Με τους… Ινδιάνους Μοχώκ, που συνέβαλαν μαζί με έμπειρους μηχανικούς στο να ξαναχτιστεί το Σικάγο μετά την καταστροφή του από μια μεγάλη πυρκαγιά το 1886, παρομοίωσε το Ποτάμι και τα στελέχη του, ο Σταύρος Θεοδωράκης για να αποδείξει ότι τα μεγάλα έργα θέλουν και μεγάλες συμπράξεις! Το προφανές είναι, βέβαια, ότι οι έμπειροι μηχανικοί βρίσκονται στο ΠΑΣΟΚ και οι… γυμνασμένοι Ινδιάνοι, που δεν φοβούνται τα ύψη, στο Ποτάμι, αλλά όπως είπε ο κ. Θεοδωράκης το ποιος είναι ο μηχανικός και ποιος ο Ινδιάνος «στο δικό μας έργο, θα φανερωθεί καθώς υψώνεται το οικοδόμημα»…
Με αυτό τον ευρηματικό τρόπο, ξεκίνησε την ομιλία του στο ιδρυτικό συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής ο επικεφαλής του Ποταμιού, τονίζοντας ότι οι συνεργασίες φέρνουν λύσεις. Ο κ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε στις προτεραιότητες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, δίνοντας έμφαση στις μεταρρυθμίσεις, ενώ για τα εθνικά μας θέματα και ειδικότερα για τις εκκρεμότητες με την Αλβανία και τα Σκόπια τόνισε ότι πρέπει να κλείσουν, γιατί οι αναβολές είναι εις βάρος του ελληνικού λαού και επιτέθηκε στη ΝΔ, λέγοντας ότι πρέπει «να σταματήσει το παραμύθι ότι όλα θα είναι πιο εύκολα όταν έρθει ο Μητσοτάκης στην κυβέρνηση και ο Καραμανλής και ο Σαμαράς στην εξουσία».
Μίλησε για «ήττα των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων» και τάχθηκε εκ νέου υπέρ της αξιολόγησης στη δημόσια διοίκηση αλλά και στην εκπαίδευση, καθώς και υπέρ της ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη διαχωρισμού εκκλησίας – κράτους.
Ο επικεφαλής του Ποταμιού απάντησε και στις επικρίσεις που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται για τις διαφωνίες του σε σχέση με τα διαδικαστικά, σημειώνοντας ότι τα ιδρυτικά συνέδρια «δεν είναι πεδία για ασκήσεις κομματικών μηχανισμών». Προσέθεσε, μάλιστα, με νόημα ότι ο ίδιος πίστευε πως «όλοι είχαμε βγάλει συμπεράσματα από τις μάχες χαρακωμάτων, από τις λιστομαχίες, από όλα αυτά που μικραίνουν και απομονώνουν τα πολιτικά κινήματα». Και κατέληξε ότι σκοπεύει να επιμείνει σε αυτές του τις θέσεις, καθώς το νέο Κίνημα «δεν θα πρέπει να είναι άθροισμα μηχανισμών, ούτε αρένα φιλοδοξιών», αλλά μια συμμαχία που σπάει τους κομματικούς μηχανισμούς, μια συμμαχία «χωρίς επετηρίδα», όπως είπε.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη από το Κίνημα Αλλαγής, κατέληξε στην ομιλία του, χειροκροτούμενος, ο Σταύρος Θεοδωράκης, υπογραμμίζοντας ότι η χώρα μας δεν έχει ανάγκη «από ένα νέο κόμμα συμβιβασμών», αλλά ένα «πραγματικό Κίνημα, μιας πραγματικής Αλλαγής».
