Γυρίζοντας σελίδα από τα πρόσωπα του 2017, αυτά που μονοπώλησαν τα αφιερώματα και9 τις ανασκοπήσεις των προηγούμενων ημερών, σας παρουσιάζουμε τον αθλητή που ελπίζουμε ότι θα γίνει Πρόσωπο του 2018. Ταλαντούχος όσο ελάχιστοι και ωραίος σαν ροκ σταρ, ο 19χρονος Στέφανος Τσιτσιπάς ανεβαίνει στο παλκοσένικο για να βάλει το τένις στα σπίτια μας μαζί με τη Μαρία Σάκκαρη και ξαποσταίνει για δύο στιγμές, πριν το μακρύ ταξίδι στην Αυστραλία, για να ανοίξει την καρδιά του στο Documento.
-Περνάς τις περισσότερες ημέρες του χρόνου στα ξενοδοχεία και στα αεροδρόμια. Δεν σου λείπει το σπίτι σου;
Ομολογώ ότι μου λείπει. Ιδίως όταν περνώ πολλές εβδομάδες στο εξωτερικό. Μέσα στο κεφάλι μου, αρχίζω και σκέφτομαι πότε θα γυρίσω και θα ξεκουραστώ. Στο ξεκίνημα υπερισχύει η δίψα, αλλά αργότερα έρχεται η στέρηση. Ο πρωταθλητισμός κάνει το μυαλό να μπουχτίζει. Υπάρχουν πράγματα που θέλω να κάνω για τον εαυτό μου. Να παίξω μπάσκετ, να δω τους δικούς μου ανθρώπους. Να ζήσω φυσιολογική ζωή.
-Μοιάζει πολύ μοναχικός, αυτός ο δρόμος που διάλεξες.
Είναι, πράγματι, μοναχικός. Αλλά είμαι από τους τυχερούς. Έχω γύρω μου μία δυνατή ομάδα, αλλά και τον πατέρα μου που με ακολουθεί σε όλα τα ταξίδια. Πολλές φορές έρχεται μαζί και η μητέρα μου. Πολλοί αθλητές χάθηκαν επειδή δεν είχαν κανέναν δίπλα τους. Ξέρετε, το τένις είναι ομαδικό άθλημα.
-Για εξήγησέ το μου αυτό…
Με περιστοιχίζουν προπονητής, γυμναστής, φυσιοθεραπευτής, άνθρωποι που με ακολουθούν σε κάθε ήπειρο και φροντίζουν για όλα. Όταν νιώθεις την αφοσίωση, δεν έχεις να ανησυχείς για τίποτε. Η μοναδική στιγμή που είσαι ολομόναχος με τον εαυτό σου, είναι μέσα στο γήπεδο.
-Και δεν αισθάνεσαι, απέναντί τους, το «πρέπει»; Είσαι μόλις 19 χρονών.
Προσπαθώ να κρατάω την πίεση σε ήρεμα επίπεδα. Ξέρω ότι αυτοί οι άνθρωποι γουστάρουν αυτό που κάνουν και είναι εδώ για εμένα. Δεν το βλέπουν ως υποχρέωση. Είμαστε μία ομάδα.
-Υποθέτω ότι οι οικονομικές θυσίες είναι δυσβάσταχτες. Λένε ότι το τένις είναι άθλημα των πλουσίων.
Είναι από τα πιο ακριβά, μαζί με το γκολφ. Από την κατηγορία τζούνιορς ακόμα, οι δαπάνες για κάποιον που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό είναι τεράστιες. Τα πληρώνεις όλα από την τσέπη σου. Αεροπορικά εισιτήρια, ξενοδοχεία, φαγητά, εξοπλισμό, όλα. Όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τον προπονητή σου. Αγοράζεις σπίτι με αυτά τα λεφτά! Όταν όμως έρθει η ανταμοιβή, το τένις σου τα ξεπληρώνει με τα παραπάνω.
-Δεν φτάνουν όλοι, σε αυτό το επίπεδο.
Είναι μεγάλο το ρίσκο, ναι. Μόνο όσοι αισθάνονται σίγουροι για τον εαυτό τους τα καταφέρνουν. Πρέπει να το αντέχει η ψυχούλα σου. Και η τσέπη σου, επίσης.
-Και αν δεν σου κάτσει;
Έχω διώξει αυτή τη σκέψη από το μυαλό μου. Δεν βλέπω μπροστά μου το κόκκινο, αλλά μόνο το πράσινο. Όπως τα φανάρια στους δρόμους. Πάει καλά το πράγμα, έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και είμαι αισιόδοξος.
-Αλλά υπάρχουν και απρόοπτα που δεν περνάνε από το χέρι μας.
