Η Επιτροπή Ανταγωνισμού διερευνά τη μεταβίβαση χρέους 2,2 δισ. ευρώ της Εθνικής Τράπεζας προς το επικουρικό ταμείο, χρέος που η κυβέρνηση Μητσοτάκη μετέφερε στον ΕΦΚΑ
Μεταβίβασαν χρέος ύψους 2,2 δισ. ευρώ της Εθνικής Τράπεζας που η ίδια έπρεπε να πληρώσει στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και τώρα η Ελλάδα βρίσκεται στο μικροσκόπιο της Επιτροπής Ανταγωνισμού και κινδυνεύει με τεράστια πρόστιμα. Είναι η αμαρτωλή για τις διοικήσεις της Εθνικής Τράπεζας (ΕΤΕ) ιστορία του ΛΕΠΕΤΕ, η οποία συνιστά τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο αμοραλισμού των Κυριάκου Μητσοτάκη και Γιάννη Βρούτση σε βάρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και συγκεκριμένα σε βάρος της επικουρικής ασφάλισης.
Ούτε λίγο ούτε πολύ, το 2020 με τροπολογία εν μέσω κορονοϊού η κυβέρνηση Μητσοτάκη διά του αρμόδιου υπουργού Γ. Βρούτση έσωσε, όπως ο ίδιος ο τότε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ανέφερε ανερυθρίαστα στη Βουλή, την Εθνική Τράπεζα, μεταβιβάζοντας τις υποχρεώσεις της προς τον Λογαριασμό Επικούρησης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (ΛΕΠΕΤΕ) στον e-ΕΦΚΑ.
Είναι το ίδιο πρόσωπο, ο Γ. Βρούτσης δηλαδή, ο οποίος επίσης ως υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης των κυβερνήσεων Σαμαρά με έγγραφο που κατατέθηκε στη Βουλή στις 8 Αυγούστου 2014 επισήμαινε ότι ο «Λογαριασμός Επικουρήσεως Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, […] δεν αποτελεί φορέα επικουρικής ασφάλισης αρμοδιότητας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας» και ότι «την ευθύνη για τη διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους έχει αποκλειστικά η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας». Ο ίδιος άνθρωπος ως μέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη με τροπολογία που κατέθεσε στις 19 Μαρτίου 2020 αναίρεσε όλα όσα είχε υπογράψει το 2014 και με την ψήφισή της (είναι το άρθρο 63 του ν. 4680/20) κατ’ ουσία νόθευσε τον ανταγωνισμό μεταξύ των τραπεζών, χαρίζοντας 2,2 δισ. ευρώ στην Εθνική Τράπεζα και προκαλώντας αντίστοιχου ύψους ζημιά στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.
Τι έπραξε; Πολύ απλά, αντί να καταβάλλονται τα ποσά από την ΕΤΕ στους συνταξιούχους του ΛΕΠΕΤΕ, θα τα καταβάλλει ο Κλάδος Επικουρικής Ασφάλισης του e-ΕΦΚΑ. Ολα αυτά παρότι ο ίδιος ο Γ. Βρούτσης έχει αποφανθεί σε έγγραφο που φέρει την υπογραφή του ότι ο ΛΕΠΕΤΕ δεν αποτελεί φορέα επικουρικής ασφάλισης. Το ίδιο βέβαια υφίσταται και σε σωρεία τελεσίδικων αλλά όχι αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων –εκκρεμούν οι υποθέσεις στον Αρειο Πάγο και στο ΣτΕ– με τις οποίες έχει αναγνωριστεί ότι ο ΛΕΠΕΤΕ είναι μισθολογική εργοδοτική παροχή που βαρύνει την ΕΤΕ.
Ζημιά καλείται να διαχειριστεί ο e-ΕΦΚΑ
Σύμφωνα με την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ) η ψήφιση της τροπολογίας προκαλεί επιπλέον δαπάνη σε βάρος του προϋπολογισμού του e-ΕΦΚΑ συνολικού ύψους 120,8 εκατ. ευρώ για την πενταετία 2020-24. Αυτή η καταβολή αναλύεται σύμφωνα πάντα με το ΓΛΚ σε 36,2 εκατ. για το 2020, 24,10 εκατ. για το 2021, 22,40 εκατ. για το 2022, 20,30 εκατ. για το 2023 και 17,80 εκατ. για το 2024.
