Σταθερό πλαίσιο στις εργασιακές σχέσεις, μέσα από τη σύναψη ενός κοινωνικού συμβολαίου… Πέρα από τις θετικές εντυπώσεις που άφησε η παρέμβαση ενώπιον των εκπροσώπων του βιομηχανικού κόσμου, κατά τη διάρκεια της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, η τοποθέτηση του νέου επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υπάρχει και η ουσία που αφορά σε καίριες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις ώστε να αποκατασταθεί η βάναυση διάρρηξη του κοινωνικού ιστού που έχει επέλθει μέσα από τις μνημονιακές κυβερνήσεις της περιόδου 2010-2014 και τη λαίλαπα Μητσοτάκη από το 2019. Αν μη τι άλλο ο Στέφανος Κασσελάκης έβαλε σε προτεραιότητα την ανοικοδόμηση της πραγματικής οικονομίας από τα κάτω, δηλαδή από τον κόσμο της μισθωτής εργασίας που τόσο βάναυσα έχει πληγεί από τις μνημονιακές επιλογές αλλά και την επίθεση από το 2019 των Μητσοτάκη-Βρούτση-Χατζηδάκη-Γεωργιάδη στις εργασιακές σχέσεις με στόχο ντα τη μείωση των ετήσιων αποδοχών των μισθωτών.
Αν τραβήξουμε λοιπόν την κουρτίνα και δούμε πίσω από την ομιλία Κασσελάκη στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ θα διαπιστώσουμε ότι ο νέος επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης «επιτέθηκε» σε όλα όσα υποστηρίζει ο ΣΕΒ. Αναλυτικότερα:
–«Δεν είναι δυνατόν να καταργούμε τον βάσιμο λόγο απόλυσης». Ο βάσιμος λόγος απόλυσης θεσμοθετήθηκε με το νόμο 4611/17-05-2019 και ήταν μία από τις εμβληματικές αλλαγές της Κυβέρνησης Τσίπρα με υπουργό της Ε. Αχτσιόγλου. Ωστόσο δεν ίσχυσε για περισσότερο από 2 μήνες αφού άμεσα καταργήθηκε από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τότε ο ΣΕΒ είχε αντιδράσει σφόδρα σε αυτή την αλλαγή.
– «Δεν γίνεται να επιβληθεί δεκάωρη εργασία δήθεν πληρωμένη σε ρεπό». Πρόκειται για το ελαστικό 8ωρο που θεσμοθέτησε τον Ιούνιο τον 2021 ο Κ. Χατζηδάκης (ν. 4808/19-06-2021). Στην πράξη ήρθε αυτή η αλλαγή να μειώσει κατά 20% τις ετήσιες αποδοχές 1 εκ εργαζομένων που εργάζονταν κυρίαρχα σε μεταποιητικές βιομηχανίες (επιχειρήσεις εντάσεως της εργασίας). Ολο αυτό έχει φέρει τεράστια αναστάτωση στην αγορά εργασίας όπου μεγεθύνονται η γεωμετρικά οι κενές θέσεις εργασίας ειδικά σε κατασκευαστικό κλάδο (200.000 κενές θέσεις), σε τουρισμό (100.000 κενές θέσεις) αλλά και σε εργάτες γης (περισσότερες από 300.000 κενές θέσεις). Πρόκειται για βαριές εργασίες που αν πληρώνονται λίγο δεν έχει νόημα για κάποιον να καλύψει μία τέτοια θέση αφού μπορεί να εξεύρει ανάλογο μισθό πx σε μία εργασία για παραδόσεις με μηχανάκι.
– «Kαταργούμε το ΣΕΠΕ με την μετατροπή του σε Ανεξάρτητη Αρχή με μειωμένες αρμοδιότητες». Πρόκειται για μία από τις πρώτες ενέργειες του Γ. Βρούτση ως τος υπουργός Εργασίας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, την οποία ήρθε να υποβαθμίσει έτι περαιτέρω ο Κ. Χατζηδάκη το 2021. Συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 2019 αποφασίστηκε η υποβάθμιση του Σ.ΕΠ.Ε με την μετατροπή του από Σώμα με Προϊστάμενο Ειδικό Γραμματέα υπαγόμενο απ ευθείας στον Υπουργό Εργασίας σε ακόμα μία Γενική Διεύθυνση του Υπουργείου Εργασίας υπαγόμενη στη Γενική Γραμματεία Εργασίας. Τον Ιούνιο του 2021 με τον εργασιακό νόμο του Χατζηδάκη αποφάσισε την κατάργηση του ΣΕΠΕ και το μετασχηματισμό του σε Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας με πετσοκομμένες αρμοδιότητες. Έτσι έκλεισε το μάτι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη στους εργοδότες να αυξήσουν την παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων. Ετσι είχαμε διπλασιασμό των θανάτων κατά την εργασία (το 2019 καταγράφηκαν 51 θάνατοι και το 2022 ο αριθμός διπλασιάστηκε φτάνοντας τους 104!).
– «Ένταξη όλων όσοι εργάζονται, με όποια σχέση και μορφή εργασίας σε έναν κλάδο – στις πρόνοιες της οικείας κλαδικής σύμβασης». Στην πράξη πρότεινε αναβίωση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας μέσω διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων. Οι κλαδικές συμβάσεις, «χτυπήθηκαν» άμεσα στα μνημοναικάρόνια και ουσιαστικά η κατάργηση τους (μαζί με την μη υπαγωγή όσων εργοδοτών δεν ανήκουν σε συνδικαλιστικές οργανώσεις) χτύπησαν βάναυσα τους μισθούς ειδικά στο βιομηχανικό κλάδο.
– «Μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων όσων εργάζονται με μπλοκάκια και διαρκώς ανανεούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Αναγνώριση των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως μισθωτών, με θέσπιση, μεταξύ άλλων, τεκμηρίου υπέρ του χαρακτήρα της εργασίας τους ως εξαρτημένης, για τη στοιχειώδη κατοχύρωση τους στα θέματα ωραρίου, μισθού και προστασίας της υγείας και ασφάλειάς τους». Πρόκειται για τη πιο βάναυση μορφή εργασίας που ελαστικοποιεί πλήρως τις εργασιακές σχέσεις και πατασσει τις αμοιβές, ενώ χάνει τεράστια ποσά και ο ΕΦΚΑ (ασφάλιστρα για υπερωρίες, υπερεργασία, αμοιβές από κυριακάτικη και σαββατιάτικη απασχόληση κλπ).
Διαβάστε επίσης