Προσπαθώ να μη σκέφτομαι την πιθανότητα τραυματισμών ή την ψυχολογική αστάθεια. Όταν ήμουν μικρούλης, φοβόμουν. Τώρα, όχι πια. Η πείρα με έκανε να αφαιρέσω από την προσωπικότητά μου τον φόβο. Ξέρω την αξία μου και το επίπεδό μου.
-Ποιο είναι το σημαντικότερο εφόδιο που κουβαλάς μαζί σου; Και ποια η χειρότερη αδυναμία;
Πρέπει να γίνω πιο αποφασιστικός. Οι δεύτερες σκέψεις με μπερδεύουν και με σπρώχνουν σε λάθη. Το προσόν μου νομίζω ότι είναι η καθαρή σκέψη, η ηρεμία, η αγωνιστικότητα που δεν σταματάει ποτέ.
-Το μεγαλύτερο όπλο είναι η καρδιά ή το μυαλό; Ή μήπως το κορμί;
Όλα μαζί! Νομίζω όμως ότι η δύναμη του ανθρώπου βρίσκεται στον εγκέφαλο, που ελέγχει τα πάντα. Το τένις απαιτεί συναρμογή και αυτή ξεκινάει από το μυαλό. Όχι μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά και έξω από αυτό.
-Και πώς αντιστέκεται στους πειρασμούς, ένα παιδί νέο, ωραίο και επιτυχημένο, όπως εσύ;
Αφοσιώθηκα από μικρή ηλικία σε αυτό που κάνω και προετοιμάστηκα για όλα. Ασφαλώς, έρχονται στον δρόμο μου πειρασμοί. Αλλά θυμάμαι τον μεγάλο στόχο μου και τους προσπερνάω. Πρώτα το επάγγελμα και μετά η ζωή.
-Το βλέπεις ως επάγγελμα, λοιπόν.
ΣΤ.: Ναι, χωρίς αμφιβολία. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
-Ωστόσο, η Ελλάδα συνηθίζει να τρώει τα εκλεκτά παιδιά της.
Τρώει τα παιδιά της, αλλά έχει και επιτυχίες. Περισσότερο βέβαια στα ομαδικά σπορ. Μας ξετρελαίνει να καταφέρνουμε πράγματα στα πλαίσια μίας ομάδας. Δεν μας αρέσει η μοναξιά του ατομικού αθλητισμού. Ίσως παίζουν ρόλο και τα έξοδα βέβαια.
–Είναι και λίγο τεμπελάκος ο Έλληνας. Στο ατομικό σπορ δεν μπορεί να κρυφτεί.
Μπορεί να παίζει ρόλο και αυτό, χα χα. Αλλά δεν θέλω να μιλάω για τους άλλους.
-Ταξιδεύεις πάρα πολύ. Βοηθάει το ταξίδι, ώστε να ξελαμπικάρει το μυαλό;
Το έχω προσέξει αυτό, ναι. Όταν γνωρίζω τόπους μακρινούς όπως η Ασία ή η Ωκεανία, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Μόνο η Νότια Αμερική μου έχει ξεφύγει. Ανοίγουν οι ορίζοντες, βλέπεις άλλα ήθη και έθιμα. Ο άνθρωπος έχει γεννηθεί εξερευνητής.
–Πολλοί από τους κορυφαίους Έλληνες αθλητές έχουν ζήσει στο εξωτερικό, όπως η Στεφανίδη και ο Γκάλης ή έχουν έναν ξένο γονέα, όπως ο Γιαννιώτης. Και η δική σου μητέρα είναι Ρωσίδα. Είναι τυχαίο όλο αυτό;
Το έχω σκεφτεί πολλές φορές, ότι το μισό-μισό βοηθάει στη νοοτροπία. Και ο Αντετοκούνμπο είναι στην ίδια κατηγορία. Μεγάλωσα με δύο διαφορετικές σχολές σκέψης και φιλοσοφίας. Η μητέρα μου μού εξήγησε κάποια πράγματα με αλλιώτικο τρόπο. Σίγουρα παίζουν ρόλο οι ρίζες, στη διαμόρφωση της προσωπικής κουλτούρας. Και τα θετικά του Έλληνα είναι βέβαια πάρα πολλά.
-Μπορείς να περιγράψεις τον εαυτό σου με πέντε λέξεις;
Κατ’ αρχήν, ιδιότροπος. Είναι κακή λέξη το ιδιότροπος; Ιδιαίτερος εννοώ, με ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Μαχητής, εντός και εκτός γηπέδου. Ποιο είναι το αντίθετο του τεμπέλης; Ναι, εργατικός! Δεν θέλω να φανώ ψώνιο, αλλά θα πω και ταλαντούχος. Και μετριόφρων.