Στην πράξη η επιβάρυνση με τη χρησιμοποίηση κρατικών πόρων προς διάσωση της ΕΤΕ με τη νομοθέτηση του ν. 4680/2020 απαλλάσσει την Εθνική Τράπεζα από ένα διαρκώς αυξανόμενο κόστος ύψους 140 εκατ. ευρώ κατ’ έτος, που αφορά την παροχή ΛΕΠΕΤΕ στους δικαιούχους πρώην υπαλλήλους της και μάλιστα ενάντια στις μέχρι τώρα καταδικαστικές αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι με βάση συνταχθείσα αναλογιστική μελέτη, για την υπαγωγή των υπαλλήλων της ΕΤΕ στον e-ΕΦΚΑ θα απαιτούνταν η ΕΤΕ να καταβάλει στο σύστημα επικουρικής ασφάλισης περίπου 2,2 δισ. ευρώ, ποσά που οι άλλες τράπεζες έχουν καταβάλει για την υπαγωγή των υπαλλήλων τους στο τότε ΕΤΑΤ (πλέον έχει συγχωνευτεί στον e-ΕΦΚΑ).
Καραμπινάτη κρατική ενίσχυση
Με βάση την κοινοτική νομοθεσία για να θεωρηθεί ένα μέτρο έμμεση κρατική ενίσχυση (άρθρο 107 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της ΕΕ) η εικαζόμενη ενίσχυση θα πρέπει να χορηγείται από κράτος-μέλος ή μέσω κρατικών πόρων, να νοθεύει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό με την ευνοϊκή μεταχείριση ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής και να επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών-μελών. Ολα αυτά συντρέχουν στην κατά παράβαση κάθε νόμου υπαγωγή των πρώην τραπεζοϋπαλλήλων που δικαιούνται χρήματα από τον ΛΕΠΕΤΕ στον Κλάδο Επικουρικής Ασφάλισης του e-ΕΦΚΑ.
Οπως λοιπόν προκύπτει εκ της κοινοτικής νομοθεσίας, υφίστανται οι εξής τρεις προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ένα κυβερνητικό μέτρο παράνομη κρατική ενίσχυση:
Να χορηγείται από κράτος-μέλος ή μέσω κρατικών πόρων. Καθίσταται σαφές ότι ο e-ΕΦΚΑ που κάθε χρόνο επιδοτείται για να πληρώνει τις συντάξεις και να αντεπεξέρχεται στις υποχρεώσεις του επωμίζεται τις υποχρεώσεις που βαρύνουν μια ιδιωτική επιχείρηση με το πρόσχημα της διάσωσής της.
Να νοθεύει ή να απειλεί να νοθεύσει τον ανταγωνισμό. Η ΕΤΕ με τη φωτογραφική νομοθέτηση υπέρ της απολαμβάνει ελάφρυνση κατ’ ελάχιστον ύψους 100 εκατ. ευρώ κατ’ έτος, ποσό που δεν χαρίστηκε σε καμία τράπεζα της χώρας. Συγκεκριμένα, οι λοιπές τράπεζες κατά τη διάλυση των επικουρικών τους ταμείων και την ένταξη αυτών στο τότε ΕΤΑΤ κλήθηκαν να προχρηματοδοτήσουν πλήρως την ανάληψη των ειδικών δικαιωμάτων επικουρικής σύνταξης καλύπτοντας εξ ολοκλήρου την επιβάρυνση του ελληνικού δημοσίου, ενώ στην προκείμενη περίπτωση έγινε ακριβώς το αντίθετο: το ελληνικό δημόσιο ανέλαβε τη συμβατική υποχρέωση μιας τράπεζας.
Να επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ κρατών-μελών. Η Επιτροπή και το ΔΕΕ στην πράξη θεωρούν ότι το κριτήριο αυτό πληρούται σε κάθε περίπτωση που χορηγείται πλεονέκτημα σε επιχείρηση που δραστηριοποιείται σε αγορά ανοικτή στον ανταγωνισμό. Στην προκείμενη περίπτωση η ΕΤΕ δραστηριοποιείται όχι απλώς στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την ΕΕ διατηρώντας υποκαταστήματα σε πολλές χώρες.
