Η άρνηση της κυβέρνησης να στηρίξει ουσιαστικά τις επιχειρήσεις στέλνει στα τάρταρα τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Στον αφανισμό οδηγεί με την πολιτική του ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης 260.000 επιχειρήσεις του ελληνικού επιχειρείν… Τα στοιχεία επιστημονικών φορέων αλλά και ιδιωτικών εταιρειών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι περίπου 260.000 επιχειρήσεις θα κατεβάσουν ρολά συνεπεία της πανδημίας, της ανέμελης διαχείρισής της από την κυβέρνηση και βέβαια της άρνησής της να στηρίξει ουσιαστικά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έως 20 εργαζομένων που απαρτίζουν το 95% της ελληνικής πραγματικής οικονομίας…
Είναι χαρακτηριστική η ομιλία του εκπροσώπου της πολυεθνικής ελεγκτικής-συμβουλευτικής εταιρείας Deloitte Κωστή Χλουβεράκη στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, ο οποίος διατύπωσε τη γνώμη ότι «μία στις τρεις μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι έτοιμη να χρεοκοπήσει μετά την κρίση της πανδημίας». Μάλιστα πρόσθεσε ότι το 70% όσων αντέξουν χρειάζεται πάνω από έναν χρόνο για να επιστρέψει στην πρότερη της πανδημίας κατάσταση…
Σύγκλιση απόψεων
Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ Γιώργος Καββαθάς ανέφερε ότι το 40% των ελληνικών επιχειρήσεων έχει ήδη χάσει το τρένο του ψηφιακού μετασχηματισμού.
Αυτό που είναι εντυπωσιακό και αφορά τη σύγκλιση απόψεων πολλών και διαφορετικών παραγόντων της αγοράς είναι ότι και το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) έχει εκφέρει την ίδια άποψη περί της ασφυξίας του 30% των ελληνικών επιχειρήσεων λόγω της πτώσης τζίρου, της μηδενικής ρευστότητας και βέβαια της ανυπαρξίας κυβερνητικής στήριξης.
Σε πρόσφατη μελέτη του θεωρεί ότι περίπου το 30% των ελληνικών επιχειρήσεων αποτελεί «επιχειρηματικότητα ανάγκης». Πρόκειται για κατά κανόνα πολύ μικρές επιχειρήσεις που έχουν ως χαρακτηριστικό την περιστασιακή εξασφάλιση μεροκάματου αφού δεν είναι εύκολο αυτοί οι άνθρωποι να εξεύρουν ικανοποιητικές αποδοχές μέσω μισθωτής εργασίας.
Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, αυτές οι επιχειρήσεις ανάγκης είναι λειτουργικά μη βιώσιμες σε περίοδο κρίσης. Οταν όμως μιλάμε για το 30% περίπου του ελληνικού επιχειρείν, στο οποίο βέβαια απασχολείται και περί το 20-30% της μισθωτής εργασίας, τότε εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι θα έχουμε όχι μόνο λουκέτα στην αγορά αλλά και αύξηση της ανεργίας.
Εγκληματικές παραλείψεις
Εδώ λοιπόν εισέρχονται οι εγκληματικές παραλείψεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη που φέρνουν την γκιλοτίνα πάνω από τον λαιμό αυτών των επιχειρήσεων. Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, για να μη συμβεί αυτό θα πρέπει να υπάρξουν:
(α) Ισχυρά προγράμματα εγγυημένης απασχόλησης. Είναι σαφές ότι τα προγράμματα που εκπονεί ο ΟΑΕΔ δεν αρκούν.
(β) Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Είναι σαφές ότι το δίδυμο Μητσοτάκη – Χατζηδάκη «σκοτώνει» τις συλλογικές διαπραγματεύσεις θεωρώντας ισότιμα μέρη τον εργοδότη και τον εργαζόμενο, γι’ αυτό και προωθεί (όπως τον 19ο αιώνα) τις ατομικές συμβάσεις εργασίας.
(γ) Θεσμοθέτηση κανόνων για την τηλεργασία. Το πλαίσιο κανόνων κυριαρχείται από επίλυση του προβλήματος σε ένα απώτερο μέλλον, όταν αυτές οι επιχειρήσεις θα έχουν ουσιαστικά σβηστεί από τον χάρτη της επιχειρηματικότητας.
(δ) Αύξηση του κατώτατου μισθού σε επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης (750 ευρώ άμεσα και ακολούθως με διαπραγματεύσεις στα 809 ευρώ, με κριτήριο το 60% του διάμεσου μισθού που προτείνει η ΕΕ) προκειμένου να ενισχυθούν η εσωτερική ζήτηση, η οικονομική ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή.