-Τι βλέπεις στην κρυστάλλινη σφαίρα σου; Πώς θα είσαι, την Πρωτοχρονιά του 2023;
Μακάρι να ‘ξερα! Ελπίζω ότι θα κρατάω στα χέρια μου το τρόπαιο του Αυστραλιανού Όπεν. Αυτό θέλω περισσότερο από όλα, επειδή στη Μελβούρνη ζουν τόσοι Έλληνες! Και το Ουίμπλεντον, το βλέπω στα όνειρά μου, αλλά είχα την τύχη να το ζήσω και στα αλήθεια, όταν κερδίσαμε το διπλό στους μικρούς. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη στιγμή μου, μέχρι σήμερα.
-Πλέον παίζεις με τους μεγάλους και συναγελάζεσαι με το ίνδαλμά σου, τον Φέντερερ.
Όταν μου μιλούσε και με κοιτούσε, ζούσα ένα όνειρο. Μιλήσαμε δέκα λεπτά και φοβόμουν ότι θα ξυπνήσω ξαφνικά και θα είναι ψέμα. Μου είπε κάτι πολύ απλό, που το κρατάω σαν φυλαχτό. «Η νίκη λύνει όλα τα προβλήματα».
-Λένε όμως ότι ο αθλητής γίνεται μεγάλος όταν μάθει να διαχειρίζεται την ήττα.
Ισχύει αυτό. Κάποιες φορές την αποδέχθηκα, άλλοτε έκλαιγα. Πριν από 1-2 χρόνια, με πήρε από κάτω, έχασα τις ελπίδες μου και ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω. Τότε με στήριξε πολύ ο πατέρας μου και ξαναγεννήθηκα, μετά από κάποιες νίκες στο Μεξικό και στο Όραντζ Μπόουλ. Η ήττα σε πεισμώνει και σε κάνει πιο δυνατό. Θέλεις να βγεις στο γήπεδο και να κομματιάσεις όποιον βρεις μπροστά σου. Είναι πιο διδακτική από τη νίκη. Οι κορυφαίοι τη μετατρέπουν σε καύσιμο και σε γνώση.
-Ποια είναι η πιο βαριά θυσία; Αυτή που θα προτιμούσες να αποφύγεις…
Θα ήθελα να βλέπω πιο συχνά τα αδέλφια και την οικογένειά μου. Ξέρω ότι τους λείπω, όχι μόνο εγώ, αλλά και ο πατέρας. Είναι σκληρό να ξέρω ότι τα αδελφάκια μου μεγαλώνουν χωρίς να είναι κοντά ο μπαμπάς τους.
-Και πού θα βρίσκεσαι σε 30 χρόνια από σήμερα;
Ελπίζω να είμαι χαρούμενος, σε ένα ωραίο σπιτικό, είτε στην Ελλάδα είτε αλλού. Υγιής και με καλή οικογένεια. Να ξέρω, ότι πήρα τις σωστές αποφάσεις στη ζωή μου και πραγματοποίησα όσα είχα προγραμματίσει από παιδάκι.
ΠΟΡΤΡΕΤΟ
Γεννημένος στις 12 Αυγούστου 1998 στην Αθήνα, θεωρείται ήδη ο κορυφαίος Έλληνας τενίστας της ιστορίας, αφού έφτασε τον Νοέμβριο στο νούμερο 87 της παγκόσμιας κατάταξης. Έκανε το ντεμπούτο του σε τουρνουά Γκραν Σλαμ στο Γαλλικό Όπεν του 2017, όπου πέτυχε 3 νίκες στα προκριματικά και έφτασε στο κύριο ταμπλό σε επίπεδο Ανδρών, πριν ηττηθεί από τον σπουδαίο Κροάτη Κάρλοβιτς. Όταν έπαιζε στην κατηγορία των Εφήβων, έφτασε στο νούμερο 1 της ιεραρχίας, κερδίζοντας 6 τουρνουά της σειράς ATPChallenges και ΙΤF Futures στο ατομικό (και άλλα τόσα στο διπλό, συνήθως μαζί με τον Κωνσταντίνο Οικονομίδη). Το χάιλαϊτ της ως τώρα καριέρας του ήταν ο θρίαμβος στο διπλό Νέων στο Ουίμπλεντον το 2016, με παρτενέρ τον Εσθονό Κένεθ Ράισμα (4-6, 6-4, 6-2 τους Καναδούς Οζέρ-Αλιασίμ και Σαποβάλοφ). Η νίκη του στην Αμβέρσα επί του Βέλγου Γκοφέν, νο.10 στον Κόσμο, κέρδισε τα περισσότερα χειροκροτήματα. Ο πατέρας του, Απόστολος Τσιτσιπάς, είναι και προπονητής του, ενώ και η μητέρα του, Γιούλια Σαλνίκοβα, υπήρξε επαγγελματίας τενίστρια. Ο Στέφανος είναι δεξιόχειρας και έχει ύψος 1μ93. Τα συνολικά κέρδη της καριέρας του υπολογίζονται σε 285.000 ευρώ.
