Μία ιδιαίτερη ματιά για να κατανοήσουμε τον γρίφο των βουλευτικών εκλογών την επόμενη Κυριακή στην Ισπανία, είναι πάντοτε αναγκαία. Με την αναμέτρηση της Κυριακής επί θύραις, ο Ιταλός διανοούμενος Στίβεν Φόρτι, χρόνια εγκατεστημένος στην Ισπανία δέχθηκε την πρόσκληση του ΑΠΕ-ΜΠΕ να φωτίσει, μέσα μία άλλη οπτική, με μία κοντινή, μεν, αλλά συνάμα πιο αμερόληπτη ματιά, τα βασικά χαρακτηριστικά που καθορίζουν το πανόραμα των ισπανικών εκλογών.
Ο Φόρτι διδάσκει σύγχρονη Ιστορία στο Αυτόνομο Παν/μιο της Βαρκελόνης, ενώ είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Νεώτερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Novo της Λισσαβόνας. Γνωστός από χρόνια στη χώρα της Ιβηρικής για τις καίριες αναλύσεις του, πρόσφατα εξέδωσε ένα βιβλίο και για τη λαοφιλή δήμαρχο της Βαρκελώνης Άντα Κολάου.
Μιλώντας στο ΑΠΕ και τον Γιώργη-Βύρωνα Δάβο, ο Φόρτι τονίζει πως, «οι εκλογές της 28ης Απριλίου είναι από τις πιο κρίσιμες για το μέλλον της Ισπανίας» και σημειώνει: «Η προεκλογική εκστρατεία υπήρξε μία από τις πιο έντονες, αλλά συνάμα και πιο φτωχές σε περιεχόμενο που κανείς μπορεί να θυμηθεί. Η κύρια αιτία γι΄ αυτό είναι η είσοδος στην πολιτική σκηνή του ακροδεξιού κόμματος Vox -το οποίο σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές μπορεί κάλλιστα να αναδειχθεί και σε τρίτο σε δύναμη κόμμα. Η απειλή της εκλογικής διεμβόλισής τους από την Ακροδεξιά, οδήγησε μοιραία σε μία ριζοσπαστικοποίηση τα άλλα δύο κόμματα της Δεξιάς, το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) και τους Ciudadanos.
Κατά συνέπεια, το κύριο θέμα που κυριάρχησε στην προεκλογική εκστρατεία δεν ήταν ούτε η οικονομία, ούτε και η μετανάστευση, αλλά η κρίση στην Καταλονία, και με βάση αυτήν η αντιπαράθεση εστιάσθηκε στο ποιο μοντέλο της χώρας υπερασπίζονται τα διάφορα κόμματα. Μία πολυεθνική Ισπανία, όπως υποστηρίζουν οι Podemos, μία αποκεντρωμένη Ισπανία, που θα σέβεται ισότιμα όλες τις διαφορετικότητες, όπως θέλει το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα PSOE, ή ένα συγκεντρωτικό και Ιακωβίνικο μοντέλο, όπως θέλουν τα κόμματα της Δεξιάς».
Όμως ποιές είναι οι προοπτικές που ανοίγονται πλέον ενόψει των εκλογών και ποιες οι πιθανές εξελίξεις; «Αφού προκάλεσαν την ανατροπή της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Πέδρο Σάντσεθ, μην ψηφίζοντας τον νόμο για τον προϋπολογισμό, πλέον οι Καταλανοί αυτονομιστές υποστηρίζουν τον διάλογο με μία σοσιαλιστική κυβέρνηση, έχοντας πλέον επίγνωση του κινδύνου που θα σημάνει για το μέλλον της περιοχής μία επικράτηση της Δεξιάς» τονίζει ο Φόρτι, προσθέτοντας: «Πράγματι, το φάσμα μίας επανάληψης του τι έγινε στην Ανδαλουσία, με μία κυβέρνηση των τριών κομμάτων της δεξιάς -ΡΡ, Ciudadanos, Vox- είναι ένα από τα πιθανά μετεκλογικά σενάρια, με τα άλλα τρία να έχουν ως κεντρικό τους άξονα το PSOE του Σάντσεθ.
Καθότι όλες οι δημοσκοπήσεις φέρουν το PSOE μακράν το πρώτο κόμμα σε ψήφους, οι δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά του είναι τρεις: Μία συγκυβέρνηση με τους Podemos κι έχοντας τη στήριξη των Βάσκων και Καταλανών Αυτονομιστών. Ή μία κυβέρνηση του PSOE με τους Ciudadanos, μία λύση που προωθούν οι κύκλοι της οικονομικο-κοινωνικής ηγεμονίας στην Ισπανία, ή τέλος μία κυβέρνηση μειοψηφίας του PSOE, η στήριξη της οποίας θα εξασφαλίζεται περιστασιακά και με μία διαφοροποιημένη βάση. Αυτό το τελευταίο σενάριο είναι κι εκείνο που προτιμά ο ίδιος ο Σάντσεθ».
Όλα τούτα όμως παραμένουν σε υποθετικό επίπεδο, είτε λόγω της μεγάλης μετακίνησης ψηφοφόρων από το ένα κόμμα στο άλλο, είτε εξαιτίας του αγνώστου παράγοντα που ακούει στο όνομα Vox, είτε λόγω του μεγάλου ποσοστού των αναποφάσιστων (που ξεπερνά το 30%).
Όλοι θα χρειασθεί να περιμένουμε το βράδυ των αποτελεσμάτων για να δούμε τι πραγματικά θα γίνει, στρέφοντας ιδιαίτερα την προσοχή μας στο πώς θα ψηφίσει η «άδεια Ισπανία», οι απομακρυσμένες και αραιοκατοκημένες περιοχές στο εσωτερικό της χώρας, που χάρις στον εκλογικό νόμο παίζουν πάντοτε ένα ρυθμιστικό και κρίσιμο ρόλο για να κατανοήσουμε τελικά ποιός πρόκειται να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο της Μαδρίτης» καταλήγει ο διαλεκτός αναλυτής.