Στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, προηγείται τι θα κάνει ο Τσίπρας, όχι τι έχει κάνει ο Μητσοτάκης.
Όταν το ΠΑΣΟΚ κάλπαζε προς το θρίαμβο του 1981, ήταν γραμματέας του θρυλικού ΚΕΜΕΔΙΑ- Κέντρο Μελετών και Διαφώτισης .
Πρακτικά γεφυρώνει αυτές τις περιόδους, έχοντας περπατήσει επιτυχώς τέσσερις φορές τη διαδρομή από την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση: τρεις με το ΠΑΣΟΚ και μια με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτή η σχολή – που θεμελίωσαν στη μια πλευρά του πολιτικού φάσματος τον Ανδρέα Παπανδρέου και στην άλλη ο Καραμανλής- διδάσκει ότι στις εκλογές κερδίζει όποιος αυτοπροσδιορίζεται.
Δηλαδή αυτός που δεν μένει στην καταδίκη των άλλων, αλλά συσπειρώνει στη δική του σημαία: πού θα οδηγήσει τη χώρα και με ποιους όρους στην κοινωνία, την οικονομία και τη διεθνή σκηνή.
Η πολιτική είναι σύγκρουση, αλλά η εστίαση αποκλειστικά στον αντίπαλο, δεν είναι καθοριστική παράμετρος εκλογικής επικράτησης.
Η τελευταία δημόσια παρέμβαση του Στέφανου Τζουμάκα κινείται σ αυτή τη γραμμή: για τον ΣΥΡΙΖΑ το κρίσιμο μέγεθος δεν είναι τι κάνει «ένας απερχόμενος Πρωθυπουργός, αλλά η δική του πολιτική»- στην οποία περιλαμβάνεται και η εκπροσώπησή της..
-«Προέχει το δικό μας πρόταγμα για το μέλλον. Ο Μητσοτάκης απέτυχε, δεν έχει τίποτε να πει και θα ηττηθεί».
Σε ένα σύστημα που λειτουργεί με νικητές και ηττημένους ο Τζουμάκας ορίζει ευκρινώς τη στόχευση από την πλευρά το ΣΥΡΙΖΑ :
-«Θέλουμε να είμαστε στην πλευρά των νικητών, χωρίς να μας αφορά τι κάνουν τα άλλα κόμματα… Εμείς είμαστε η λύση στη χώρα, οι άλλοι είναι σχολιαστές».
Μετάφραση: στην προεκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ, προηγείται τι θα κάνει ο Τσίπρας, όχι τι έχει κάνει ο Μητσοτάκης.
Ουσιαστικά ζητάει από το κόμμα του να απεγκλωβιστεί από τον μονότονο «καταγγελτισμό» καινα ξανανοιχτεί στο πέλαγος της πολιτικής.
-«Να διαμορφώσουμε ρεύμα νίκης της πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας- ως ρεύμα πολιτικής Αλλαγής χωρίς ετεροπροσδιορισμούς».
Πιο απλά: δεν ωφελεί πάντα η καταγγελία της σημερινής σκοτεινής διακυβέρνησης, σε πάνελ παγιδευμένα με προβοκάτσιες κατά των Συριζαίων που μετέχουν.
Αυτό που εισηγείται, ασφαλώς κάποιους φέρνει στο προσκήνιο και κάποιους στέλνει στα πίσω καθίσματα της κομματικής ταξιθεσίας.
Αλλά στην ούγια έχει την κεντρική επιδίωξης των κομμάτων εξουσίας στον κοινοβουλευτισμό: την πλειοψηφία.
Πηγή: ieidiseis.gr
