Στο γαλλικό περιοδικό Courrier International αναδημοσιεύθηκε το πρόσφατο ρεπορτάζ του Documento της Δανάης Κισκήρα- Μπαρτσώκα και του Βασίλη Ανδριανόπουλου, σχετικά με δύο οικογένειες από το Αφγανιστάν που σώθηκαν από τους Ταλιμπάν, αλλά κινδυνεύουν να απελαθούν και να επιστρέψουν στην κόλαση από την οποία ξέφυγαν. Στο ρεπορτάζ του γαλλικού περιοδικού που έχει τίτλο «Ελλάδα: Αφγανοί πρόσφυγες σε αδιέξοδο», σκιαγραφείται το πώς η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει τεράστια εμπόδια στη διαδικασία ασύλου, γεγονός που οδηγεί χιλιάδες πρόσφυγες στην απέλαση.
Όπως αναγράφεται χαρακτηριστικά στο επίμαχο δημοσίευμα, «η μεταναστευτική πολιτική της συντηρητικής κυβέρνησης λειτουργεί ως εμπόδιο στο δικαίωμα ασύλου, όπως εκτιμά η εβδομαδιαία εφημερίδα Documento», προσθέτοντας πως η εφημερίδα γράφει «για τις συνέπειες των νέων μέτρων σε μια αφγανική οικογένεια, που απειλείται με απέλαση».
Το Courrier International παραθέτει την ιστορία του Αφγανού Ισλαμουντίν Αμίν και της οικογένειάς του, που δημοσίευσε το Documento. Οι ζωές τους βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια σε άμεσο κίνδυνο. Οι Ταλιμπάν τους κυνηγούν από το 1999. Υστερα από πολλές αποτυχημένες απόπειρες που παραλίγο να τους στοιχίσουν τη ζωή έφτασαν στην Ελλάδα το 2018. Ακόμη και σήμερα όμως κινδυνεύουν, αφού απειλούνται με απέλαση στην Τουρκία. Αν συμβεί, θα ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη. Για την κυβέρνηση αυτό δεν έχει καμία σημασία, αφού προκειμένου να καταστήσει σαφές ότι «δεν χωράει ούτε ένας Αφγανός παραπάνω» δεν διστάζει να παρακάμπτει τον νόμο.
Την 1η Ιουλίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο σκέλος της συνέντευξης του Ισλαμουντίν και των δύο παιδιών του για να τους χορηγηθεί άσυλο. Έπειτα από ημέρες ενημερώθηκαν ότι η αίτησή τους κρίθηκε παραδεκτή και πως πρέπει να προγραμματιστεί νέα συνέντευξη, που προγραμματίστηκε για τις 30 Αυγούστου. Η συνέντευξη όμως ακυρώθηκε με την πρόφαση της μη επίδοσης της απόφασης στους αιτούντες, η οποία δεν είναι απαραίτητη όταν η αίτηση κρίνεται παραδεκτή.
Το κραυγαλέο της υπόθεσης όμως σύμφωνα με τη δικηγόρο Βικτώρια Πλατή, είναι πως –μολονότι αυτό δεν συμβαίνει– εκδόθηκαν δύο αποφάσεις, μία στις 10.8.2021 από έναν υπάλληλο που δεν είχε καμία σχέση με την εν λόγω συνέντευξη και μία στις 14.8.2021 από τη χειρίστρια της υπόθεσης, η οποία την έκρινε παραδεκτή. Οπως κατήγγειλε στον Συνήγορο του Πολίτη η δικηγόρος, η προϊσταμένη του Περιφερειακού Γραφείου Ασύλου του Πειραιά Κατερίνα Μωυσιάδου επέλεξε αυθαιρέτως την προγενέστερη, αρνητική απόφαση.
Όπως αφηγήθηκε στο Documento ο Ισλαμουντίν, Υστερα από τέσσερα «πολύ δύσκολα χρόνια, μας είπαν ότι τα αποτελέσματα της συνέντευξης για τη χορήγηση ασύλου ήταν θετικά και ότι περάσαμε στο δεύτερο σκέλος. Σε λίγους μήνες –σκεφτόμασταν– θα παίρναμε τα χαρτιά μας και θα βλέπαμε τη γυναίκα μου». Ολα άλλαξαν όμως: «Οταν πήγαμε για τη δεύτερη συνέντευξη μας είπαν ότι δεν ισχύει η θετική απάντηση. Μας είπαν ναι και το πήραν πίσω» καταλήγει.
Από την πλευρά της, η Ζαϊνάμπ, η 16χρονη κόρη του Ισλαμουντίν, δήλωσε μεταξύ άλλων στο Documento, πως όταν μετά από ένα ταξίδι που φαντάζει σαν σύγχρονη Οδύσσεια, έφτασαν στην Αθήνα, «ξεκινήσαμε να ζούμε σαν οικογένεια, όμως έφυγε η μάνα. Δεν άντεξα άλλο. Απέκτησα ψυχολογικά ζητήματα. Ακόμη έχω. Οταν μάθαμε ότι θα πάρουμε τα χαρτιά άναψε ένα φως στη ζωή μας. Ηταν η τελευταία ελπίδα. Οταν άκουσα ότι μας απέρριψαν ένιωσα ότι κουράστηκα. Πόση αδικία να αντέξω τόσο μικρή; Μια φορά ένα καλό πράγμα δεν μπορεί να γίνει;».
Δείτε εδώ το δημοσίευμα του Courrier International