Ολόκληρη η ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη
Τι κάνουμε λοιπόν, όλοι μαζί απόψε εδώ! Τι κάνουμε; Το 1886 μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το Σικάγο. Ήταν η αφορμή για τους πρώτους ουρανοξύστες. Ήταν η αιτία η πόλη να ξαναχτιστεί. Υπήρχαν μεγάλα και παλιά γραφεία, ικανά να κάνουν τις καλύτερες μελέτες. Έμπειροι αρχιτέκτονες και μηχανικοί που ναι μεν δεν είχαν κάνει ουρανοξύστες, αλλά είχαν δοκιμαστεί σε μεγάλα έργα. Και ποιος θα ανέβαινε στην σκαλωσιά Ποιος θα υλοποιούσε τα σχέδια; Εκεί λοιπόν ήρθαν οι ινδιάνοι Μοχώκ! Ήταν γυμνασμένοι και δεν φοβόντουσαν τα ύψη. Έμπειροι μηχανικοί και ινδιάνοι Μοχώκ έφτιαξαν λοιπόν τους ουρανοξύστες στο Σικάγο. Το ίδιο και στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1920 και 1930.Τα μεγάλα έργα θέλουν μεγάλες συμπράξεις. Αυτό θέλω να σας πω! Μένει βέβαια να απαντηθεί ποιος είναι ο μηχανικός και ποιος είναι ο ινδιάνος στο δικό μας μεγάλο έργο. Αλλά αυτό θα φανερωθεί καθώς υψώνεται το οικοδόμημα. Φίλες και φίλοι,
Συντρόφισσες και σύντροφοι, Κυρίες και κύριοι, Τα λέω όλα για να καλύψω και τους κεντρώους και τους αριστερούς. Συνέβη στην Ιταλία, συνέβη στη Γαλλία, συνέβη στη Γερμανία. Οι συνεργασίες φέρνουν λύσεις. Η σύνθεση δίνει δύναμη. Γιατί είμαστε λοιπόν εδώ; Ποιες είναι οι προτεραιότητες μας; Αν ήμασταν αύριο κυβέρνηση τι θα κάναμε; Αυτό! θέλουν να μάθουν οι πολίτες… Τι θα κάναμε στην οικονομία τους επόμενους 4 μήνες; Η χώρα έχει ανάγκη από ένα περιβάλλον φιλικό προς τις επενδύσεις. Αυτή είναι Η προτεραίοτητα! Μεταρρυθμίσεις με χρονοδιάγραμμα. Μεταρρυθμίσεις κόντρα σε συμφέροντα, βολεμένους και συντεχνίες. Στόχος η άμεση ανάκαμψη των ιδιωτικών επενδύσεων και η τόνωση των εξαγωγών. Οι ελληνικές τράπεζες πρέπει να σταματήσουν να ασχολούνται με τα εσωτερικά τους προβλήματα και να στηρίξουν επιτέλους τις επενδύσεις και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τα capital control πρέπει να τελειώσουν πριν το καλοκαίρι.
Η υποχρέωση των εταίρων μας, η υποχρέωση των δανειστών μας, είναι να προχωρήσουν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους τους επόμενους 4 μήνες. Και όταν λέω δανειστές εννοώ και το ΔΝΤ, που πρέπει να πει στις αγορές ότι θεωρεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος και ζωντανές τις ελληνικές τράπεζες.
Και, τέλος, η κυβέρνηση αλλά και η αντιπολίτευση -και οπωσδήποτε η αξιωματική αντιπολίτευση- πρέπει να μην αμφισβητούν τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας. Τα πρωτογενή πλεονάσματα 3.5% μέχρι το 2022, με τα οποία μας δέσμευσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι πράγματι υπέρογκα και υφεσιακά αλλά δεν μπορούν να αμφισβητηθούν μέχρι να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών. Αυτοί λοιπόν πρέπει να είναι οι στόχοι μας για την οικονομία μας τους επόμενους 4 κρίσιμους μήνες.
