Nόμιμη και συνταγματική είναι η κατάργηση από 1ης Νοεμβρίου 2012 της ισόβιας σύνταξης των 102 ευρώ που ελάμβανε πολύτεκνη μητέρα.
Αυτό αποφάνθηκε με πιλοτική απόφαση το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας. στο οποίο είχε σταλεί προδικαστικό ερώτημα από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας προκειμένου να επιλυθεί η συνταγματικότητα ή μη της διάταξης του μνημονιακού νόμου 4093/2012, που προβλέπει τη διακοπή της ισόβιας σύνταξης πολύτεκνης μητέρας η οποία είχε χορηγηθεί με το άρθρο 63 του νόμου 1892/1990.
Το ΣτΕ αφού επίλυσε το Συνταγματικό σκέλος της υπόθεσης, την ανέπεμψε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας για τα περαιτέρω.
Η υπόθεση αφορούσε μια πολύτεκνη αγρότισσα μητέρα, μέλος της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος, η οποία ελάμβανε ισόβια σύνταξη πολύτεκνης.
Στην προσφυγή της στα Διοικητικά Δικαστήρια υποστήριζε ότι η κατάργηση της ισόβιας σύνταξης είναι αντίθετη στο άρθρο 21 του Συντάγματος που προστατεύει την οικογένεια και ειδικά τις πολύτεκνες οικογένειες, οι οποίες «έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το κράτος».
Ζητούσε να υποχρεωθεί ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) να της καταβάλει, νομιμοτόκως, ως αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από την παράνομη διακοπή χορηγήσεως της, το συνολικό ποσό, στο οποίο ανέρχεται η ισόβια σύνταξη πολυτέκνου για το χρονικό διάστημα από 1.11.2012 και εφεξής,
Σε περίπτωση δε που η διεκδίκηση της δεν γινόταν δεκτή, ζητούσε επικουρικά να της καταβληθεί αποζημίωση σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολογήτου πλουτισμού.
Το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ όμως , με την υπ΄ αριθμ. 719/2018 απόφασή του έκρινε ότι η κατάργηση της ισόβιας συντάξεως πολύτεκνης μητέρας που έγινε με τις διατάξεις του ν. 4093/2012 δεν είναι αντισυνταγματική.
Βέβαια, οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν στο σκεπτικό τους ότι η επίμαχη σύνταξη εχορηγείτο εφ’ όρου ζωής, ως επιβράβευση της πολύτεκνης μητέρας, μετά την ενηλικίωση των τέκνων της και την ολοκλήρωση των σπουδών τους (δηλαδή μετά τη συμπλήρωση του 23ου ή 25ου έτους της ηλικίας τους) και μετά τη διακοπή καταβολής του πολυτεκνικού επιδόματος του άρθρου 63 του ν. 1892/1990 το οποίο εχορηγείτο για την αντιμετώπιση των αυξημένων οικογενειακών δαπανών που συνεπάγεται η αύξηση του αριθμού των τέκνων και προς στήριξη των τέκνων για όσο διάστημα ήσαν εκτός παραγωγικής διαδικασίας.
Επισημαίνουν ακόμα οι σύμβουλοι Επικρατείας ότι η ισόβια σύνταξη πολύτεκνης μητέρας δεν εχορηγείτο με σκοπό τον βιοπορισμό της, αλλά είχε τιμητικό χαρακτήρα.
Με τον επίμαχο νόμο 4093/2012, τονίζεται στην απόφαση, επιδιώχθηκε, «η αναμόρφωση και εκλογίκευση των μέχρι τότε οικογενειακών επιδομάτων ενόψει και της οξείας δημοσιονομικής κρίσεως με τη χορήγηση νέου επιδόματος (ενιαίου επιδόματος στήριξης τέκνων) από το πρώτο παιδί και την παρεχόμενη έτσι, κατ’ αποτέλεσμα, μεγαλύτερη στήριξη στις οικογένειες με περισσότερα παιδιά και συνεπώς στις πολύτεκνες οικογένειες».
Έτσι, συνεχίζει η απόφαση του ΣτΕ, με μεταγενέστερο νομοθέτημα ελήφθη ειδική πρόνοια υπέρ των πολύτεκνων οικογενειών με τη χορήγηση επιπλέον επιδόματος (ειδικού επιδόματος τριτέκνων και πολυτέκνων) και την παρεχόμενη με τον τρόπο αυτό «μείζονα κοινωνική προστασία στις πολύτεκνες οικογένειες».