τα για μία ακόμα φορά.
«Τα social media πολώνουν τον δημόσιο διάλογο. Τον μετατρέπουν σε ένα πύργο της Βαβέλ, όπου μιλάμε διαφορετικές γλώσσες και ακούμε μόνο αυτούς που έχουν τις ίδιες απόψεις με εμάς» τόνισε, αφού προηγουμένως επικαλέστηκε πως «πριν από 10 χρόνια τα υμνούσαμε ως επικοινωνιακή επανάσταση, αποθέωση του ελεύθερου λόγου, ένα θεόσταλτο εργαλείο που θα επέτρεπε σε δημοκρατικές δυνάμεις σε όλο τον κόσμο να οργανωθούν απέναντι σε αυταρχικά καθεστώτα».
Για τους λαϊκιστές, ανέφερε πως σήμερα προσφέρουν εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα, προσθέτοντας πως «ο κόσμος τους ακούει λόγω της ανισότητας, γιατί πολλοί νιώθουν ότι έμειναν πίσω». Ανέφερε πως «η δική μου γενιά νομίζω πως η Δημοκρατία ήταν εύκολη», υποστηρίζοντας πως χαλάρωσε τις κοινές προσπάθειες, και λησμονώντας πως χρειάζεται συνεχή προσπάθεια. Αναφέρθηκε και στη Ρωσία και την Κίνα, σημειώνοντας πως «στην ευφορία της κατάρρευσης του κομμουνισμού νομίζαμε ότι ο οικονομικός φιλελευθερισμός θα δημιουργούσε πιο ελεύθερες κοινωνίες» σε χώρες όπως οι παραπάνω.
Νωρίτερα, «θυμήθηκε» το 1990 και τη δική του αποφοίτηση, όπου «τότε ομιλητής ήταν ο καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας, Χέλμουτ Κολ , που τότε δούλευε για την επανένωση της Γερμανίας. Δεν πρέπει ούτε στιγμή να επαναπαυόμαστε για την ειρήνη. Οκτώ μήνες πριν την αποφοίτησή μου, το τείχος του Βερολίνου, έπεσε και θυμάμαι ακόμα την ανατριχίλα που ένιωσα βλέποντας τα γεγονότα. Μέσα σε ένα χρόνο τα κομμουνιστικά καθεστώτα θα είχαν ανατραπεί όλα».
«Κάναμε τότε προβλέψεις για το μέλλον και σε ένα γνωστό βιβλίο “Το τέλος της ιστορίας” του Φουκουγιάμα, φαινόταν το απόλυτα λογικό. Η Δημοκρατία ήταν το ιδανικό σύστημα και ο καπιταλισμός, η παγκοσμιοποίηση, η τεχνολογία θα έλυναν όλα τα προβλήματα. Δυστυχώς η δική μου γενιά, πήρε το πόδι της από το γκάζι και επαναπαύτηκε. Τα σημάδια τότε δεν ήταν εύκολο να γίνουν αντιληπτά. Ο κόσμος όμως θα ήταν πολύ πιο περίπλοκα. Ο λαϊκισμός, ο εθνικισμός ήταν πράγματα που δεν βλέπαμε» ανέφερε ακόμα. Για τον πόλεμο στην Ουκρανία, σημείωσε πως «παρά τις προσδοκίες 30 χρόνια πριν, σήμερα αντιμετωπίζουμε το αδιανόητο, έναν πόλεμο στην ευρωπαϊκή ήπειρο, που φέρνει δυστυχία και οικονομική ύφεση», ενώ αναφέρθηκε και στην κλιματική αλλαγή.
«Να κάνετε καλύτερο τον κόσμο, να χαίρεστε τη ζωή και να αναζητάτε την ευτυχία» ανέφερε, πριν κλείσει με Beatles.