Με την ίδια υπευθυνότητα πρέπει να κινηθούμε και στα εθνικά, που προτιμώ να τα λέω… πατριωτικά! Οι εκκρεμότητες με την Αλβανία και την πρώην Γιουγκασλαβική Δημοκρατία της Μακεδονία πρέπει να κλείσουν. Οι αναβολές είναι εις βάρος του ελληνικού λαού και πρέπει η ΝΔ να σταματήσει το παραμύθι ότι όλα θα είναι πιο εύκολα όταν έρθει ο Μητσοτάκης στην κυβέρνηση και ο Καραμανλής και ο Σαμαράς στην εξουσία! Τη λύση για το Μακεδονικό την περιέγραψε χθες και η Φώφη Γεννηματά. Και συμφωνώ! Σύνθετη ονομασία για όλες τις χρήσεις και μια διεθνή συμφωνία που δεν θα μπορεί να αναιρεθεί με συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα αλυτρωτικά. Εμείς δεν έχουμε κοινά σημεία με όσους υπερασπίζονται μια φοβισμένη Ελλάδα, μια Ελλάδα που βλέπει παντού συνωμοσίες. Μια Ελλάδα πίσω απο υψωμένα τείχη. Η Ελλάδα ΔΕΝ θα πρωταγωνιστεί στα Βαλκάνια επειδή θα βάζει βέτο. Θα κυριαρχήσει – αν κυριαρχήσει – ως πρωτεύουσα δύναμη στην οικονομία και τον πολιτισμό.
Ο νους μας πρέπει να είναι στον Ερντογάν, έναν ηγέτη μεθυσμένο από τις εικόνες των όπλων και του αίματος. Γι΄ αυτό πρέπει να εκμεταλλευτούμε την παρουσία του τουρκοκύπριου Ακιντζί και να ενθαρρύνουμε τη λύση του Κυπριακού. Αυτή λοιπόν πρέπει να είναι η συνεισφορά ενός νέου πατριωτικού Κινήματος. Ξεκάθαρες κουβέντες, με το βλέμμα στην μεγάλη εικόνα και όχι στα μικροσυμφέροντα και στα πρόσκαιρα οφέλη.
Φίλες και φίλοι, Θέλουμε να κατευθύνουμε τις πολιτικές εξελίξεις. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα. Αλλά για να συμβούν αυτά, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς! Να είμαστε αυστηροί με τα λάθη μας! Κάποιοι φοβούνται να αναφερθούν στα λάθη αλλά δεν είναι αυτός ο δρόμος. Ο κόσμος ξέρει τις μεγάλες στιγμές μας, ξέρει και τα λάθη μας. Αν κρύβεις τα λάθη σκιάζεις και τις μεγάλες στιγμές. Η μεγαλοφυία του Ελευθερίου Βενιζέλου, το όραμα του Ανδρέα Παπανδρέου, η αποτελεσματικότητα του Κώστα Σημίτη, το θάρρος του Γιώργου Παπανδρέου, αυτά πρέπει να σκεφτόμαστε.
Και απέναντι, η δειλία των αντιπάλων μας! Η επιμονή της ΝΔ, η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ, να βλέπουν την κρίση με τα παραμορφωτικά γυαλιά του λαϊκισμού στοίχισε πολύ στη χώρα. Ο ένας στα Ζάππεια και ο άλλος στα πεζοδρόμια, διέδωσαν την μεγάλη απάτη ότι η κρίση φεύγει όταν σκίζεις τα μνημόνια. Και ποτέ δεν ζήτησαν συγνώμη για τα ψέματά τους, ποτέ δεν παραδέχθηκαν τα λάθη τους!
Όμως -και εδώ θέλω την προσοχή σας- τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης ηττήθηκαν. Το τόνισε και ο Κώστας Σημίτης. Γιατί ηττήθηκαν; Γιατί πίστεψαν ότι ο κόσμος θα τους επιλέξει μόνο και μόνο επειδή οι δεξιοί ήταν χειρότεροι. Αγκαλιάστηκαν λοιπόν με το παρελθόν τους, ένιωσαν ασφαλείς ανάμεσα στα μέλη τους και δεν είδαν από το παράθυρο τα πλήθη να πηγαίνουν προς άλλες κατευθύνσεις.
