Μη νόμιμη παράλειψη, συνιστά για το Δημόσιο η μη απομάκρυνση των παράνομα τοποθετημένων διαφημιστικών πινακίδων.
Αυτό αποφάνθηκε επί της ουσίας το Συμβούλιο της Επικρατείας επικυρώνοντας απόφαση του Εφετείου, σύμφωνα με την οποία τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας φέρουν ευθύνη για την μη αφαίρεση παράνομα τοποθετημένης διαφημιστικής πινακίδας, επί της Λ. Κηφισίας, που είχε ως αποτέλεσμα να βρει το θάνατο νεαρός οδηγός όταν το αυτοκίνητό του εξετράπη της πορείας και προσέκρουσε στην πινακίδα.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει το Δημόσιο ζητώντας να αναιρεθεί η επίμαχη απόφαση του εφετείου υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι ο 24χρονος οδηγός ήταν συνυπαίτιος του ατυχήματος κατά 99% και ότι η ευθύνη απομάκρυνσης της παράνομης πινακίδας ανήκει στο Δήμο Αμαρουσίου.
Μετά την απόρριψή όμως από το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ των ισχυρισμών του Δημοσίου ως αβάσιμων και αόριστων , η εν λόγω απόφαση επικυρώθηκε .Έτσι οι συγγενείς του άτυχου νέου θα λάβουν ως αποζημίωση τις 350.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, που τους είχαν επιδικαστεί για ηθική βλάβη.
Το δυστύχημα σημειώθηκε τον Δεκέμβριο του 2005 και οι συγγενείς του άτυχου νέου (γονείς, αδελφός και οι δύο γιαγιάδες) προσέφυγαν στην Διοικητική Δικαιοσύνη κατά του Ελληνικού Δημοσίου υποστηρίζοντας ότι το τροχαίο ατύχημα και ο θάνατός του οφείλονταν σε παράνομες παραλείψεις των αρμοδίων οργάνων του Δημοσίου.
Όπως υποστήριζαν, τα όργανα του Δημοσίου υποχρεούνται να εποπτεύουν τους Ο.Τ.Α. για την αποτελεσματική εφαρμογή των μέτρων αφαίρεσης παράνομων διαφημιστικών πινακίδων και την επιβολή προστίμων, ενώ ανέφεραν ότι, η τοποθέτηση της διαφημιστικής πινακίδας, στην οποία προσέκρουσε το αυτοκίνητο, είχε εγκατασταθεί παράνομα .
Το Διοικητικό Εφετείο Αθήνας έκρινε ότι το Δημόσιο, είχε υποχρέωση να απομακρύνει τη διαφημιστική πινακίδα και αυτό ανεξάρτητα από την ίδια υποχρέωση του Δήμου Αμαρουσίου και ότι η μη απομάκρυνσή της συνιστούσε, μη νόμιμη παράλειψη του Ελληνικού Δημοσίου και όχι αποκλειστική ευθύνη του Δήμου Αμαρουσίου, ενώ έκρινε ότι υπάρχει ο απαιτούμενος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παράλειψης του Δημοσίου και του θανατηφόρου αποτελέσματος της σύγκρουσης του αυτοκινήτου με την διαφημιστική πινακίδα.
Παράλληλα, βέβαια το δικαστήριο έκρινε ότι ο 24χρόνος έχει συνυπαιτιότητα στο ατύχημα κατά 30%. Και αυτό, γιατί παρότι οδηγούσε το αυτοκίνητο «υπό καλές καιρικές συνθήκες και σε καλή και ξηρά κατάσταση της οδού, με επαρκή ορατότητα, επιδεικνύοντας αμέλεια και έλλειψη προσοχής μέσου συνετού οδηγού σε νυχτερινή ώρα», παραβίασε τις διατάξεις του Κ.Ο.Κ., καθώς και την πινακίδα που υπάρχει στο σημείο του ατυχήματος, η οποία περιορίζει τη μέγιστη ταχύτητα σε 70 χλμ. ανά ώρα, ενώ εκείνος εκινείτο με ταχύτητα 95χλμ./ώρα περίπου, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου.
Το Διοικητικό Εφετείο επιδίκασε το ποσό των 350.000 ευρώ (συν τους νόμιμους τόκους) στους γονείς, στον αδελφό και τις δύο γιαγιάδες του άτυχου οδηγού ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του γιού, αδελφού και εγγονού.
