Κραυγή αγωνίας από τις τάξεις της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας. Περίπου 1.000 πιλότοι, εν ενεργεία και απόστρατοι, υπογράφουν ανοιχτή επιστολή με την οποία καλούν την κυβέρνηση Νετανιάχου να σταματήσει τον πόλεμο στη Γάζα, αν αυτό είναι ο μόνος τρόπος για να επιστρέψουν οι δεκάδες όμηροι που εξακολουθούν να κρατούνται από τη Χαμάς.
Μετωπική επίθεση εξαπολύουν οι 980 πιλότοι κατά της κυβέρνησης, την οποία κατηγορούν ότι συνεχίζει τον πόλεμο όχι για την ασφάλεια του Ισραήλ, αλλά για «πολιτικά και προσωπικά συμφέροντα». Ζητούν «την άμεση επιστροφή όλων των ομήρων, χωρίς καμία καθυστέρηση», ακόμη κι αν αυτό απαιτεί την άμεση παύση των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Η αντίδραση δεν άργησε να έρθει από επίσημα χείλη. Ισραηλινός στρατιωτικός αξιωματούχος προανήγγειλε την αποπομπή όσων πιλότων εν ενεργεία υπέγραψαν την επιστολή, υποστηρίζοντας πως πρόκειται για «σοβαρή παραβίαση εμπιστοσύνης» και «πολιτική εκμετάλλευση της στρατιωτικής τους ιδιότητας». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρωθυπουργός Νετανιάχου, που επιχείρησε να απαξιώσει τους υπογράφοντες, χαρακτηρίζοντάς τους «περιθωριακή ομάδα ριζοσπαστών» που επιδιώκει να ρίξει την κυβέρνησή του.
Ραγίζει η κοινωνική συνοχή στο Ισραήλ
Την ώρα που ο αριθμός των Παλαιστινίων νεκρών από την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση έχει ξεπεράσει τους 50.000, σύμφωνα με τις παλαιστινιακές υγειονομικές αρχές, το εσωτερικό του Ισραήλ παραμένει σε κατάσταση αναβρασμού. Οι οικογένειες των ομήρων διοργανώνουν κάθε εβδομάδα μαζικές κινητοποιήσεις, απαιτώντας μια συμφωνία για την επιστροφή των δικών τους ανθρώπων, ακόμα και αν αυτή περιλαμβάνει πλήρη αποχώρηση από τη Λωρίδα της Γάζας.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Δημοκρατίας του Ισραήλ, το 68% των πολιτών θεωρεί πως η επιστροφή των ομήρων πρέπει να αποτελεί την ύψιστη προτεραιότητα της κυβέρνησης. Το μήνυμα αυτό ενισχύει τις φωνές που καταγγέλλουν ότι ο πόλεμος συνεχίζεται για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους και όχι για λόγους ασφάλειας.
Η πολιτική εξίσωση Νετανιάχου και ο ρόλος των ακροδεξιών συμμάχων
Πίσω από τις στρατιωτικές εξελίξεις, κρύβεται και μια καθαρά πολιτική εξίσωση. Ο Νετανιάχου κινδύνευε με κατάρρευση του κυβερνητικού συνασπισμού, εάν δεν περνούσε ο κρατικός προϋπολογισμός έως τα τέλη Μαρτίου – γεγονός που θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές.
Για να διασφαλίσει την ψήφιση του προϋπολογισμού, χρειαζόταν την υποστήριξη του ακροδεξιού υπουργού Ιταμάρ Μπεν Γκβιρ, ο οποίος είχε παραιτηθεί διαμαρτυρόμενος για την εκεχειρία του Ιανουαρίου. Η επιστροφή του Μπεν Γκβιρ στον κυβερνητικό συνασπισμό συνέπεσε με την επανέναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων στα μέσα Μαρτίου, ενισχύοντας τις κατηγορίες ότι η στρατιωτική κλιμάκωση εξυπηρετεί πολιτικές σκοπιμότητες.
Η Χαμάς, οι 59 όμηροι και το αδιέξοδο
Η ισραηλινή κυβέρνηση επιμένει ότι δεν θα σταματήσει τις επιχειρήσεις αν δεν επιστραφούν όλοι οι εναπομείναντες 59 όμηροι. Από την άλλη πλευρά, η Χαμάς δηλώνει ότι δεν θα τους απελευθερώσει χωρίς συμφωνία που να προβλέπει οριστικό τέλος στον πόλεμο.
Η κατάσταση μοιάζει με έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο εγκλωβίζονται όχι μόνο οι όμηροι και οι οικογένειές τους, αλλά και ολόκληρη η ισραηλινή κοινωνία – με τους ίδιους τους πιλότους, τους επί δεκαετίες φορείς της ισραηλινής αποτροπής, να βγαίνουν πλέον μπροστά και να αμφισβητούν ανοιχτά την κυβέρνηση.
Διαβάστε επίσης
DW: Ο Αρμαγεδδώνας δασμών πνίγει τη Σλοβακία
Συνομιλίες Τουρκίας-Ισραήλ για να αποφύγουν τη σύγκρουση στην Συρία
Ουγγαρία: «Βιολογική επίθεση» βλέπει η κυβέρνηση Όρμπαν σε μια επιδημία αφθώδους πυρετού