Οι Έλληνες σήμερα ζουν μέσα σε μια παρατεταμένη αβεβαιότητα. Μεσαίοι που γίνονται μικροί. Μικροί που γίνονται φτωχοί. Φτωχοί που δεν έχουν αποτελεσματικές δομές προστασίας. Αν η Ελλάδα είχε 100 κατοίκους, Οι 40 χρωστάνε στην εφορία Οι 12 χρωστάνε στον ΕΦΚΑ. Οι 23 έχουν κόκκινο δάνειο, Οι 10 έχουν εκκρεμείς υποθέσεις στα δικαστήρια (η χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη), 20 άνεργοι, 10 στη μαύρη εργασία, 5 έφυγαν στο εξωτερικό. Τα νούμερα προφανώς ξεπερνάνε το 100% αφού πολλοί ανήκουν σε παραπάνω από μία κατηγορία. Η πτώση, λοιπόν, είναι το χαρακτηριστικό της εποχής μας και όχι απλώς η φτώχεια. Και όταν πέφτεις δεν ακούς τα συνθήματα και τα κενά λόγια των πολιτικών. Θέλεις αποδείξεις, για να πειστείς ότι υπάρχει προοπτική.
Τα παλιά αναγνωστικά της πολιτικής δεν λένε τίποτε πια γι΄ αυτά που ζούμε. Η εποχή των μύθων τελείωσε. Η παγκοσμιοποίηση μετατρέπεται σε ναρκοπέδιο, αν δεν έχεις μελετήσει τα βήματά σου. Ποια είναι τα συγκριτικά σου πλεονεκτήματα! Ποιες είναι οι παραγωγικές σου ικανότητες! Ποιος είναι ο γεωπολιτικός σου ρόλος! Αυτά πρέπει να γνωρίζεις για να μπορείς να τα ενισχύσεις.
Φίλες και φίλοι, Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα δομικά προβλήματα της χώρας στη Δημόσια Διοίκηση και την Παιδεία. Εκεί η οπισθοδρόμηση συνεχίζεται. Και εδώ χρειάζεται η συνωμοσία των λογικών. Αυτών που σκέφτονται, προσπαθούν, βελτιώνουν. Γι΄αυτό δημιουργήθηκε το Ποτάμι και γι΄αυτά παλεύει αυτά τα 4 χρόνια! Αν δεν γκρεμίσουμε αυτά τα δύο κάστρα της οπισθοδρόμησης, δεν θα έρθουν πίσω οι πεντακόσιες χιλιάδες που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Τα ρολά θα παραμένουν κατεβασμένα και οι νέοι άνεργοι θα παραμένουν παροπλισμένοι -υποαπασχολούμενοι στη μαύρη εργασία- με τις δεξιότητές τους μέρα με την ημέρα να αχρηστεύονται. Πρέπει λοιπόν να τολμήσουμε: Αξιολόγηση στη δημόσια διοίκηση και στην εκπαίδευση. Μη κρατικά πανεπιστήμια. Και αφού είμαστε στις αρμοδιότητες του υπουργείου Παιδείας: ριζικός επαναπροσδιορισμός των σχέσεων κράτους – εκκλησίας.
Πώς, όμως, να προχωρήσει η χώρα όταν έχει μια κυβέρνηση διχασμένη ακόμη και στα μεγάλα θέματα εθνικής σημασίας; Μια κυβέρνηση που θυσίασε στον λαϊκισμό τη διάθεση του κόσμου για αλλαγή. Μια κυβέρνηση που επαναλαμβάνει το έγκλημα του κομματικού κράτους. Μια «αριστερή» κυβέρνηση που έχει στη Δικαιοσύνη τον αρχηγό της ΕΥΠ της Δεξιάς! Και δίπλα μια αξιωματική αντιπολίτευση που θυσιάζει το ένα μετά το άλλο στον βωμό της εξουσίας. Η δημιουργική Ελλάδα, οι νέοι μας, αυτοί που ποτέ δεν τους χαρίστηκε τίποτα, θέλουν σήμερα να αλλάξουν το παιχνίδι.
Το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να γίνει το ρεύμα ανανέωσης. Με τις αρχές της Σοσιαλδημοκρατίας και του πολιτικού Φιλελευθερισμού πρέπει να προχωρήσουμε στα νέα μονοπάτια της σύγχρονης ευρωπαϊκής προοδευτικής σκέψης. Οι προσπάθειες του Μακρόν στη Γαλλία και του Αντόνιο Κόστα στην Πορτογαλία είναι δύο απο τα μοντέλα που πρέπει να μελετήσουμε. Τα ανθρώπινα δικαιώματα, σε όλες τις σύγχρονες μορφές τους, πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα για το Κίνημα Αλλαγής. Πρέπει να πούμε όλη την αλήθεια, από την περιγραφή της κατάστασης μέχρι το χρονοδιάγραμμα για τις λύσεις. Χρειάζονται, λοιπόν, ανοιχτές διαδικασίες συμμετοχής. Χρειάζεται διάλογος και εποικοδομητικές αντιπαραθέσεις.
