Πάντα εύστοχος και τολμηρός ο Σταμάτης Κραουνάκης δεν άφησε ασχολίαστη την γκανγκστερική παρέμβαση, του Χαράλαμπου Αθανασίου, όταν ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Παύλος Πολάκης έκανε παρέμβαση για το σκάνδαλο Novartis, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια για τον αναπτυξιακό νόμο.
Ο Αθανασίου, σε μια κίνηση ντροπή για την δημοκρατία του έκλεισε το μικρόφωνο, κάτι που δεν συνέβη όταν, λίγη, ώρα πριν είχε μιλήσει ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλης Υψηλάντης, για τη Novartis.
Ο συνθέτης αποχαιρετώντας τον Νίκο Αντύπα αναφέρθηκε στην «κατεστραμμένη όψη της Δημοκρατίας».
«Τυλιγμένοι με τα ρούχα τα ζεστά μπροστά στην αγκαλιά της φωτιάς Που τσιτσιρίζει άνετη μέσα στα Κόκκινα τα τουβλάκια της.
Ταπεινοί.
Ολονυχτία.
Μιλώντας για τον Νίκο Αντύπα που πέταξε αφήνοντας
τα ηλεκτρικά του υπέροχα τραγούδια παρακαταθήκη στην εποχή.
Μιλώντας για το ξεπάτωμα τού κοινοβουλίου.
Μιλώντας για την κατεστραμμένη όψη της Δημοκρατίας.
Έτσι δα με δύο αγγέλους δίπλα ξαπλωμένους αγκαλιά στα άσπρα σεντόνια πάνω σε μια τάβλα δίπλα δίπλα σιωπηλούς.
Ένας νέος και ένας πιο γηραιότερος αγκαλιά πατέρας γιος επίσκεψη στο σπίτι μας στο Μοναστηράκι μας να συντρέξουν τις ανησυχίες μας.
Τι κάνετε εδώ ρώτησα.
Να περάσουμε να σε δούμε είπε ο νέος
ήρθα πρώτος και μετά ήρθε κι από δω ο Ιωάννης από την Τζιά.
Έκανα ότι κατάλαβα αλλά ακόμα ψάχνω πως βρέθηκαν εκεί.
Μετά με πήρε Ο φίλος μου από την Αντιόχεια ο Τάκης ,
μιλώντας μου για τα δάπεδα που επιζήσανε από τις εποχές Με τις χρωματιστές ψηφίδες τους και παραμένουν υπερήφανα τεκμήρια βημάτων πολλών.
Προτείνω να ετοιμάσουμε αργά Το φαγητό το πρωινό για την ομάδα των εκδρομέων.
αυγά ομελέτα, καφέ ζεστό, χυμούς.
στο βάθος παίζει το τραγούδι του Κωστή ,το πέταξα της Ελεονόρας Και η πυρόσβεση του Αντύπα με την Βιτάλη και το διθέσιο και το ξύπναγα πρωί χαράματα με την Άλκηστη.
Χρειάζεται να έρθει πάλι ένας θάνατος
να αποτιμήσει με το παρόν του την αξία του τρέχοντος.
Να σβήσει να σβήσει με το ακάθεκτο παρόν του οτιδήποτε εφήμερο.
Αγάπες μου παιδιά μου φίλοι καλοί εδώ μέσα,
πυρήνα μου τρανταχτέ και ουρανέ μου Αττικέ ουρανέ μου υπέροχε, Που συγχωράς ευλογημένος Πανάρχαιος αμετακίνητος, συγχωράς όλα και ξαναφωτιζεις ξαναφορτιζεις δικαιώνεις τα περπατήματα μας και τις αγωνίες μας μαζί.
Όλα μαζί.
Πάμε μαζί στο μήνα τον κουτσοφλέβαρό τον υδροχόο,
με την άνοιξη μπροστά να έρχεται να γιατρέψει.
Έτσι ξημερώσαμε συγχωρητικοί Και περίεργο πολύ περίεργο όπως μας κοιτάζω έχουμε ομορφύνει όλοι.
Κάτι πέρασε απάνω μας και μας γλύκανε.
Λέω να ετοιμαστούμε για τις μάχες Της αποκατάστασης της ζωής μας .
απαραίτητες οι μάχες.
Λέω Να μη φοβηθούμε να υψώσουμε το ταπεινό μας ανάστημα για μάθημα Στους χυδαίους.
Κύριε Πολάκη σας αφαιρώ το λόγο.
Ακούστηκε η ήχώ μέχρι το θεό.
Θράσος γεννά τους τύραννους.
Καταρρέουν τα συστήματα καταρρέει ο μηχανισμός του ψεύδους καταρρέει.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι και με τις ασπίδες όρθιες.
Ισως τώρα Παρά ποτέ γαλήνιοι στις αποφάσεις μας.
Με τα λάθη μας παράσημα και με τα σωστά μας όπλα δυνατά.
Έχω μια δυνατή σκέψη ότι όλα θα ξανάγίνουν δικά μας».
