Το δηλητήριο του ρατσισμού διαβρώνει πολύ γρήγορα όλα τα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας
Ο ασκός του Αιόλου που άνοιξαν πριν από μερικά χρόνια οι νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής δεν φαίνεται να κλείνει εύκολα. Μπορεί μετά τη δολοφονία Φύσσα να βρισκόταν εν υπνώσει στο σώμα της κοινωνίας, οι κατάλληλες όμως προεκλογικές αλλά μετεκλογικές δηλώσεις πολιτικών στελεχών της Δεξιάς τον έχουν αφυπνίσει.
Τα κρούσματα τα οποία παρουσιάζονται τις τελευταίες εβδομάδες σε όλη τη χώρα γίνονται όλο και περισσότερα. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν μπορεί να διαχειριστεί το προσφυγικό. Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να διαχειριστεί προσφυγικές ροές 500.000 ατόμων. Η σημερινή με 50.000 αδυνατεί.
Προεκλογικά όμως έριχνε όλο το βάρος του προσφυγικού κύματος στην προηγούμενη κυβέρνηση παίζοντας ένα βρώμικο πολιτικό παιγνίδι με ψεύτικες υποσχέσεις.
Μετεκλογικά όμως ανακάλυψε ότι το προσφυγικό είναι ένα γεωπολιτικό παιγνίδι στο οποίο η Ελλάδα δεν έχει καμία συμμετοχή.
Κάτι που δεν μπορούν να το καταλάβουν στελέχη της τύπου Κυρανάκη, Μπογδάνου, Πλεύρη.
Η τραγωδία όμως είναι ότι το κλίμα που έχουν καλλιεργήσει τα παραπάνω στελέχη συνεπικουρούμενα από δηλώσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και άλλων ακροδεξιών υπουργών όπως ο Μάκης Βορίδης, έχουν διεισδύσει στην ελληνική κοινωνία.
Και τα τελευταία κρούσματα, όπως αυτό της επίθεσης αγνώστων σε μαθητή στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης και η πορεία μαθητών κατά μεταναστών στα Γιαννιτσά, δείχνουν ότι η διάβρωση έχει φτάσει και σε τμήμα της νεολαίας.
Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης δέσμιοι των ιδεών τους, των συμφερόντων τους αλλά και των υποσχέσεών τους αλλά δεν μπορούν να αντιδράσουν.
Τα στελέχη της δεν κάνουν τίποτα για να ανακόψουν την ακροδεξιά στροφή του κόμματός τους, ενώ η κυβέρνηση με τα μέτρα που λαμβάνει καταστρέφει την Παιδεία. Το μόνο ανάχωμα σε όλο αυτό το ρατσιστικό οχετό.
Η αντίδραση του δημοκρατικού κόσμου της χώρας πρέπει να είναι άμεση. Οποιαδήποτε ολιγωρία θα είναι καταστρεπτική για το μέλλον της χώρας και του λαού της. Η ύπουλη διείσδυση του φασισμού δεν ανακόπτεται μόνο με λόγια χρειάζονται και πράξεις. Το παράδειγμα της ανόδου του ναζισμού στη Γερμανία το 1933 πρέπει να μας γίνει επιτέλους μάθημα.
documentonews.gr