Απόφαση σχετικά με την ύπαρξη δασικών εκτάσεων στο Ελληνικό εξέδωσε το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ). Συγκεκριμένα η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου απέρριψε αιτήσεις ακύρωσης που είχαν καταθέσει κάτοικοι της περιοχής, οι οποίοι ισχυρίζονταν ότι τμήματα του Μητροπολιτικού Πόλου είχαν δασικό χαρακτήρα και ζητούσαν να ακυρωθούν δύο αποφάσεις δασικών αρχών που έκριναν ότι οι επίμαχες εκτάσεις δεν ήταν δασικές.
Η απόφαση του ΣτΕ στηρίχτηκε τόσο στη δασική νομοθεσία όσο και στο Σύνταγμα.
Το Δικαστήριο θεώρησε ότι δεν υπήρχε «έδαφος υπαγωγής του Μητροπολιτικού Πόλου στο προστατευτικό καθεστώς της δασικής νομοθεσίας».
Επομένως, «ήταν περιττό να εξετασθεί αν ορισμένα τμήματά του θα μπορούσαν να εξαιρεθούν από τη δασική νομοθεσία και ως τεχνητές φυτείες επί ιδιωτικού χορτολιβαδικού ακινήτου, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ν. 4280/2014, όπως είχαν θεωρήσει τα δασικά όργανα».
Να σημειωθεί ότι κατά της απόφασης μειοψήφησαν έξι μέλη τα οποία διαφώνησαν και με τις δύο πλευρές της νομικής θεμελίωσης της απόφασης.
Κατά την κρίση τους «όσες από τις εκτάσεις του Ελληνικού είχαν διατηρήσει τη δασική τους βλάστηση, υπήχθησαν στη δασική προστασία κατά το Σύνταγμα, παρά την απαλλοτρίωσή τους για τη λειτουργία του αεροδρομίου και έστω και αν αυτό συνέχισε να λειτουργεί».
Προκειμένου, λοιπόν, να γίνει οποιαδήποτε επέμβαση σ’ αυτές, ήταν αναγκαία σχετική πράξη των δασικών οργάνων, η οποία προϋπέθετε το χαρακτηρισμό τους ως δασικών ή μη, ακόμη και αν η επέμβαση επιβαλλόταν από προηγούμενο χωροταξικό σχεδιασμό.
Επομένως δεν ήταν περιττή η εξέταση της νομιμότητας των πράξεων που είχαν κρίνει τις εκτάσεις ως μη δασικές διότι αποτελούσαν τεχνητές φυτείες.
