Απροσάρμοστο τον Πέτσα δεν τον λες. Το πρόβλημά του, αν υπάρχει τέτοιο δηλαδή με τα κριτήρια του επιτελικού κράτους, είναι πως παραείναι προσαρμοστικός. Πετάει κι ο γάιδαρος, αν το πει ο Μητσοτάκης. Και ακριβώς γι’ αυτό, άσημος έως αόρατος πολιτικά, επιλέχτηκε για κυβερνητικός εκπρόσωπος. Port parole του Μητσοτάκη ο Στέλιος, που πάει να πει εκτίναξη από τα καφενεία της εκλογικής του περιφέρειας στον ουρανό των μεγάλων καναλιών. Δυο τρεις φορές τη μέρα, όποιο… αντικειμενικό μέσο ενημέρωσης κι αν άνοιγες, ο Πέτσας σου σήκωνε την πέτσα. Τι να φταίν’ οι εκπρόσωποι, έρημοι κι απρόσωποι, που τραγουδούσε κι ο Σαββόπουλος, προτού χάσει κι αυτός το πρόσωπό του.
Αλλά, η πολλή προσαρμογή δεν σ’ αφήνει αρραγή. Ράγισε κι έσπασε ο Πέτσας όταν εκτέλεσε κατόπιν άνωθεν εντολών τη γνωστή λίστα. Μπούκωσε στο χρήμα τα φιλικά Μέσα, έδωσε από ψίχουλα μέχρι μηδέν στα εχθρικά κι από πάνω επικαλέστηκε το απόρρητο, που δεν ήταν τότε στη μόδα, για να μην αποκαλύψει ονόματα και ποσά. Εκ των πρωτεργατών της ενημέρωσης 108 ο μπαγάσας, θα έπρεπε να διεκδικεί βραβείο Ορμπάν με όλα αυτά, αν δεν υπήρχαν οι απροσάρμοστοι της δημοσιογραφίας. Που υποχρέωσαν τον Μητσοτάκη να δώσει τη λίστα και να τον εκδώσει στον Βορίδη. Από προβεβλημένος εκπρόσωπος, προσβεβλημένος αναπληρωτής για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης. Κοτζάμ Πέτσας!
Εκ των πρωτεργατών της ενημέρωσης 108 ο μπαγάσας, θα έπρεπε να διεκδικεί βραβείο Ορμπάν με όλα αυτά, αν δεν υπήρχαν οι απροσάρμοστοι της δημοσιογραφίας. Που υποχρέωσαν τον Μητσοτάκη να δώσει τη λίστα και να τον εκδώσει στον Βορίδη. Από προβεβλημένος εκπρόσωπος, προσβεβλημένος αναπληρωτής για θέματα τοπικής αυτοδιοίκησης. Κοτζάμ Πέτσας!
Θα περίμενε κανείς να αναπροσαρμόσει κάπως την προσαρμοστικότητά του. Αδίκως όμως. Το χούι δεν κόβεται, όπως δεν κόβεται και ο πόθος για μερικά λεπτά δημοσιότητας, ιδιαίτερα όταν είσαι εθισμένος σ’ αυτή. Κι έτσι ξεφούρνισε με λίγες λέξεις την ουσία της πολιτικής του Μητσοτάκη: όποιος δεν προσαρμόζεται πεθαίνει! Με αποτέλεσμα να γίνει της κακομοίρας, να καταφύγει στον Δαρβίνο, να περιλάβει τον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά, όταν
όλα αυτά αποδείχτηκαν τζούφια, να υποχρεωθεί από τον Μητσοτάκη σε μια ταπεινωτική δημόσια συγγνώμη. Μετά γονυκλισίας. Υπό τον σαρκασμό του διαδικτύου και τον αφορισμό του δεξιού δικτύου, που δεν ανέχεται να λέει φάτσα φόρα ένας δικός τους αυτά που (μας) κάνουν.
Αποδείχτηκε έτσι αυτό που ο Δαρβίνος δεν είχε σκεφτεί. Οτι η πολλή προσαρμοστικότητα βλάπτει σοβαρά την πολιτική υγεία. Διότι στην προσαρμοστική του πρεμούρα και μπας και τον αγαπήσει πάλι ο Μητσοτάκης, ο Πέτσας παρασύρθηκε και είπε μια σκληρή αλήθεια. Με καλό σκοπό, πάντα. Αλλά λέγονται, βρε Στέλιο, τέτοια πράγματα; Οποιος δεν προσαρμόζεται επισυνδέεται, παραδίνεται στον Θεοδωρικάκο, στήνεται στον τοίχο της 108, σέρνεται σε ειδικά δικαστήρια, στιγματίζεται ως ρωσόφιλος, στραγγαλίζεται οικονομικά, πεθαίνει ηθικά. Ενίοτε και βιολογικά με όλους τους κανόνες – εκτός ΜΕΘ και εντός προϋπολογισμού. Αλλά να το λέμε κιόλας; Ποιος Δαρβίνος να σε σώσει έτσι που τα έκανες, κακομοίρη;