Τα ιδρυτικά συνέδρια είναι σημεία συνάντησης των τολμηρών, τα ιδρυτικά συνέδρια είναι τόποι παραγωγής πολιτικής. Τα ιδρυτικά συνέδρια δεν είναι πεδία για ασκήσεις κομματικών μηχανισμών και πίστευα ότι όλοι είχαμε βγάλει συμπεράσματα από τις μάχες χαρακωμάτων από τις λιστομαχίες, από όλα αυτά που μικραίνουν και απομονώνουν τα πολιτικά κινήματα.Εγώ θα επιμείνω. Το νέο Κίνημα δεν θα πρέπει να είναι άθροισμα μηχανισμών, ούτε αρένα φιλοδοξιών. Αλλά μια συμμαχία που σπάει τους κομματικούς μηχανισμούς. Μια συμμαχία χωρίς επετηρίδα. Εγώ το έχω ήδη πει και τολμώ να το πω κι εδώ μπροστά σας. Στην πολιτική μπήκα για 8 χρόνια. Ήδη έχω κλείσει τα 4. Ας δεσμευτούμε λοιπόν Νίκο, εμείς οι νεότεροι, ότι θα δώσουμε με την προσωπική μας στάση το παράδειγμα της ανανέωσης.
Για να νικήσουμε δεν αρκεί να προσθέσουμε τις δυνάμεις μας. Στόχος μας είναι να πολλαπλασιάσουμε τις δυνάμεις του Ποταμιού και της ΔΗΣΥ. Υπάρχουν εκεί έξω πολλοί άνθρωποι με τις δικές μας ανησυχίες και πρέπει να τους συναντήσουμε. Το νέο Κίνημα δεν μπορεί να είναι μια νοσταλγική φωτογραφία του παρελθόντος. Πρέπει να είναι μια εικόνα από το μέλλον. Δεν έχουμε χρόνο για στρογγυλά λόγια που κολλάνε παντού. Έχουμε ανάγκη από πολιτικούς που λένε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Η χώρα θέλει δυνατό τιμόνι από ανθρώπους που ξέρουν τι σημαίνει δουλειά και παραγωγή. Κάποιοι, βέβαια, θα συνεχίσουν να δίνουν υποσχέσεις και μόνο υποσχέσεις. Εμείς θα πρέπει να αποκαλύπτουμε τη δημαγωγία τους και να μιλάμε με σαφήνεια. Να είμαστε η πυξίδα σε μια έρημο αβεβαιότητας. Γι΄ αυτό δημιουργήσαμε το Κίνημα Αλλαγής. Κίνημα και όχι κόμμα, που συνειρμικά παραπέμπει στα λάθη του κομματικού κράτους και των κομματικών μηχανισμών. Τα πρώτα βήματα ήταν καλά, τα δύσκολα όμως είναι μπροστά μας.
To Kίνημα Αλλαγής μπορεί να υπάρξει μόνο ως κίνημα τόλμης και ευθύνης. Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να γράψουμε νέες σελίδες; Τις επόμενες εβδομάδες, τους επόμενους μήνες θα φανεί. Ο χρόνος όμως δεν είναι απεριόριστος. Το μέλλον δεν θα μας περιμένει. Οι καιροί -Θα το ξαναπώ- απαιτούν τόλμη και ευθύνη! Όχι μόνο από την ηγεσία αλλά από όλους μας. Ο ανορθολογισμός, ο συντηρητισμός και ο λαϊκισμός πρέπει να πάψουν να καθορίζουν τις τύχες μας. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από το Κίνημα Αλλαγής! Δεν έχει ανάγκη από ένα νέο κόμμα συμβιβασμών. Ένα πραγματικό Κίνημα, μιας πραγματικής Αλλαγής!
